VU Magazine 1978 - pagina 280

magazme 14 dere boeken, dan heeft het de Bijbel altijd bij mij gewonnen; daarin lees ik dat wij allen een en dezelfden God en Schepper hebben en dat wij allen door een en denzelfden God ter verantwoording zullen geroepen worden, en door een en denzelfden Christus moeten verlost worden; daar lees ik nu, en gevoel ik dat menigwerf duidelijk, dat ook wij, ofschoon minder voor het uiterlijk gezegend, liefderijk door dienzelfden God geleid, en even liefderijk door denzelfden Heiland geroepen worden, om deel te hebben aan Zijne Zoons verdiensten door Zijn bloed. In dien Bijbel leeren wij hoe of die God in Zijne wijsheid wil dat er onderscheid zij van rang en stand in de maatschappij, en dat wij aan de overheid die God over ons gesteld heeft, gehoorzaamd moeten zijn. En wanneer ik dat zoo lees, dan krijg ik niet alleen kracht om mijne eigen lot met geduld

99 ,,Is voor het indienen van een petitie aan den Koning TIJD", zo vraagt De Standaard zich 17 juli bezorgd af. „Immers wat is het geval? Stel, dat Woensdag 31 Augustus de wetsvoordracht des namiddags twee ure door de Eerste Kamer wordt aangenomen, dan kan de daarmee belaste persoon reeds te drie ure het stuk met begeleidende missive aan het Kabinet des Konlngs afzenden. Daar onmiddellijk geteekend, kan het te half vier ure reeds op de landsdrukkerij zijn en nog den avond van dienzelfden dag in het Staatsblad komen. Waar, zoo vragen we, blijft ge, stel dat het zoo ging, met deputatie en petitie?"

, ,De ongelegenheid, die hieruit voortvloeit, is niet gering", constateert Kuyper met enige zorg. ..Hoeveel dagen zullen ons gelaten worden? Binnen hoeveel uren zal men antwoord op zijn bericht van deputatie erlangen? Waar zal de Koning zijn?" Bange vragen. Kuyper houdt er ernstig rekening mee dat -

te dragen, maar zelfs om tallooze klachten, die er dagelijks van de kinderen onzes volks, te helpen dempen en het te wijzen op het Woord van God, en hem met alle kracht te vermanen om met geduld te dragen de vaak moeilijke taak hun opgelegd. Maar tot die gedachte brengt mij de ontwikkelingsmethode der zoogenaamde neutrale staatsschool niet; juist het tegendeel. Hoe meer ik ontwikkel zonder den Bijbel, en alzoo zonder godsdienst, hoe meer ik het voelen zal dat ik als min vermogende veel moet ontberen wat de rijken in overvloed hebben ( . . . ) Moet nu het kind onderwezen worden zonder Bijbel, zonder godsdienst, dan staat het bij mij vast, als een muur, dat de geleerde liberale Kamerleden een wet gemaakt hebben die hun zelf de glazen inslaat. Is er nu reeds alle kracht toe noodig om het volk tot tevredenheid te brengen, hoe zal

het zijn over eenige jaren, nu de beginselen der sociaaldemocraten bij den dag op ontzaglijke wijze veld winnen, zeker geen schoone vrucht van de reeds lang gevolgde onderwijs-methode. Wil onze Koning zijn volk weldoen, hij teekene die Wet niet, omdat door een godsdienstige opvoeding voor den minder gegoeide zoo goed als onmogelijk te maken het beste tegenwicht voor de rampzalige maar tevens zoo verleidelijke beginselen van het socialisme wordt weggenomen (. . . ) " Aldus de werkman uit Zwolle. Tot de conclusie dat hij zijn eigen glazen ingooit en dat een school met de Bijbel geschikt is om ontevredenheid onder de mingegoeden te dempen, is Minister Kappeyne niet gekomen. Hij vindt het maar een gevaarlijk idee dat de Staat verplicht zou zijn een christelijke

school te betalen ter correctie van de inkomensongelijkheid in den lande. Want daar komt het voor hem op neer. Men kan - voor eigen rekening zoveel christelijke scholen stichten als men wil. Aan de Koning schrijft hij: ,,Doch zij beklagen zich dat zij niet bij machte zijn die te bekostigen, althans voor zoveel zij niet met goederen bedeeld zijn. Is, wel doordacht gevaarlijker stelling denkbaar? Immers zoo de min gegoede er recht op heeft, dat de Staat hen op algemeene kosten alles verschaft, wat de gegoede betaalt uit eigen beurs, omhelst men in beginsel het grofste communisme." (21 aug.) Kuyper loopt paars aan. Briesend reageert hij in De Standaard: ,,Is, durven wij vragen, dergelijke handigheid in een ojficieel stuk aan den Koning op hare plaats?" (30 aug.).

Waar zal de koning zijn?'' zijn vriend - Kappeyne hem te slim af zal zijn. Om niet achter het net te vissen, wordt besloten de handtekeningen bij de Koning in te leveren voor de Eerste Kamer het wetsontwerp heeft behandeld. , ,Dit weten we zeker: vóór dien tijd teekent de Koning niet". Maar waar zit de Koning? Berichten melden dat hij naar het buitenland is vertrokken. Op 19juli bevat De Standaard een ..driestar" onder de kop: ,.'sKonings reize." ,,Hier en ginds loopt het gerucht, als zou de Koning in de dagen der beslissing over de Schoolwet onvindbaar wezen en zoo gewichtig ontwerp ergens in den vreemde, zoo maar niet bij verrassing, worden geteekend." Maar dat zijn volgens De Standaard ,,sensatie-berichten '. .,Ze dichten den Koning een gedachte toe. die niemand ook maar als mogelijk bij hem mag vooronderstellen, tenzij men te staan kwam voor het feit. Men zij dus zonder zorge. Er is een Commissie voor het Volkspetitionnement; en die

Commissie waakt." Niets aan de hand dus. Maar een tikje nerveus wordt toch De Standaard wanneer op 25 juli gemeld wordt: ,,Z.M. de Koning zal zich na het aangekondigd bezoek aan het Wurtembergsche Hof, den 26sten dezer dagen naar de badplaats Pyrmont begeven." Wat heeft dat te beduiden? Opluchting brengt ] augustus het bericht: ..Volgens Haagsche bladen, wordt Z.M. de Koning morgen. Vrijdag, op het Loo verwacht. Z.M. zal per gewonen trein van 4 uur 52 min. aan het station te Apeldoorn uit het buitenland arri veeren." De actievoerders moeten daarvan geweten hebben. Als de Koning aankomt, zijn zij mèt de handtekeningen - al in Apeldoorn. En de volgende dag wordt het Volkspetitionnement aan de Koning aangeboden. Het is gelukt. Maar de Koning tekent wèl, bericht De Standaard 20 augustus. Hij gaat niet in tegen regering en parlement. De conclusie wat nu moet gebeuren, ligt voor de hand. S.

van Velzen Jr. brengt 23 augustus in De Standaard onder woorden waarvoor nu dient te worden geijverd: stemrecht, ook voor wie geen geld heeft. Intussen wordt duidelijk dat ook de Koning aan de toekomst dacht toen hij het buitenland vertoefde. De eerste onjuiste melding bevat De Standaard enkele dagen na de aanbieding van het petitionnement. De Köln. Zeitung zou bericht hebben over huwelijksplannen tussen de Koning der Nederlanden en de Hertogin Elisabeth van Saksen-Weimar-Eisenach. (Standaard, 8 aug.) Het Duitse blad zat op het verkeerde spoor. Meer onjuiste gissingen worden gemaakt. Maar goed is het Standaardbericht van 2 sept.,,Omtrent het huwelijksplan van Z.M. den Koning wijzigt de N. Rott. Cour. hare mededeeling in zoover, dat de aanstaande bruid niet zou zijn Prinses Pauline, oudste dochter van den Vorst van Waldeck, maar de derde dochter, prinses Adelaide Emma Wilhelmina Theresia, geboren 2 Aug. 1858."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen