Vrije Universiteitsblad 1969 - pagina 11

in deze wereld een zeer bepaalde plaats heeft, dat in dat wezen het besef in de werkelijkheid doorbreekt, óók het besef van het bestaan en de wil van de Schepper.

Prof. dr. J. Lever, geboren in 1922, studeerde biologie aan de Rijksuniversiteit te Utrecht. Na het kandidaatsexamen in 1942 en het doctoraalexamen in 1946 volgde in 1950 zijn promotie (cum laude) op het proefschrift: Onderzoekingen betreffende de schildklier-structuur. In 1950 werd prof. Lever benoemd tot lector, terwijl in 1952 zijn benoeming tot hoogleraar volgde. Van zijn hand verschenen verschillende artikelen over schildklieren, over zoetwaterslakken en over het aanspoelen van schelpkleppen op het strand. In 1956 verscheen zijn boek: „Creatie en Evolutie", dat in 1958 in Amerika is uitgegeven onder de titel: Creation and Evolution. Eind januari verschijnt bij Kok in Kampen en bij Zomer en Keuning te Wageningen onder de titel „Waar blijven we?" een boekje, waarin de negen zondagavondlezingen zijn opgenomen, die prof. Lever eind 1968 voor de N.C.R.V.-radio heeft gehouden.

Stadium een Vrije Universiteit die op het terrein van de wetenschap Christus' koningschap wil belijden, nog zin? Of misschien zelfs: is een Vrije Universiteit die deze gegevens van de wetenschap wil aanvaarden niet eerder een gevaar dan een zegen? Dit is een serie vragen die ons vanzelfsprekend het meeste zal moeten bezighouden. Allereerst moet worden opgemerkt dat het ons onder alle omstandigheden geboden is eerlijk te zijn. Eerlijk tegenover de gegevens die de natuurwetenschap naar voren brengt en eerlijk tegenover onszelf. Dat wil zeggen dat wij moeten inzien dat het struisvogelpolitiek is om aan een achterhaald wereldbeeld te willen vasthouden, en tevens dat wij moeten beseffen dat ons wereldbeeld zich heel waarschijnlijk in de toekomst onder invloed van nog meer nieuwe ontdekkingen nog verder zal moeten wijzigen. Dit betekent, in de tweede plaats, ook dat wij eerlijk moeten erkennen dat het in Genesis heel beslist niet gaat om een natuurwetenschappelijk wereldbeeld. In Genesis gaat het om de belijdenis — in het wereldbeeld van die tijd, maar dit geldt voor de wereldbeelden van alle tijden — dat deze werkelijkheid van cJe enige God is, dat Hij alles met alle onderdelen hiervan te maken heeft, dat niets aan Zijn Almacht is onttrokken, dat deze geworden is en wordt naar Zijii bestek, dat Hij er van ogenblik tot ogenblik en niet alleen maar aan een begin. Zijn hand in heeft, dat de mens

Genesis is voorts-niet statisch, maar een aanloop, getypeerd door geloofsmotieven, door opdrachten en beloften waardoor de wording van de geschiedenis haar zin wordt gegeven. De mens wordt aan het begin van een lange weg geplaatst, voortgekomen binnen de Goddelijke Schepping, met in zich een bewuste voortdurende ambivalentie, tweeslachtigheid tussen goed en kwaad. Hij is de enige deur waar doorheen de schepping verder kan komen. De schepping is ook zo één, dat zij in dit doorgaande menswordingsproces als het ware in ,.barensnood" is. In dit aangrijpende geweldige gebeuren, dat zich ook in ons individueel twijfelend en steeds weer terugvallend korte bestaan afspeelt, is één groot Licht opgegaan, Jezus Christus, in W i e de Schepper Zelf op voor ons verstaanbare wijze Zijn bedoeling met deze werkelijkheid heeft geopenbaard. Door Hem sprak God, Hij was het vleesgeworden Woord, en als alle mensen, ook wij, naar Hem luisteren en Hem werkelijk zouden volgen, dan zou de Schepping naar haar bestemming worden gevoerd. Een christen kan dus, en dat is het bevrijdende besef waartoe de wetenschap ons dwingt te komen, nooit met een statische voorstelling genoegen nemen. In de ontwikkeling van de mensheid is Christus de grootste veranderaar, de grootste revolutionair, die ons radicaal wil veranderen. Zijn Evangelie predikt dynamiek, doorbreken van statische eeuw in eeuw uit, zelfs bij ons na 2000 jaren nog, vastgeroeste opvattingen. Daarom vormen de moderne ontwikkeling van ons wetenschappelijk denken en het nieuwe wereldbeeld geen blokkade voor het geloof en ook geen gevaar. Het is veeleer omgekeerd. Wij worden wakker geschud, onze ogen gaan open voor onze eigen bedenksels, onze denkbeelden, onze gedachten-constructies, die in veel opzichten een kapsel hadden gevormd om de geloofsdynamiek die in de Bijbel tot ons komt. Het gaat nooit om onze denkbeelden, het gaat om de waarheid, de waarheid van de scheppende wording van deze gigantische werkelijkheid en van het openbaar worden .van mensen, die naar God willen luisteren en die Zijn wil volgen bij al hun handelen, denken en doen. Daarom mag onze Vrije Universiteit nooit zwijgen. Niet naar buiten toe wanneer het gaat om de belijdenis van Christus op het grote terrein van de wetenschap. Daar is haar taak wereldwijd, dienend en getuigend. De Vrije Universiteit mag ook niet zwijgen in de kring die haar steunt. U zoudt er groot bezwaar tegen moeten maken wanneer wij u niet open en eerlijk zouden inlichten over alle voor u belangrijke zaken die op alle terreinen van de wetenschap te voorschijn komen. Vergeet u niet, dat u ons voor deze dubbele taak hebt aangesteld. U wénst dat wij getuigen, maar u wilt ook wéten. Dat is juist de grote visie waaruit deze universiteit is voortgekomen.

1 1

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen