VU Magazine 1976 - pagina 411

vil magaTme 13

Algemene maatregelen bevorderen rechtszekerheid en rechtsgelijkheid

„De Machtigingswet was uniformerend en rechlszekerheid-bevorderend". Op de foto: de behandeling van die wet inde Tweede Kamer op 18 december '7.^

een klap oplopen. Komen er echter geen nieuwe onderhandelingen, of wordt er geen nieuw akkoord bereikt, dan kunnen er dingen gebeuren, waarbij het algemeen belang minder gebaat is, dan bij een cao die wat te royaal uitvalt. Arbeiders en hun vakbonden in bedrijfstak-A voelen zich ongelijk behandeld ten opzichte van hun collega's in andere sectoren. Er ontstaat arbeidsonrust, er worden stakingen uitgeroepen. Het zou goed zijn, aldus mr. Van Veen, wanneer de overheid zou beseffen dat de staking, die met sommige facetten van het algemeen belang strijdt (b.v. de economische situatie) andere facetten daarvan kan trachten te beschermen (b.v. handhaving van rechtsgelijkheid). „ Daarbij dient in aanmerking te worden genomen, dat de staking weliswaar een conflictsituatie belichaamt, maar dat zij evenzeer een gevolg is van een conflict. Een conflict veroorzaakt door sociale onrust." Van de zojuist al even genoemde olievlekwerking is mr. Van Veen weinig onder de indruk. Hij citeert met instemming de heer A. Kloos. voormalig voorzitter van het NVV: „ Het N VV stelt zich op hel standpunt dat de overheid nimmer mag ingrijpen in de individuele cao. Niemand kan immers aannemelijk maken, dat één cao verstoring van 's lands economie teweeg kan brengen". En mr. Van Veen vraagt zich af: ,, Waarom zou een kleine cao de eerste steen van de lawine

zijn? Het gaat om die bepaalde cao, met de voor die bedrijfstak of de voor dat bedrijf kenmerkende onderhandelings-po.sities en bepalende omstandigheden. Op grond daarvan wordt een cao tot stand gebracht. Bij een grote cao{...) is er sprake van een andere bedrijfstak, andere onderhandelende partijen en deels ook verschillende omstandigheden". Hij wijst daarbij naar een voorstel voor een centraal akkoord voor 1974 (dat overigens door de werkgevers werd verworpen) en waarin nadruk werd gelegd op de mogelijkheid om in bepaalde zwakke bedrijfstakken geen maatregelen te nemen die 't voortbestaan van de bedrijven in gevaar zouden kunnen brengen. Dat betekende concreet dat de arbeiders in die bedrijfstak minder loonsverhoging zouden krijgen dan hun mede-arbeiders elders. Van een ,,star gelijkheidsbeginsel" was geen sprake. ,, Wie dan ook beweert", aldus mr. Van Veen dat „alle grenzen van het redelijke zullen worden overschreden, miskent het karakter van het ontstaan van een cas. Een cao is hel product van onderhandelingen en derhalve een compromis, waarbij partijen eventueel bepaalde prioriteiten willen doorzetten, maar het is duidelijk dat zij dit slechts kunnen doen in de hoop op succes, als hun taktiek er op is gericht, hiervoor op andere punten toegeeflijk te zijn tegenover de ander". Het kan bij voorbeeld best zijn. dat een vakbond die

een bepaalde loonsverhoging in de wacht sleept in de cao-onderhandelingen daarvoor andere eisen heeft moeten inleveren.

Algemene ingreep Het zal intussen duidelijk zijn geworden dat mr. Van Veen liever vandaag dan morgen af wil van het ingrijpen door de overheid in afzonderlijke cao's (gelukkig met intrekking van artikel 8 van de Wet op de loonvorming in juni van dit jaar, is hij echter niet: nu dit wetsartikel is vervallen, treedt automatisch artikel 8 van de Wavv uit 1937 in werking. Dat betekent een stap terug. Krachtens artikel 8 WLV kon alleen worden ingegrepen wanneer de cao nog niet in werking was getreden: artikel 8 Wavv maakt het mogelijk ook in te grijpen in lopende cao's). Als de regering ingrijpt zal ze dat moeten doen met een maatregel die algemeen geldt. Ze kan bij voorbeeld een loonpauze of loonstop afkondigen. ,,Een dergelijke ingreep bevordert zowel de rechtszekerheid als de rechtsgelijkheid. Je kunt dan bovendien dispensaties verlenen voor die bedrijfstakken of ondernemingen die door de ingreep al te zeer zouden worden gedupeerd. Er wordt dan individueel tegemoet gekomen aan extra-problematiek, zoals die bij voorbeeld altijd speelt in de landbouw. Een algemene ingreep is, naar mijn overtuiging, een zuiverder vorm van overheidsbemoeiing dan het ingrijpen in individuele cao's."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen