Vrije Universiteitsblad 1970 - pagina 52

curator dr. h. van nes SPRAK TER OPENING V A N DEZE V.U.-DAG HET VOLGENDE: Deze tweede V.U.-dag wordt een experiment; een experiment in discussies op grote schaal. U kent de voorgeschiedenis, neem ik aan. Op de V.U.-dag in Assen vorig jaar juni heeft een groep studenten op een geheel eigensoortige manier aandacht gevraagd voor de hedendaagse problematiek van universiteit en maatschappij. Dat was voor veel leden van on-

hele gebouw van start gaan, is deze verhouding ongeveer aangehouden. Dat het geheel een ingewikkelde organisatie is, zult u begrijpen. Zo nu en dan zal van u wel enige inschikkelijkheid worden gevraagd. Ik zal in mijn inleidend woord niet ingaan op de problematiek zelf; dat doen de inleiders straks. Ieder die meeleeft, weet wel dat onze universiteit, net als alle andere universiteiten, een bewogen periode doormaakt. Ook een periode waarin de universiteit zijn taak als wetenschappelijk vormingsinstituut breder gaat zien, in verschillende opzichten. Een 'facet daarvan is dat die vorming niet alleen de studenten

V.l.n.r.: de heer R, C. J. Smeenk en prof. dr. T. P. r. d. Kooy (inleiders), dr. K. van Nes (voorzitter), prof. dr. G. J. Sizoo (president-directeur) en prof. mr. W. F. de Gaay Fortman (rectormagnificiis).

ze Vereniging, die de vergadering meemaakten, een nogal onthutsende ervaring en dat echt niet alleen omdat de agenda niet op de normale manier kon worden afgewerkt. Op voorstel van ds. Hessels Mulder is toen afgesproken dat een speciale V.U.-dag zou worden belegd voor discussies over vragen rondom de democratiseringsbeweging; die dag hebben we vandaag! We gaan dus vandaag een experiment in discussies uitvoeren; er zijn nogal wat risico's aan verbonden, maar laten we hopen dat het zal slagen. Als dat het geval is kan het een startschot zijn voor meer van zulke gedachtenwisselingen, maar dan op kleinere schaal. Er zijn in totaal ruim 950 aanmeldingen binnengekomen. Daarvan zijn ongeveer 550 leden en belangstellenden van de V.U.-gemeenschap uit het land, ongeveer 250 studenten aan de V.U. en ongeveer 150 leden van de vaste kern van de V.U., van het wetenschappelijk corps (hoogleraren, lectoren en wetenschappelijke medewerkers) en van de technisch-administratieve staf. Op elke 4 belangstellende buitenstaanders, zijn dus 2 studenten aanwezig en is er 1 lid van de vaste kern. In elk van de 36 discussiegroepen die vanmiddag verspreid door dit

6

betreft, maar ook vorming van het wetenschappelijk corps in breedste zin. 'Want de docenten en de wetenschappflijke staf moeten voortdurend zichzelf en elkaar blijven vormen en ze zullen zich ook moeten laten vormen door de studenten, al was het slechts door de vragen die de studenten stellen. Ik zeg dat niet zozeer om vriendelijk te zijn tegenover de studenten, maar omdat elke ingewijde wel weet hoe moeilijk die vragen soms liggen. En wat betreft de vragen over het functioneren van de universiteit zijn die kritische vragen van wezenlijk belang. Dat de rorm waarin ze worden gesteld vaak niet door de beugel kan, en terecht kritiek oproept, is van minder betekenis dan de vragen zelf. De ingewijde weet trouwens ook dat veel studenten oprecht belang stellen in het goed functioneren van hun universiteit, studenten die vaak juist behoren tot de groep van de zgn. activisten. Ook hun verontrusting is goeddeels gegrond op hun overtuiging dat de V.U. in allerlei opzicht beter kan functioneren dan zij nu doet. De V.U. zit, als alle universiteiten, midden in de zorgen. D e vloedstroom van studenten — de V.U. is de snelst

groeiende universiteit in Nederland — die vloedstroom eist een snelle uitbouw en omvangrijke beheersactiviteiten. Maar dat is nog niet het moeilijkste. Tegelijkertijd is na een periode van steeds verdergaande specialisering in de wetenschap en afsplitsing van vakken een integrerende tegenbeweging op gang gekomen, die weer de eenheid in de wetenschap zoekt en die geheel eigen eisen stelt. Daar komt dan nog bij dat een algehele vernieuwing van methoden van onderwijs en vorming aan de orde is. Dit alles vraagt een bekwaamheid in leiding geven en een algehele inzet van alle betrokkenen, die soms grenst aan het bovenmenselijke. Als we daar dan nog bij doen de spanningen, die de democratiseringsbeweging meebrengt, en de grote hoeveelheid tijd nodig voor het doorpraten van de problemen, dan verbaast het niet dat we in onze V.U. tegenwoordig relatief veel vermoeide mensen tegenkomen, op alle niveaus en in alle geledingen. Soms kun je er zelf ook verdrietig onder worden als je ziet hoe weinig gelijkgezindheid er nog is; hoe weinig begrip voor elkaar. Over die spanningen binnen de universitaire bevolking zijn overigens ook wel leuke uitspraken. Een Delftse hoogleraar zei laatst: ,,Universiteiten zouden prettige werkplaatsen voor hoogleraren zijn als er geen studenten waren; en prettige plaatsen voor studenten als er geen hoogleraren waren". Ondanks alles, de boeiende opdracht blijft, en de solidariteit is weer groeiende. Daarvan is deze vergadering ook een teken. Het meest brandende

vraagstuk is nog steeds, en het is dat in heel de historie van de V.U. geweest, het probleem van geloof en wetenschap. Om invloed te kunnen oefenen zal onze universiteit, met een eigen basis, een eigen grondslag, op dat probleem weer eigentijds geformuleerde antwoorden moeten vinden. Zullen we daarin slagen ? Voorwaarde zal in ieder geval zijn dat de verschillende groeperingen elkaar vinden en eensgezind op een gemeenschappelijk doel afgaan. Daar is deze dag ook voor bedoeld. Om nieuw begrip te kweken en daar samen voor te werken. U bent uit het hele land hierheen gekomen en de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen