GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1981 - pagina 417

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1981 - pagina 417

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Gregorios is metropoliet (aartsbisschop) in New Delhi van de Syrisch-Orthodoxe Kerk en een „energieke" (Mulder) voorzitter van de Werkgroep Kerk en Samenleving van de Wereldraad van Kerken. De VU kent Gregohos al van het in oktober 1980 gehouden eeuwfeestkongres ,,Zorg om de wetenschap" waar hij een toespraak hield. Hij schetste daar voor zijn gehoor een kritisch beeld van de wetenschap: „ D e wetenschap heeft zichzelf opgesloten in een doos, ze is geïsoleerd van de samenleving. De wetenschap is teveel in handen van een belangengroep die haar positie gebruikt om macht uit te oefenen over andere groepen in de samenleving. Vooral door een samenwerking van geloof en wetenschap moet dit overwonnen worden. Als de Vrije Universiteit kan aantonen hoe dat moet, dan heeft ze daarmee een grote dienst aan de mensheid bewe^ zen".

Gregorios" en de titel ,,metropoliet" siert, maar die vroeger ThaddikalPaul Verghese heette? Hij heeft een kleurrijke geschiedenis achter de rug, die hij op allerlei verschillende plekken van onze aardbol bijeengaarde, voor hij in 1976 aartsbisschop werd. Hij was toen al student in Amerika, Engeland en India, verslaggever, beambte bij de Indiase posterijen, leraar in Ethiopië en zelfs speciale stafassistent en heel goede vriend van diktator Ha/7e Selassie geweest, om maar eens wat, doch lang niet alles, te noemen. Dat assistentschap was van 1956-1959 en daarna was hij de hoogste adviseur van de „Haile Selassiestichting". Van 1962 tot 1967 was Gregorios aktief als topman van de Afdeling Oekumenische Aktie van de Wereldraad. In 1967 werd hij hoofd van het SyrischOrthodox Theologisch Seminarie van Kottayam (Kerala). In 1975 werd hij bisschop en een jaar later metropoliet. Gregorios heeft een tiental boeken geschreven waarin vooral het begrip ,,vrijheid" een belangrijke plaats inneemt. Enkele titels: ,,De Vreugde van de Vrijheid" (Joy of Freedom, 1967), ,,De Vrijheid van de Mens" (The Freedom of Man, 1970), „Wees stil en weet" (Be still and know, 1971), ,,Vrijheid en Gezag" (Freedom and Authority, 1974) en ,,Waarheid zonder Traditie (Truth without Tradition, 1978). De „International Who's Who" vermeldt nog zijn liefhebberijen: roeien en bergbeklimmen. In de Sovjet-Unie mocht hij de Orde van Sint-Vladimir in ontvangst nemen, evenals een eredoktoraat in de theologie van de Theologische Akademie van Leningrad. Die eer viel hem ook te beurt in Boedapest aan de Lutherse Theologische Akademie. in eigen land is hij hoofdredakteur van „De Ster Van Het Oosten" dat te Kottayam verschijnt. Gregorios heeft zich altijd bijzonder ingespannen om zijn kerk de Syrisch-Orthodoxe, te betrekken bij de diskussies van de Wereldraad en bij Rome. Een (verbaal) zeer begaafd man, die in zijn leven langzaam maar zeker een wending maakte van konservatief (de Haile Selassie-tijd) naar vooruitstrevend. Hij beheerst als geen ander allerlei talen, waaronder ook enige wonderlijke, bijna uitgestorven idiomen zoals het aan het Nieuwtestamentisch Grieks verwante Armeens. Ook zijn kerk staat ais behoudend bekend, zich voornamelijk bezighoudend met liturgische problemen. De meer evangelisch getinte groepen die wat vooruitstrevender waren, scheidden zich af onder M. M. Thomas. Gregorios' omslag gaat terug tot 1966, toen hij bij ,,Kerk en Samenleving" van de Wereldraad belandde en zich intensief ging bezig houden met sociaal-politieke en -ekonomische problemen. Verwacht mag worden dat Gregorios behalve véél, ook kritisch aan het woord zal zijn op de hoorzitting en een vrij radikaalstandpuntzal innemen. Mensen, die hem kennen beschrijven hem als iemand die nogal eens de neiging heeft achter de nieuwste stromingen aan te gaan. ,,Maar door zijn all-round begaafdheid behoort hij tot weinige theologen die ook op andere vakgebieden als gezaghebbend aanvaard worden", wordt er bij gezegd.

Een jaar eerder (1979) leidde hij in Boston de konferentie ,.Geloof en Wetenschap". Daar sprak hij ondermeer over het wezen van het geloof: ,,Het worden gegrondvest op een hecht fundament dat de mens draagt en verzorgt, zodat hij niet bevreesd hoeft te zijn, is de essentie van het christelijk geloof". Wie is deze man die zich nu met de naam ,,Paulos

Tot slot een anekdote: Toen hij docent was aan het Oekumenisch Instituut van de Wereldraad, bleek hij een onverwachte populariteit bij het vrouwelijk geslacht te genieten. Sommige Syrisch-Orthodoxe priesters mogen trouwen, Gregorios heeft echter voor het celibaat gekozen. Toen hij als docent wegging, sprak hij tot zijn bewonde-

Achttien jaar lang zat hij in verschillende Kamers van de Zweedse volksvertegenwoordiging. Vanaf 1974 is Dahlén ambassadeur, op 't ogenblik bij de Niet-Gouvernementele Organisaties van de VN (dat zijn partikuliere organisaties waarmee de VN samenwerkt). Bij de Wereldraad is hij voorzitter van de werkgroep Internationale Aangelegenheden. Dahlén behoort tot de Zweedse Zendingsverbondkerk (Svenska Missionsförbundet). Hij was voorzitter van het vrijkerkelijk studieverband en voerde besprekingen over de verhouding tussen staat en kerk. Voor de overheid stelde hij (met anderen) rapporten op over werkgelegenheid, staatsvorm en provinciale demokratie. Hij zat in de exportkommissie voor oorlogsmateriaal, in het bestuur van de rijkspolitie en de kommissie-buitenland. In VN-verband nam hij deel aan de ontwapeningskonferentie. Dahlén heeft een indrukwekkend inzicht in politieke situaties opgebouwd. In zijn vrije tijd leest hij memoires van beroemdheden. Ook beoefent hij volgens „ Vem Ar Det" (de Zweedse Wie is Wie) schilderkunst en bergbeklimmen.

TakakoDoi Eén van de vijf vrouwen in de hoorgroep: Takako Dol uit Japan, lid van de volksvertegenwoordiging en hooglerares aan de Dosjisja Universiteit. Van het Genootschap voor de bescherming van de Japanse Vredesconstitutie is zij de algemeen secretaris. Ze was onder andere rapporteur voor Japan van de wereldzendingskonferentie in Bangkok. Mevrouw Doi zal zich waarschijnlijk vrij fel tegen de kernbewapening keren als landgenote van de allereerste slachtoffers van een kernaanval, verwacht VerkuyI.

Metropoliet Paulos Gregorios

380

VU-Magazine 10(1981)10 (november)

HaüeSejassieontgeTagVSomo , zijn adviseur heette! Gfegorios

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1981

VU-Magazine | 483 Pagina's

VU Magazine 1981 - pagina 417

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1981

VU-Magazine | 483 Pagina's