VU Magazine 1971 - pagina 143

m

magazine

en er zal zich een nieuw evenwicht (maar in principe onnatuurlijk) moeten instellen.

Verantwoordelijkheid Een oud spreekwoord zegt: 'De mens wikt. God beschikt.' Ik zou de essentie daarvan niet willen aantasten en toch willen zeggen dat het spreekwoord, anders geformuleerd, zou kunnen luiden (naar de titel van een boekje over medisch-ethische problemen); 'God wikt, de mens beschikt.' Want als ik het goed zie, wordt er door de enorme toename van het technisch kunnen van de mens meer dan in het verleden een beroep gedaan op de 'mondige', d.w.z. de 'verantwoordelijke' mens. De tijd, die u en ik beleven, is een tijd waarin we ernst moeten maken met onze individuele en collectieve verantwoordelijkheid. Wil er in de toekomst sprake blijven van Godsverheerlijking, van intermenselijkheid, van een mens (een mensheid) die zodanig 'manager' is van de natuur, dat deze blijft spreken van Gods lof, dan zal dat nü onze inzet vragen. Betekent dit echter geen zelfverheffing van de mens? Is dit niet het 'als God opereren in een schepping die van Hem afhankelijk is'? Wie deze vragen stelt, zou ik willen zeggen: kent u psalm 8? God heeft de mens 'bijna-goddelijk' gemaakt. De mens is geen God en ook geen dier. Maar hij kan dier zijn en als dier opereren. Hij ploegt, hij teelt vee, hij industrialiseert, hij plant zich voort, hij doet maar (en denkt niet na over wat hij doet, of, erger nog, hij denkt alleen maar aan het geld of de status, die hem dat oplevert). Hij kan met Gods schepping omspringen op een wijze, die 'bij de beesten af is. Hij kan de schepping op-

Eens leefde deze bison in geheel Europa. Thans komt hij nog slechts in beperkt aantal voor in natuurreservaten in Polen en Bulgarije.

offeren aan eigen kortzichtigheid. Maar dan is psalm 8 niet waar. Dat schepsel heeft zich dan niet gedragen als drager van de kroon. Die mens heeft de kroon over de schepping, die God hem gaf, niet aanvaard, maar verworpen. De keuzemogelijkheid heeft hij. De mens kan evenwel ook bijna-goddelijk zijn. Hij kan de kroon aannemen en heersen over het werk van Gods handen.

Vraag De mens staat thans voor de vraag 'erop of eronder'. Als hij de natuur vernietigt, vernietigt hij zichzelf, maar vernietigt hij ook de idee van God, die hem riep tot de grote taak van het heersen over de schepping. Is de mens in staat te 'sturen' naar een nieuwe aarde, een nieuw paradijs waarin

Een natuurbeschermer tracht zeehonden te redden, die dood of ziek aanspoelen op het strand van Noord-Cornwall in Engeland. Oorzaak: schadelijke chemicaliën.

recht en gerechtigheid woont? Is hij op weg naar een situatie die goed zal zijn in Gods ogen? In het denken over de relatie tussen mens en natuur worden we teruggeworpen op de vraag 'wat dunkt u van de mens?'

Kerken Prof. dr. K. H. Voous heeft getracht-in het kader van het natuurbeschermingsjaar in 1970 het kerkvolk te mobiliseren om zich bezig te houden met het onderwerp 'mens en natuur' (ik verwees reeds naar het boekje dat vrucht was van een serie radiolezingen voor de NCRV), maar het is verdrietig te moeten constateren dat het belang van 'de natuur' nog zo weinig in kerkelijke kring wordt ingezien. De synode van de Ned. Hervormde Kerk

Enkele jaren geleden werd op last van het Britse ministerie van landbouw, visserij en voedsel een massale slachting onder zeehonden aangericht. Motief: de dieren aten te veel vis, die de mens zelf behoefde.

37

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen