VU Magazine 1978 - pagina 189

1^ magaüne 11

merk het land nog verder te ontwikkelen. Toen we met de aldaar levende Palestijnen in contact kwamen, verkeerden we nog in de naïeve mening dat er onder deze bevolking gematigde stromingen zouden leven wier leiders een goede nabuurschap met Israël zouden willen nastreven, als Israël dit Palestijnse land een zekere mate van zelfbeschikking zou toedenken. Maar deze tussengroeperingen bestaan helemaal niet. De enige partij die het hier voor het zeggen heeft, is de Palestijnse Bevrijdings Organisatie (PLO). Deze partij streeft de regelrechte vernietiging van Israël na. Tussen haakjes: Onze houding is ai gauw: zie je wel, met die fanatieke PLO is niet te praten, laat staan tot een vergelijk te komen. Maar, laten vooral de oudere lezers onder ons zich proberen terug te plaatsen naar de Duitse bezetting in de tweede W.O. En hoe negatief is men nu niet in het oordeel over de politici van de toenmalige Nederlandse Unie'.^ Terug naar Begin. Wat bezielt hem en de zijnen om ondanks de vijandige bevolking Cis-Jordanië te willen vasthouden? En nu spreken we nog niet eens over de enorme kosten die dat met zich brengt, want het hele gebied is om veiligheidsredenen getransformeerd tot één groot militair depot. Begin is een religieuze Jood en met hem zijn er vele religieuze Joden die met huivering terugdenken aan de tijd dat ze door de Arabische bevolking werden belemmerd in de uitoefening van hun godsdienstplichten. Hier in Samaria en Judea liggen de gewijde plaatsen die voor hen van grote betekenis zijn. zoals Davids oude hoofdstad Hebron, Bethlehem, waar Rachel begraven ligt en vanzelfsprekend het oude Jeruzalem, de stad die tot de 6-daagse oorlog van 1967 aan Jordanië behoorde. Toentertijd werd het de joden zelfs onmogelijk gemaakt daar de klaagmuur te bezoeken. Deze toedracht moet zodanig traumatisch zijn ervaïen. dat Begin desnoods nog wel

wil praten over een zekere autonomie voor Cis-Jordanië. maar het oude Jeruzalem blijft voor altijd bij de nieuwe stad ingelijfd. Hierover is geen discussie mogelijk. De Arabische bevolking weet dat maar al te goed. maar zal zich op haar beurt daar nooit bij neerleggen. Het is opmerkelijk dat welhaast niemand praat over de status van het oude Jeruzalem, die een onoverkomelijk struikelblok in alle onderhandelingen vormt en zal vormen. Voor de onbevangen toeschouwer lijkt het wel of het daarom misschien wat omzichtig uit alle discussies wordt geweerd.

soldaten zich geweerd hadden bij de vernietiging van dit reusachtige bouwwerk. Het is de Klaagmuur waar de religieuze Joden bidden en weekhi gen op de Sabbath. Via Dolorosa, de rots van Moriah. de Klaagmuur, gebedsplaatsen van drie wereldgod^ diensten op slechts een afstand var enkele honderden meters van elkaar Joden. Christenen en Moslems, zi wonen bij wijze van spreken in elkaarhuis. Ook buiten de ommuring. Kijk maar;

Jeruzalem Het is wonderlijk dat, naarmate je langer in de oude stad vertoeft, je onzekerheid toeneemt over de identiteit van Jeruzalem. Juist rond Pasen woonden we er een paar dagen. We hadden onze intrek genomen in een huis op de Via Dolorosa op de plek waar ooit de burcht Antonia heeft gestaan. Ons adres was. om precies te zijn de eerste en tweede kruiswegstatie. Jezus van Nazareth is beschimpt en bespot door de Romeinse soldaten en Pilatus toont hem met de woorden ,,Ecce Homo" aan het Joodse volk (Mattheus 27: 17-30). Een grote menigte Christenen uit alle landen herdenkt dit gebeuren en trekt op Goede Vrijdag luid biddend en met kruisen op de rug door onze straat. Maar 's nachts worden we uit onze slaap gehaald door een ruim een uur durend gezongen gebed, afkomstig van de Minoret van de zeer nabij gelegen El Aska Moskee vanwaar door middel van een bandje en krachtige luidsprekers de Mohammedaanse priester ons uit bed roept. Pal naast de Moskee bevindt zich de befaamde Koepel van de rots van Moriah. vanwaar Mohammed ten hemel is opgestegen en waar Abraham zijn zoon Isaak wilde offeren. En juist op deze plek heeft de Tempel der Joden gestaan, die in het jaar 70 A.D. door Titus is verwoest. Hij liet een muur staan om het nageslacht te tonen hoe zijn

Koptische priester in Jerusalem

We verlaten de oude stad via de Hei odespoort - ook een afstandje van niets. We houden de pas even in vocv het uitzicht. Vlak beneden ons bevind: zich de Kidron vallei waar rond he: koepelgraf van Absalom door de eeuwen heen duizenden joden van de diaspora zich lieten begraven. .A.ls de ondergaande zon over de grafzerker speelt, beseft men gel ijk waarom Jeruzalem de Stad van Goud hee; Via een geitepaadje is men op slechts 10 minuten gaans van de tuin van Gethsemane en de Olijfberg, plekken die ons Christenen zo bekend zijn. ik hoef er niet over uit te weiden. En ten oosten, direkt achter de Olijfberg strekt zich de zacht glooiende woestijn van Judea uit. hier en daar onderbroken door een Arabisch dorpje met zijn aan de horizon oprijzende moskeeën en minaretten. Hoe leeft dit alles te samen'^ Men moet de Israëliërs op hun woord geloven dat onder hün b.estuur eindelijk werkelijk godsdienstvrijheid be-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen