VU Magazine 1980 - pagina 156

m magazine 23

nl magazine 22

Onthullend Tuindorp-Buiksloot en Floradorp werden (worden) door de gemeente gebruikt als „dumpplaats" voor mensen die elders moeilijkheden gaven, „gezinnen met externe problematieken" (zie ook VU-magazine, september 1979). Daan Vosskühler: „Dit soort termen heeft een hoge omloopsnelheid. Vroeger waren het„asocialen", toen werden het„onmaatschappelijken" en toen achtereenvolgens „probleemgezinnen" „gezinnen in achterstandsituaties", „gezinnen met externe problematieken". Al dit soort termen raakt na verloop van tijd gestigmatiseerd en dan komt er een nóg mooiere, door de wetenschap bedachte term voor in de plaats". De wetenschap moet hier de werkelijkheid verhullen.

Er kwam een rapport op tafel en een model voor een praktische aanpak, waarvan de bruikbaarheid inmiddels vast staat. Voor de jongerenwerkers kwamen er drugskursussen. Een team van straathoekwerkers w e r d aangetrokken. De hulpverlening kwam op gang. „Het zijn vooral huisvestingsproblemen waardoorjongeren aan drugs of alkohol raken", vertelt Daan.

Een kijkje in de buurt

Hij denkt dat de oplossing van huisvestingsproblemen uiteindelijk te maken heeft met f u n damentele vragen naar de inrichting, van onze maatschappij. De buurt gaat zich overigens steeds meer verzetten tegen het plaatsingsbeleid.

We stappen in de auto voor een rondrit door OudNoord en een bezoekje aan buurthuis 't Vuurschip. „ W e hebben eigenlijk nog veel meer projekten", vertelt Jaap onderweg, en hij kijkt bijna wat schuldig o m d a t hij VU-magazine dreigt te overladen met een bonte hoeveelheid gegevens. Nou, vooruit dan maar. „ W e doen ook een projekt rond arbeidsbemiddeling. We proberen hier samen met het JAC en de Stichting Experimentele Werkbemiddeling een op de buurt afgestemd arbeidsburo op te zetten. Wij zijn daar al ver mee gevorderd, alleen zijn er wat problemen rond de v e r g u n n i n g . " Buurthuis 't Vuurschip. Een oude school. Daan schudt even aan de stalen deuren: „Dat heb je hier wel n o d i g " grinnikt hij. 't Ziet er mooi uit van binnen, 't is helemaal door de jongeren zelf opgeknapt, „zelfs 's nachts hebben ze eraan doorgewerkt" (Jaap Noorda)

'n Sociale Kaart

Invechten en verschrikkelijk jezelf zijn

Hoe zijn Jaap Noorda, Redbad Veenbaas en Daan Vosskühler hier eigenlijk terechtgekomen? Jaap: „ W i j hebben vormingssociologie gestudeerd, een differentiatie die overigens niet meer bestaat. Voor een stage-skriptie wilden w i j daar werkzaam zijn waar de noden het hoogst waren en binnen de Amsterdamse regio was dat „Noord". We hebben daar toen van Floradorp en TuindorpBuiksloot een sociale kaart gemaakt, een buurtonderzoek naar hoe de bevolking in elkaar zit, de aspekten arbeid, huisvesting en onderwijs. Door ons studieverleden waarin w e veel kontakten legden met jongeren voelen w e ons vooral betrokken bij hun vragen. Na dat buurtonderzoek in onze stageperiode was het op een gegeven ogenblik afstuderen geblazen, ik zocht werk, maar had hier al kontakt met een aantal jongerenwerkers, waaruit deze betrekking v o o r t k w a m . "

Een zee van discolawaai stroomt ons tegemoet uit de soosruimte. Jongeren kaarten wat of hangen aan de bar. Rust vinden w e in een zijkamertje bij Peter Roggeveen, jongerenwerker. Houdt zich bezig met hulpverlening op alle gebied, sport en rekreatie. In dienst van een partiku-

len, dat alles heeft z'n gevolgen voor Noord, levert spanningen op.

De drugs Daan Vosskühler: „Een van de allereerste problemen waarmee w i j te maken kregen was de verontrustend snelle opkomst van het gebruik van hard drugs. Dat begon in de hoogste kringen, maakte een hele zwerftocht door de maatschappij. Nu zijn het vooral de sociaal kwetsbare jongeren die hard drugs gebruik e n " . De jongerenwerkers stonden met de handen in het haar. Men besloot het onderzoeksteam erbij in te schakelen.

liere stichting maar met subsidie van de gemeente. „Ik werk hier nu drie jaar", heeft dus de magische negenmaandengrens overleefd, behoort zelfs al weer tot de oude garde, de omloopsnelheid van jongerenwerkers in aanmerking g e n o m e n . „ N a twee jaar krijg je weer een persoonlijke krisis" vertelt hij lachend. Hoe moet je je hier opstellen o m geaksepteerd te worden? „ J e moetje niet zozeer opstellen", zegt Peter,„a/swe/ verschrikkelijk jezelf zijn. Je moet je een positie onder de jongeren invechten." De leeftijd van de jongeren in 't Vuurschip varieert van 1 4 t o t 2 2 j a a r . Het buurthuis draait nu een jaar of vijf. In de buurt zijn een paar kerkgebouwen opengesteld voor groepen jongeren. We denken aan het baanbrekende werk van Tante Marie, die een groep, als onhandelbaar tuig afgeschreven, bijeen wist te krijgen in een kelder van de kerk. „Eigenlijk zijn dat de GJV's van 1980 h è " . Jaap Noorda kijkt ernstig.

Twee wereldjes Hij vertelt dat hij eigenlijk in twee werelden leeft: Amsterdam-Noord enerzijds, de VU anderzijds. Onoverbrugbaar? „ H e t scheelt niet veel. In het wetenschappelijke wereldje moet je je heel genuanceerd en vaak heel diplomatiek uiten. in Noord eisen de jongeren direkte taal. S o m s weet ik het ook niet meer, dan krijg ik op de VU opmerkingen dat ik me veel te rechtstreeks en o n o m w o n d e n uit. En in Noord hoor ik dan weer dat ik stadhuistaai praat." Voelen de heren ervoor o m in Noord te wonen? Daan Vosskühler: „Ik zou hier wel willen w o n e n . Maar ik krijg hier geen huis en ook ruilen lukt niet." Jaap Noorda: „Ik w o o n in de Pijp en ik hou wel van het stukje fietsen elke m o r g e n . Ik vind het niet zo nodig o m hier te gaan w o n e n . Ik moet me kunnen terugtrekken, ik heb de neiging me diep in m'n werk te storten. Hier w o n e n zou m'n geestelijke gezondheid niet ten goede k o m e n . " Toch gelooft hij dat z'n eigen leven parallellen moet vertonen met het leven van jongerenwerkers en jongeren. „Ik probeer dan ook méér van m'n beroep te maken dan een baantje voor veertig uur. Ik beschouw mijn eigen leven als nauw verbonden met dat van mensen die knelsituaties trachten te doorbreken. Ik heb het redelijk goed getroffen met m'n opleiding, m'n inkomen, maar ik wil me nergens op laten voorstaan."

Een crossterrein, een disko „ W i j vroegen ons'ook af of de rivaliteit tussen de buurten overstegen kon w o r d e n . We bekeken eerst op welk gebied tekorten waren in N o o r d : een crossterrein, een disko. Daarover schreven w e een rapport met enkele praktische wenken voor het opzetten van jongerencentra. Wij vinden dat de jongeren ze zoveel mogelijk zelf moeten r u n n e n . "

Disko-avond in 't Vuurschip

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen