GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1977 - pagina 303

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1977 - pagina 303

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

\X1 nuigame 37

riteit met vragen en noden van de samenleving vaak meer vragen dan antwoorden heeft. ,,Nóg gecompliceerder: de naad tussen die ene en de andere pool loopt niet tussen oud en jong! En het is ook niet zo dat de , ,meer-meelevenden" meer bij dat traditionelere kerktype zitten en de rand meer op de solidariteitstoer is! Gebleken is dat nogal wat ,,maatschappij-critische" gemeenteleden nogal meelevend zijn, trouw in kerkgang enzovoorts. En een Duits onderzoek toonde de juistheid aan van wat jaren geleden de eerste evangelisatiepredikant in algemene dienst, ds. W. A. Wiersinga al zei: de rand- en buitenkerkeüjke mensen hebben vaak dat beeld van kerk en dominees, dat hun (groot)ouders hadden op het moment dat die de kerk verlieten. M.a.w. ook in hun verwachtingen t.a.v. het pastoraat hebben juist de meeste niét meer meelevenden de meest traditionele voorstellingen. Kortom, óp die glijdende schaal treft de predikant van nu en straks de gemeente aan met de meest uiteenlopende verwachtingen óók t.a.v. de predikant-nü, en dat is straks vast nog zo.

Verwachting Hoe beleeft nu de pastor zich daarin, met zijn verwachtingen van de gemeente en t.a.v. zijn rol als pastor, als theoloog, met wat hij denkt dat voor het gemeente-zijn essentieel is? Daar zou ik erg veel over willen zeggen. Me sterk beperkend, in elk geval dit: in mijn werk merk ik: juist die predikant die werkelijk de concreet bestaande gemeenteleden, die hot en her op die „glijdende schaal" hun geleefde bestaan leven, als pastor nabij wil zijn, en niet met zijn (linkse of rechtse) theorieën voorbij wil schieten, wordt bestormd door de vraag: Hoe blijf ik integer. Ik denk dat die vraag zich nu en straks stérker opdringt dan vroeger: hoe blijf ik mezelf? Juist als ik in een sterke behoefte om authentiek bij de échte mensen te zijn, mezelf op één dag van die ene naar die andere pool voel hinken? Wat is in dit beroep authenticiteit, identiteit? Is het mogelijk je blijvend recht

daarop te handhaven? dit ogenblik, maar geef de gedachte graag In zijn dissertatie , ,de pastor en zijn identi- ter overweging door. teit in het geding" heeft dr. Kruijne zich met deze zaak diepgaand beziggehouden. Hij noteert ergens: de pastor beleeft de Signalen afnemende betrokkenheid van kerkleden Ik wil nu een poging doen om de verschilbij (naar de diepste overtuiging van de pas- lende tot nu toe genoemde signalen op één tor) de opdracht van de kerk als een slijta- noemer te brengen. In het kader van deze geproces dat hem soms diep machteloos causerie moet dat misschien wat te geformaakt. Zelf denk ik dat die machteloosheid ceerd en onvoldoende beargumenteerd. Ik nog tot moedeloosheid verdiept wordt waag het er toch op het zo te stellen: In al door het gegeven dat (jonge) predikanten die momenten die ik noemde, lijkt het me vanuit hun theologische opleiding, maar te gaan om recht op eigen ruimte om eerlijk toch ook vanuit persoonlijke geloofsover- jezelf te kunnen blijven. tuiging, over de gemeente in „geloofstaal" spreken - uiteraard, ik zou willen zeggen: Recht om theologie te gaan studeren zonlaat dat zo mogen blijven! - , maar dat ze, der daarmee dadelijk gedoodverfd te zijn omdat het hun dagtaak is, er haast onwille- als iemand die dus dominee wil worden; keurig van uit gaan dat die geloofstaal de recht om met understatement over roeping empirische werkelijkheid van de gemeente sprekend, niet tevéél verwachtingen te beschrijft (of hoort te beschrijven). Dan suggereren, bij jezelf en bij je omgeving; weten jongere én oudere collega's soms recht op een goed leven met vrouw en geniet goed raad in die kloof tussen geloofs- zin als gewoon mens; werkelijkheid en empirische werkelijk- recht om de pastorie niet levenslang te heid , en schaatsen dan heen en weer tussen moeten bewonen; haast moralistisch activisme en diepe recht op eigen identiteit; recht op een aumoedeloosheid dat alle preken en pasto- thentiek bestaan; raal bezig zijn niets uithaalt. recht op wat overzichteüjkheid en zinvolheid in pastoraal werk, is het niet in de Pastorie-verlating gemeente, dan ergens daarbuiten; in een Als ik nu op dit punt van mijn verhaal, als woord: recht op ruimte voor jezelf, en dat één van de kenmerken van de predikant- in een gemeente waarin een grote diversivan-nu- (en misschien van straks) het ver- teit aan gemeenteleden ookrechten claimt: schijnsel van pastorieveriating signaleer, recht op deze predikant, en als hij gesuggereert dat een oorzaak-en-gevolg ver- trouwd is, ook op zijn vrouw; band met het voorgaande. Die suggestie is recht op zijn woning als op de gemeentezó te sterk. Maar er is een sterke trek uit de pastorie; pastorie naar meer speciahstisch pastorale recht op begrip in de meest uiteenlopende beroepen. Eén van mijn r.k. collega's van verwachtingen. de eerder genoemde V.P.V. spreekt i.v.m. deze voorkeur voor meer persoonlijke En ik zou - wat provocerend misschien zielszorg tegenover het leiden van een or- willen zeggen: ganisatorisch geheel van de parochie, van een ,,terugtocht in nabijheid", soms een de predikant-van-nu zal straks geen predi,,vlucht in nabijheid". Tussen haken: over kant zijn (of alleen in vermoeide resignatie verandering gesproken, dat zou een opval- zijn emeritaat zien te halen) als dat recht op lende verandering zijn als het waar is dat ruimte om eerlijk jezelf te kunnen zijn en pastoors en dominees vroeger nog wel blijven, niet wordt gerealiseerd, op een of eens uit het engagement met nabye nood andere wyze. zijn weggevlucht in organisatorisch acti- Maar tegelijk, daar zit het nou net: op wat visme. Als dat zo is, zou nu iets omgekeerd voor wijze? gaande zijn! Ik kan hier uiteraard geen klare oplossinIk kan het niet voldoende beoordelen op gen aanbieden. Misschien zou er voor deze

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1977

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1977 - pagina 303

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1977

VU-Magazine | 484 Pagina's