VU Magazine 1972 - pagina 57

Troubadour van de Heer Voor het VU-magazine schreef prof. dr. J. Verkuyl nevenstaand artikel over het symposionboek 'Kirche, Benzin und Bohnensuppe' van zijn collega dr. Walter Hollenweger, die, voordat hij eind 1971 hoogleraar In Birmingham werd (missiologie en evangelistiek), zes jaar lang studiesecretaris was voor de Evangelisatie van de Wereldraad van Kerken in Geneve. Wat is dat voor een afdeling? Nu ook de gereformeerde kerken lid zijn geworden van de Wereldraad, zou prof. Verkuyl het toejuichen wanneer er meer contact zou groeien tussen instanties ook uit deze kerken en 'Geneve'. Voor wat de zending betreft, was er reeds vanaf de beginperiode contact, maar anders ligt dat met de evangelisatie, waarvan de bevordering in 1947 werd aangeduid als één van de zeven essentiële taken van de Wereldraad-in-wording. Ingesteld werd een secretariaat voor de evangelisatie, dat sinds 1963 samengevoegd is met wat voordien de Internationale Zendingsraad was. (Terecht, want de problemen van de proclamatie van het Evangelie in Oost en West, Noord en Zuid, zijn één.) De eerste, die in 1949 secretaris werd van het secretariaat voor Evangelisatie was dr. Hans Hoekendijk, die in 1954 opgevolgd werd door dr. E. G. Homrighausen. Nadien waren dr. D. T. Niles en dr. Hans Jochem Margull aan het secretariaat verbonden. En in 1965 volgde de benoeming van dr. Walter Hollenweger. Verscheidene interessante studies bracht het secretariaat voort. De kern van dit werk werd misschien het beste weergegeven door bisschop Stephen Neiil, toen deze zei: 'Zonder verandering van de kerk zal wereldevangellsatie alleen maar een naam blijven.'

Dr. Hollenweger Wie is dr. Hollenweger, die het boek samenstelde, waarover prof. dr. Verkuyl hiernaast schrijft? De levensbeschrijving bevat de volgende bijzonderheden: opleiding tot bankemployé in Frans-Zwitserland. Werd gegrepen door de Pinksterbeweging. Vorming tot evangelist op een Bible Training Institute in Engeland. Na tien jaar arbeid in de Pinksterzending gaat hij theologie studeren in Zurich en Basel. Wordt lid van de Reformierte

Kerk, benzine en bonensoep door prof. dr. J. Verkuyl

Hoekendijk en alle leden van de studiecommissie van de Wereldraad van Kerken over de structuren der gemeenten, waarschuwden reeds lang tegen wat ze noemden 'morfologisch fundamentalisme'. Zij voerden het pleit voor verscheidenheid en flexibiliteit van de kerkstructuren, zoals de vroeg-christelijke gemeenten die volgens de onderzoekingen van exegeten en kerkhistorici ook hebben vertoond. Wie zulke studies leest, wordt soms overvallen door gevoelens van machteloosheid. Hij vraagt zich af: hoe dan? Waar dan? Het boeiende van het boek 'Kerk, benzine en bonensoep' van dr. Walter Hollenweger (Theol. Verlag, Zurich) is dat het concrete illustraties geeft, hoe rondom bepaalde dienaren van het Evangelie hier en daar dynamische en spontane groepen zijn ontstaan buiten de officiële kerken, waar mensen lijden, waar zij verwaarloosd worden, waar zij slachtoffers zijn van hun zonden en hoe daar iets ontstaat dat de kentekenen draagt van Hem, die zocht naar de verlorenen en verwaarloosden en die de verwarde schapen bijeen vergaderde in een nieuwe levensgemeenschap .

Prof. dr. J. Verkuyl

'Hier entsteht das Bild einer neuen Gemeinde, die dem Herrn dienen will und denen, die Trost und Starkung brauchen.'

Chauffeurskerk

A.A.

De eerste illustratie, die ik uit dit boek kies, is die, waaraan ook de merkwaardige titel is ontleend. Rev. Michio Imai van de Verenigde Kerk (Kyodan) in Japan zag de nood van de vrachtwagenchauffeurs, die langs de snelweg no. 2 van Tokyo naar Shemonozeki heen en weer rijden. Oververmoeide mensen, die soms wekenlang van huis zijn. Rev. Imai is personeelschef geweest en heeft later theologie gestudeerd. Met hulp uit het binnenland (o.a. van de burgemeester) en uit het buitenland (o.a. uit Nederland) maakt hij onderweg een centrum, dat nu een grote parkeerplaats heeft, 50 slaapplaatsen, gelegenheid tot verzorging van 500 mensen aan de lopende band. Het ruikt er naar 'benzine en bonensoep'. Maar het is een oase in de woestijn voor honderden mensen. Dagelijks. En temidden daarvan is er gelegenheid voor groepsgesprekken en voor pastoraat en verkondiging. Er werkt nu in drie ploegen een staf van dertig mensen.

Een tweede illustratie is te vinden in het opstel van de Presbyteriaanse predikant Paul R. Carlson, onder de titel: 'Die Gemeinschaft der Leidenden'. Het beschrijft de werkwijze van de internationale organisatie, die ook in Nederland een afdeling heeft en die 'Alcoholics Anonymous' heet. Deze organisatie tracht alcoholici af te helpen van deze verslaafdheid door ex-alcoholici in te schakelen bij deze arbeid en door contact te leggen tussen de families van de betrokkenen om de kettingreactie op gang te brengen. Pastoraat en diakonaat vervullen hier beide een functie op onopvallende wijze. Ook in Nederland is de medewerking van bepaalde predikanten en pastoors gevraagd, die het vertrouwen van deze groepen hebben weten te winnen.

Beatnikkerk Een derde illustratie is te vinden in het op-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen