VU Magazine 1977 - pagina 161

Wl magazine 27

VUrDR JAAROAXe.

N". 1374

DE STANDAARD. Pri> p« k»2jt>Al loader hM Z o v d ^ g i b l a i l : 7 M » AntterdAm / 3;50. — ïnaro per poat / U S . Enkele N'ummen S Cei* • « • ka* BaieeL

l)fnctaar-QIIf«v*r J. S . UtUl'i'.

Adwrterfita: n a t tot 6 raeeb 90 Ceat; reden recei d>art«>i>e> 1; Cea; • r 'iii.ili». V*" lie<aeK>Teji lo C e « per , e ^

Wat speelde zich in de jaren die vooraf gingen aan de oprichting van de V U , honderd jaar geleden, zoal af? Net als de vorige maand ook nu weer een greep uit de Standaard. Ditmaal april 1877

Beduchtheid voor roomse opmars „Hoe meer Roomsche ambtenaren er in een streek zijn, hoe meer de bevolking doordrongen wordt van het denkbeeld, dat de regeering dus (zóó oordeelt het volk) elk ontwikkeld, invloedrijk fatsoenlijk man Roomsch is. Die iets anders is, is iets verachtelijks". Op 21 april waarschuwt De Standaard nog eens ernstig tegen toenemende roomse invloeden. Een reorganisatie in de rechterlijke macht brengt met zich mee dat half mei alle rechters zullen worden ontslagen en anderen zullen worden aangesteld. Met ogen op steekjes kijkt het protestantse volksdeel toe, of deze benoemingen niet eenzijdig zullen uitvallen. „Ziet hoe in ons land, in Limburg b. V. de Commissaris des Konings, hoe in ambtsgewaad zelfs, de Burgemeester van Maastricht, met de waskaars in de hand, deel neemt aan de processiën! Bedenkt dat in N. Brabant en Limburg bij na alle ondergeschikte ambtenaren, lieden wier ontwikkeling minder waarborg voor onpartijdigheid aanbiedt, die afhankelijk zijn van hunne superieuren, en met wie de bevolking in dagelijksche aanraking komt, den Roomschen godsdienst zijn toegedaan. Het is niet alleen eene volksovertuiging, maar in vele streken ook werkelijkheid, dat processen-verbaal, door ondergeschikte ambtenaren opgemaakt, niet worden vervolgd, wanneer de pastoor van het dorp de vervolging wil voorkomen. Beambten, die in hun geestelijke hun meerdere niet slechts, maar bijkans den oppermach-

tigen beschikker van hun toekomstig leven zien, zijn geen lieden, die de bemoeiing van een geestelijke met hunne ambtsbezigheden met verontwaardiging van de hand kunnen wijzen. Een bewijs van goed gedrag afgegeven door den „ Heer Pastoor"heeÜ eene geheel eigenaardige waarde. Zelfstandigheid ook tegenover ambtenaren, is bij Roomschen veel minder dan bij Protestanden algemeen". De Standaard is niet tegen het benoemen van geschikte roomsen, ook niet in de noordelijke provincies, maar het blad wil wel „waarborgen tege n/^/7É'/i/A:e overheersching van Rome. In Nederland althans betaamt het niet dat in de Noordelijke provinciën een van elke kerkelijke macht volkomen afliankelijk bestuur zij, terwijl in de Zuidelijke de overtuiging meer en meer veld wint, dat naast, zoo niet boven de beambten, de pastoor medebestuurt".

Steenbeek in betere tijden

Asyl Steenbeek te Zetten afgebrand Uitvoering doet De Standaard (19 april) verslag van een,,geduchte ramp" die het Asyl Steenbeek in Zetten heeft getroffen. Het door O. G. Heldring gestichte asyl is volledig afgebrand. Een speciale verslaggever bezoekt de plaats desonheils.,, De brand is Zaterdag middag ten 12 ure ontstaan nabij een schoorsteen, aan de oostzijde van het gebouw, waarschijnlijk door

Kuyper neemt ontslag uit Tweede Kamer ,,Naar wij vernemen is dr. A. Kuyper Zaterdag avond van zijn verblijf in het buitenland te 's-Gravenhage teruggekeerd. Zijn gezondheidstoestand is nog niet in elk opzicht bevredigend", zo meldt De Standaard op 17 april. Een paar dagen later publiceert het blad een brief van Kuyper aan de voorzitter van

de Tweede Kamer: „ Daar de rusttijd van meer dan eenjaar nog niet tot zoodanig herstel van mijn zenuwen leiden mocht, dat ik geregeld aan de werkzaamheden der StatenGeneraalzou kunnen deelnemen, gevoel ik geen vrijheid langer lid dier Kamer te blijven".

vonken uit den schoorsteen, die op het dak zij n gevallen. Men heeft bij den aanvang al het mogelijke gedaan om den brand te blusschen, doch het dak was te hoog om met goed gevolg het water te brengen waar het noodig was". ,, Hoe treurig reden wij het dorp Zetten binnen, toen wij tusschen het hoog geboomte, dat dit stille oord omgeeft, waar de Christelijke liefde die het verlorene zoekt, bijna dertigjaren werkzaam was, de hooge brokstukken van muren, als overblijfsels uit den vuurgloed, het hoofd in de hoogte zagen steken". „Aan de zijde van den vluchtheuvel zagen wij de eenvoudige grafzerk, die het stoffelijk overschot van onzen waardigen Heldring met dat zijner gade bedekt. Zij rusten daar in vrede. Toen wij langs dit graf gingen, dacht ik; „Zou bij het weten dat zijn geliefd Steenbeek niet meer is? „Als hij dat weet, dan weet hij ook meer dan wij van de toekomst van het gebouw, dat uit dezen puinhoop van verbrand hout en steenen zal verrijzen".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen