VU Magazine 1979 - pagina 244

.

L.S.

Enkele dia's uit de serie: Tandartsfobie

magawie22 Maar de vrouwen zijn met hun fobie allerminst gelukkig. Gevangenen van hun angst. Een tijdje geleden zijn bij de VU vijftien dames behandeld met een agorafobie. Omdat het er zoveel waren is geen gebruik gemaakt van apparatuur, maar werkte men met gewone ontspannings- en gewenningsoefeningen. De dames werden in groepjes van drie verdeeld. Gedrieën moesten ze opdrachten uitvoeren. Om te beginnen een wandelingetje rond de VU, stijfgearmd, de dikste in het midden. Daarna werden de wandelingetjes opgevoerd. Eerst één halte met de bus mee en daarna terugwandelen, dan twee haltes enzovoorts. Ondertussen hielden de psychologen nauwkeurig in de gaten wat er gebeurde. Het klapstuk en tevens het einde van de therapie was de trein pakken en een kopje koffie drinken in het Jaarbeursrestaurant in Utrecht. Een wandelingetje naar het nabijgelegen winkelcentrum op het Gelderlandplein behoorde ook tot het programma. VU-psycholoog drs. Aad Nouwen vertelt dat hij de dames een walkie talkie meegaf. Op de hoek bij het VU-gebouw stelde hij zich met zijn apparaat op om voortdurend contact met hen te houden terwijl zij zich op weg naar het gevreesde plein begaven. Voor het gebruik van de walkie-talkie is een vergunning verkregen. Van hun agorafobie zijn de dames nu af, maar daarmee is de behandeling niet gestopt. Bij een groot aantal gebeurde het voorspelbare: er onstonden ernstige huwelijksproblemen. Nu de vrouw de deur weer uitdurft, minder afhankelijk is van de man, zijn na jaren de verhoudingen thuis geheel anders komen te liggen en ook dat moet wennen.

Oorzaken De oorzaak van een fobie is soms niet eenvoudig op te sporen. Duidelijk was het geval van een vrouw met een insectenfobie. Eens was een wesp in haar decolleté gevlogen terwijl ze achter het stuur van een auto zat in een drukke verkeerssituatie op een snelweg. Moeilijker was opspoorbaar de oorzaak van een vrouw met een hondjesfobie. VU-Magazine maakte een college mee waarin een video-opname getoond werd van een gesprek in de beginfase. Was ze ooit door een hond gebeten of zo? Nee, nooit. Maar ze was duidelijk doodsbang, durfde niet in het park te wandelen, liep straten ver om wanneer ze in de verte een hond zag naderen, durfde niet meer op bezoek bij vrienden en kennissen met honden. Erg lastig. Toen de psycholoog vroeg of hij nu een hondje in het vertrek zou binnenlaten, barstte ze in tranen uit en dwong hem smekend de belofte af dat hij de hond voortdurend aan de lijn zou houden, 't Was een vrolijk beest, (geleend van Dierproeven) meteen tot vriendschap sluiten en spelletjes bereid. Maar 't mens beefde op haar stoel. De angst was echt. Speurend naar oorzaken kwamen de psycholo-

Voor Uw halfjaarlijkse controle verwachten wij U op

IS dje.<x.vv\ö^r

om

a

uur.

Bij verhindering gaarne vooraf bericht. 14 de

Uw tandarts.

r

y

jr^ -«-*

"^rf

15 vr

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen