VU Magazine 1981 - pagina 79

gestoken die dan weer verstopt werden in de aarde van de bloemperken. En zo werd het toch nog een echt Tulip T/me-festival. Tulip Time is een feest waarbij drie dagen lang heel Pella op z'n kop staat, ook al door de komst van de vele tienduizenden ,.Amerikaanse" toeristen. Jong en oud (vooral) steekt zich bij die gelegenheid in een al dan niet authentiek Hollands kostuum. Er is ook een koor dat tijdens dat festival ,,puur" Hollandse liederen ten gehore brengt, zoals het alom bekende ,,Tararaboemdiejee, de dikke dominee..." of de klassieker „ 'k Zou zo graag een borreltje lusten". Of de koorleden de teksten volledig begrijpen is maarzeerdevraag. Als ik in de stralende zon een kuiertje maak over Garden Square, na bij slager In 't Veld de lekkerste gerookte worst in de hele VS geproefd en gekocht te hebben met de onterechte naam Dutch Bologna, is de bollenploeg nog steeds in touw, nu aan de achterkant van het Scholtehuis. We babbelen nog wat na. De oudste van het vijftal, Niek de Jong, 79 jaar en sinds 1909 in Pella, neemt de gelegenheid te baat om tegen mij in declamatie annex gezang los te barsten, de strekking van zijn teksten heeft steevast van doen met jonge deernes en vrijerijen, liefst in portiekjes. Iedereen heeft dolle pret. Ze willen best op de foto en statig stellen de vier aanwezige tuinierders zich naast elkaar op, met werktuig en al. Dan moet Frank er nog even bijgehaald worden, want samen uit, samen thuis. Na lang roepen komt Frank Rijken (75) om de hoek aangesloft. Hij gaat keurig in het gelid staan, naast de andere vier, de handen in de zakken. ,,Ho, wacht even", roept Andries de Cock. Hij rent weg en komt terug met een hark. ,,Hier Frank, hou die in de handen. Anders lijkt het net of je niks te doen hebt. Dan krijgen de mensen een verkeerde indruk van ons." Want noest waren ze en noest zullen ze blijven, die Hollanders daar in Pella. Vier november 1980. Amerikaanse verkiezingen, ook in Pella. In de brandweerkazerne hebben de rode spuitwagens plaats moeten maken voor stemhokjes en -bureau. Wanneer ik vroeg in de middag binnen stap, is het er vrijwel uitgestorven. Of dit soms duidt op een lage opkomst, vraag ik de ,,chef" van het stembureau. Allerminst, dan had ik vanochtend vroeg maar 'es moeten kijken, of tijdens de lunchpauze. Als ik tijd heb, moet ik vanavond na werktijd echt terugkomen, dan zal ik eens wat zien. Hij heeft gelijk, als ik om zes uur terugkeer staan tientallen stemlustigen in een lange rij, tot ver buiten op de stoep op hun beurt te wachten. Ik schiet wat mensen aan die net het stembureau verlaten. Een enkeling weigert, maar de meesten willen best vertellen op wie ze hebben gestemd. Reagan is de man, dat blijkt al snel, ook bij sommige vrij jonge kiezers. Verbaasd vraag ik waarom. Het is het oude liedje: „alles beter dan Carter" en ,,we moeten wat anders, want dit land gaat naarde knoppen." 's Avonds ben ik te gast bij „Dutch" Ver-

vu-Magazine 10 (1981) 2 (februari)

,,... en eenmaal de hand van God gezien hebbende, liet ik het niet gaan" meer en zijn vrouw Jay. Zijn eigenlijke naam is Elmer, maar vrijwel niemand kent hem onder die naam en zelfs in het gezin wordt hij met Dutch aangesproken. Hij is de rechterhand van de gouverneur van lowa, Robert Ray, en evenals Ray een Republikein. Samen met het gezin Vermeer: vader, moeder, twee zoons annex schoondochters en kleinkinderen en oma zit ik voor de buis de Republikeinse triomf te ondergaan. De overwinning van Reagan staat al heel snel vast en wordt in het gezin met veel gejuich ontvangen, zelfs door de kinderen die allemaal tussen de twintig en dertig jaar zijn. Ondanks pogingen om mijn gezicht in de plooi te houden, verraadt mijn gelaatsuit-

met kiespijn en kan zo snel niet op een snedige reactie komen. Later ben ik met Dutch nog te gast op een Republikeins verkiezingsfeestje. Ook daar probeer ik uit te vinden welk heil ze nu van Reagan verwachten. „He brings business back to government", is het stereotiepe antwoord. Ik opper dat ik eerder verwacht dat de business zich van het government zal meester maken. ,,Pella heeft altijd al een nauwe betrokkenheid gehad bij de Amerikaanse politiek", vertelt Dutch Vermeer. ,,Maar dat heeft deels te maken met de activiteiten die dominee Scholte in die richting heeft ondernomen." Toen de groep hier nauwelijks neergestreken was, richtte Scholte zich al tot de autoriteiten met het verzoek om het Amerikaans staatsburgerschap voor de gehele groep te verkrijgen. Normaal staat daar een jaar of vijf voor, maar het lukte Scholte om dit binnen twee maanden voor elkaar te krijgen. Hij wilde dat zijn volgelingen met alle facetten van de samenleving werden geconfronteerd. In de jaren vijftig van de vorige eeuw werd de Republikeinse partij door Abraham Lincoln opgericht en dominee Scholte was al

Central College drukking enige ontsteltenis, wat Dutch Vermeer lachend verlokt tot een joviale klap op mijn schouder en de uitroep: ,,lk denk dat we een Democraat in ons gezelschap hebben." Ik lach maar een beetje mee als een boer

Een vlucht uit het verdorven Europa, verbreking van de band met Nederland, met „Babel"

snel een van de actiefste voorvechters van die partij. Hij raakte persoonlijk bevriend met Lincoln en werd zelfs uitgenodigd om als vice-voorzitter op te treden bij de Republikeinse conventie in 1860. Geen wonder dat hij zijn volgelingen aanzette om op die partij te stemmen, die juist de afschaffing van de slavernij hoog in het vaandel geschreven had. Hoewel de tijd van kanselredes waarin de gelovigen opgeroepen werden om op deze of gene partij of kandidaat te stemmen, allang voorbij is, is Pella een Republikeins bastion gebleven. De Republikeinse voorkeur van veel Pellanaren heeft ook te maken met waarden als nijverheid en vlijt, hard werken en veel geld verdienen. Dat kunnen ze in Pella en dat hebben ze ook altijd al gedaan. En de Republikeinse partij anno nu heeft nou eenmaal meer aanhang onder de well-to-do

73

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen