GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1973 - pagina 186

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1973 - pagina 186

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

vroeger, de hoogleraren wèl weer onder te brengen in (drie) salarisschalen en hen te laten beginnen in een schaal, die thans begint met f 4.198,- bruto per maand en hen geleidelijk aan te laten opklimmen tot het huidige maximum. De grote sprong, die menige wetenschapper thans maakt, wanneer hij tot hoogleraar wordt benoemd, zou daarmee worden vervangen door een geleidelijk proces.

Niet ver genoeg Prof. Wiggers en VU-medewerker dr. C. Blomberg ging dit niet ver genoeg. In een commentaar op de voorstellen-Van Trier stelden zij o.a. voor om de hoogste schaal voor hoogleraren te schrappen en om een schaal te gebruiken, die thans eindigt op een maximum van f 5.841,- per maand. De hoogste schaal zouden zij willen reserveren voor die wetenschappers, die (tijdelijk) naast hun normale functie zeer bijzondere taken vervullen, zoals rector, decaan van een grote faculteit, lid college van bestuur, adviseur voor b.v. minister, belangrijke taak bij ZWO (NRO) etc. Hoewel hem hetzelfde doel voor ogen staat 'nivellering van de top', wilde prof. Oort toch niet zover daarin gaan. Hij geeft de voorkeur aan bevriezing van de top en optrekking van de lagere salarissen, omdat hem een voorstel tot inkomensverlaging van hoogleraren minder realistisch voorkomt.

VU-magazine, in gesprek met prof. Wiggers en prof. Oort, krijgt opnieuw de indruk dat het maar nèt is, hoe je het wil bekijken. Verrassend is het niet, wanneer iemand na bestudering van de omslag van dit nummer behoefte zou gevoelen VU-magazine te laten weten dat het in beeld gebrachte bepaald niet correspondeert met zijn opvattingen van een rechtvaardige inkomensverdeling (een toegezonden tekeningetje van een VU-hoogleraar bracht VU-magazine overigens op het idee voor dit omslag). Maar het afgebeelde, waarin overigens niet de nevenverdiensten van wetenschappers tot uitdrukking zijn gebracht, geeft slechts een zwakke weerspiegeling van de aanzienlijk grotere inkomensverschillen in de maatschappij. Het is met name invloed van buitenaf geweest (de maatschappij), die het huidige bezoldigingsbeeld heeft opgeleverd, welke de overheid ontwierp voor ambtenaren en wetenschappers. Al erkenden prof. Wiggers en prof. Oort in gesprek met VU-magazine dat het menige hoogleraar op 't ogenblik niet zou meevallen in de vrije maatschappij hetzelfde te verdienen als hun huidige inkomen, voor niet alle vakken geldt dit. Genoemd worden b.v. fysici, chemici, economen en geo-

Waar ik vóór ben, is een reorganisatie van de geneeskunde op alle punten. Ons hele verzekeringssysteem deugt niet, ook het ziekenhuissysteem niet; er zit kortom geen structuur in de hele geneeskunde. Bijna elke arts, betrokken bij patiëntenbehandeling, is een kleine zelfstandige ondernemer. Er moet een structuurverandering komen, die gebaseerd is op een duidelijke filosofie. Er is overigens geen reden om ach en wee te roepen over de gezondheidszorg in Nederland. Het gezondheidspeil in Nederland is goed; het is alleen een wat kostbare zaak geworden.' Beide hoogleraren benadrukken dat zij de inkomensverdeling in de maatschappij fout achten, maar dat men de universiteit niet als een geïsoleerde zaak kan zien. In dit verband vraagt prof. Oort zich af of het wel juist is hoogleraren van alle faculteiten hetzelfde salaris te geven. 'Wat verdient'n dominee en een hoogleraar theologie en wat verdient een arts en een hoogleraar geneeskunde? Maar ik wil vooropstellen: dat ook die inkomstenverdeling in de maatschappij fout is.' Prof. Wiggers: "n Arts en een dominee zouden wèl hetzelfde mogen verdienen volgens jou?'

Prof. Pen Geheel nieuw is het verschijnsel niet dat hoogleraren kritiek uitoefenen op de hoogte van hun eigen salarissen. De Groningse econoom prof. dr. J. Pen bracht in Het Parool van 3 maart '73 in herinnering dat hij al jarenlang vóór reële loonsverhoging aan de voet is en bovenaan een blokkering of zelfs een inkomensreductie. 'Om precies te zijn: in 1953 hielden de vakbonden van zogeheten intellectuelen een congres in Krasnapolsky, met de bedoeling te protesteren tegen hun schandelijk lage salarissen. De noodtoestand, noemden ze dat. In een ondoordacht ogenblik hadden ze mij uitgenodigd om een pre-advies uit te brengen. Daar hebben de organisatoren spijt van gehad, want mijn proza paste niet in hun straatje. Het hield in dat mensen met zo'n tienduizend gulden per jaar - dat was toen een intellectuelensalaris - echt niet in een noodtoestand verkeerden, en datloontrekkers het een stukje moeilijker hadden. Geen prioriteit voor de hogere inkomens dat was toen ook al mijn opvatting, en dat is nog zo.' 26

Prot. ar. A. J. wiggers: 'Haal de kop er maar af.'

logen (olie- en ertsmaatschappijen). En zeker ook voor artsen is dat zo. Hoogleraren in de geneeskunde ontvangen daarom boven hun gewone hooglerarensalaris nog een zgn. Querido-toelage omdat de specialistentarieven in de maatschappij dusdanige inkomens opleveren, dat het anders voor een specialist niet aantrekkelijk zou zijn zich aan een universiteit te verbinden. Prof. Oort: "t Is nóg maar een schertsbedrag in vergelijking met waarvoor het oorspronkelijk bedoeld was.' Hij aarzelt echter wanneer VU-magazine als genezing van deze kwaal een overheidsingrijpen in de specialistentarieven oppert.

Prof. dr. J. Oort: 'Top bevriezen'

Prof. Oort: 'Ik kan me voorstellen dat er een veel minder groot verschil tussen zat.'

Eenheid Waar het beide hoogleraren met name om gaat is dat de éénheid van het wetenschappelijk corps sterker tot uitdrukking wordt gebracht in de salarisschalen voor wetenschappelijk personeel. Er zitten (zie omslag) enorme sprongen in; 'n jonge wetenschappelijk hoofdmedewerker, die tot hoogleraar wordt benoemd, ziet z'n inkomen soms bijna verdubbeld, terwijl er vaak echt niet zóveel verschil is in

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1973

VU-Magazine | 574 Pagina's

VU Magazine 1973 - pagina 186

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1973

VU-Magazine | 574 Pagina's