VU Magazine 1971 - pagina 96

HEME BIOCHEMIE CROBIODGIE FARMACIE

GISTEN ENZYMEN ANTIBIOTICA HEMOTHERAPEUTICA

damse Amstelstraat een pension afbrandde, waarbij 8 Marokkanen en 1 Tanzaniaan omkwamen, en waarin veel berichten, artikelen en commentaren over de problematiek van de buitenlandse werknemer in de kranten verschenen.

Meetlatten Acht studenten stortten zich met meetlatten op De Telegraaf, De Volkskrant, Trouw, Het Parool, Handelsblad/NRC, Het Vrije Volk, De Tijd, Algemeen Dagblad en De Waarheid. De inhoud van de artikelen werd geanalyseerd, de lengte van de stukken gemeten, evenals de oppervlakteruimte van koppen en foto's. Je wilt toch ergens houvast aan hebben. En er werd ook nauwkeurig geteld hoe vaak het woord 'gastarbeider' in de verschillende kranten voorkwam. Tenslotte trokken de studenten met bandrecorders naar de krantenredacties om er achter te komen of er sprake was van enig beleid ten aanzien van het onderwerp of niet. Hier strandde men bij het duidelijk wantrouwige communistische dagblad De Waarheid. Een interview werd wel toegestaan, mits zonder bandapparaat. Na inzage van het verslag van de tekst liet Waarheid-redacteur Van Turnhout per aangetekend schrijven weten het stuk 'een vervalsing van onze gesprekken en afspraken' te achten. Daarop liet de groep De Waarheid verder maar buiten het onderzoek vallen.

Interviews ''"vanont*

O N S TERREIN IS DAT VAN DE VOEDSELVCDRZIENING EN DE VOLKSGEZONDHEID

Met name de interviews met (hoofd-) redacteuren vormen boeiende kost. Noch van economie, noch van kranten hadden de eerstejaars veel verstand. Dat leverde fraaie dialogen op, • ,met wetenschappelijke onkreukbaarheid nauwkeurig door de studenten vastgelegd in de bijlage bij het rapport. Voorbeeld: 'KI. (student): 'Begrijpt u de vraag?' Sandberg (hoofdredacteur Parool): 'Nou, met erg veel denken en inspanning geloof ik, dat ik 'm ongeveer begrijp. Maar ik kan er geen antwoord op geven.'

Beleid

*

42

Na moeizaam speurwerk kwam de groep er achter dat kranten niet ten aanzien van elk verschijnsel een te formuleren 'beleid' kennen en dat er achter het wel of niet opnemen van een bericht en de wijze van plaatsing veel minder bedoelingen steken dan gemeenlijk wordt verondersteld. De waarde van hun rapport wordt in niet geringe mate bepaald door het kijkje in de krantenkeukens, die de interviews bieden. De redacties kregen gelegenheid veel wijdverbreide misverstanden op te ruimen.

Waarom plaatste een bepaalde krant een reportage over 'gastarbeiders'? De hoofdredacteur deed het uit de doeken: 'Mijn huis werd geschilderd en toen zegt die schilder tegen mij: 'knap pandje meneer, weet u wat ik zou doen? Hebben jullie er nog een verdiepinkje bovenop? Dat schat ik toch zeker op 40 Turken. Wat ik zou doen is eruit trekken, paar schotjes neerzetten, bedden boven mekaar, twee w.c.'s en meneer, zij hebben het hier vorstelijk. Rekent u zelf maar uit wat u vangt.' Toen dacht ik 'weet je wat misschien interessant is? 's Kijken hoe de exploitatie van gastarbeiderspensions in elkaar zit. Dus toen hebben wij een onzer verslaggevers er op afgestuurd met informatie van makelaars, gemeenten, weet ik wat, en daar is dit het resultaat van (laat ons bewuste reportage zien). Om maar eens een voorbeeld te geven, wat 'het beleid' is.'

Conclusies Of uit het bijeengebrachte feitenmateriaal wetenschappelijk verantwoorde conclusies mogen worden getrokken, moet worden betwijfeld. De conclusie dat de Nederlandse dagbladen onvoldoende aandacht besteden aan de problematiek van de buitenlandse werknemer, getuigt vooral van een verheugende betrokkenheid van de studenten bij de problematiek, waar ze zich in verdiepten. Interessant in het rapport is vooral de registratie van gevoelens van journalisten ten aanzien van het gebruik van het woord 'gastarbeider'. Samenvattend concludeert de groep: 'Bij de meeste redacties is geen duidelijke keuze gevonden voor een benaming van de buitenlandse werknemers. 'Gastarbeider' wordt meer gebruikt dan 'buitenlandse werknemer', dat nogal moeilijk te hanteren is in de koppen vanwege de lengte. Bij 2 kranten is dit onderwerp naar voren gekomen als een duidelijk bediscussieerd probleem: Algemeen Dagblad en Trouw, bij welk blad men niet tot een eensgezinde lijn is gekomen, maar wel tot een voorkeur voor 'buitenlandse werknemers'. Alg. Dagblad kiest onomwonden voor 'gastarbeiders'. Bij Parcol, Volkskrant en Telegraaf wordt op dit punt geen bepaalde beleidslijn gevolgd.' Conclusies trekt de groep niet. Student Gerard Klaassen (20 jaar, politicologie) geeft in een gesprek met de VUm-redacteur toe dat hij tijdens het onderzoek wel iets genuanceerder is gaan denken over het gebruik van dit woord. Zelf gebruikt hij het in het gesprek ettelijke malen. Daarop attent gemaakt verklaart hij: 'Maar ik zou het niet schrijven.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen