VU Magazine 1981 - pagina 31

Januari AIiÜN.NE,Mt-.N l b l - i : i J b

i-KH

i»!lw bij roorailtieUiinR) i « n 1 » r ' l . n i - n SfrierUn'i f 3 ,10 + 15 e t ine»«o 5»<i. Inriie 7-. .«t

f 3 30 bij w f k . l

toM^oding

N«d-.lDdic BD ne( Huileound f 5 50 t i j d«g«l of "•k•il1k•<^he laeien'liOK •in

kin

ilen

h

htt bulltnUnO hl] d i

miitti

Antirevolutionair Dagblad voor Nederland.

fMlkintorcrt sbon' t t i i n ivqin l«q*(*n prlji, w t s f n i rinchil

!« Irinkitrkatttn.

LOSSE N-USiMt:il3. UITCAve

BUREAUX:

1931

tanbaarb

hWAHTAAL

HOOFD-REDACTEUR.

DR.

H.

C O L U N .

TH ««rf N V , DAGBLAD EN ORUKKi.WU

DE

N.Z. VOORBURGWAL 5 8 - 6 0 ,

SyaNDAARO

AMSTERDAM

Telenttoonnummers: U e s i l 3S300 (5 lifasn): Intericcial 35300 • 35309 - 30685 D Ü L ' i n t n r a n ' " O f « " « M . T I I »t 10633 OEU HliS teüicIHItl Ni 33i;n5f(t3363.]!.»dfH 33664Ï U f J K d l l l U l c n . l f n H n i . T t J N> I G I S I •«2«ti4 UTHECHT I d •» IOSSB ;I>01.LE, lei Na I07B

Duitslands zorgen 13 jan. — De lasten van de herstelbetalingen en de steeds toenemende werkeloosheid, die enorme bedragen verslindt, hebben langzamerhand een toestand doen ontstaan waarvoor bijna geen kruit meer is gewassen. (...) Vermoedelijk niet voor 1940 kan men een merkbare verlichting van den druk op de arbeidsmarkt verwachten, en die verwachting is dan gebaseerd op een verschijnsel, dat in andere landen, bij normale toestanden, juist als een inzinking van de natie zou worden aangemerkt. We bedoelen de sterke daling van het geboortecijfer. Is het niet tekenend, dat men op die verzwakking van de volkskracht juist zijn hoop voor de naaste toekomst stelt? Zo blijkt opnieuw, hoe fataal de economische ontreddering doorwerkt, mee als gevolg van het verlaten der hogere Wetten, die ook voor het internationaal leven der volken zijn gegeven. Alles is uit zijn voegen gerukt, en zo zijn ook de maatschappelijke verhoudingen en de eerste voorwaarden voor een gezond bedrijfsleven vervalst en miskend. Als de vrouw niet in de nijverheid de plaats van de man had ingenomen, maar bij den huishoudelijken arbeid gebleven was, zou het er in menig land heel wat beter voorstaan. Het enkele feit, zegt genoeg, dat in Duitsland 37 pet. van alle arbeidskrachten vrouwen zijn. (...) Wanneer straks de tegenwoordige regering toch mocht komen te vallen, dan is eigenlijk slechts één oplossing mogelijk: het aan 't bewind komen van een kabinet, waarin de Nazi's de stuwende kracht zijn. Dit lot moge aan Duitsland worden bespaard, want het zou voor de eigen toekomst van het Rijk èn voor de pacificatie van Europa fatale gevolgen kunnen hebben.

BIJDRAGEN

Uit de jaren dertig

VON

M E O EW E B K E R S

AAN ABONNEMENTEN.

AAN

DE

l N G EJ O N D E N

STUKKEN

REDACTIE

A D V E R T E N T I E N ^ RECU AM EB E B . C H T E N

OE

ENZ.

ADMINISTRATIE

Dr. Colijn sprak in Friesland over den huidigen toestand 9 jan. Dr. H. Colijn, de leider onzer partij, onze partij, onze hoofdredacteur, heeft zich de laatste dagen dezer week benut, om zich weer eens in levend contact te stellen met het partij Ie ven in het Noorden van ons land. (...) Spr. ving aan met een herinnering aan het feit, dat het 20 jaar geleden is dat hij in Balk sprak. De omstandigheden zijn sindsdien veel gewijzigd. Toen was er in de wereld vrede, rust en een vrij algemeene welvaart. Thans zijn de omstandigheden bijna in elk opzicht in het tegendeel verkeerd. Het afgeloopen jaar 1930 zal in de wereldgeschiedenis geboekstaafd worden als het sombere jaar, het jaar van donkerheid, dat gekenmerkt werd door natuurrampen, verzengende hitte, aardbevingen, waarbij zich nu voegde de uitbarsting van de Merapi. Spr. noemde verder de revoluties in ZuidAmerika, beroeringen tegen Europa in Azië en de revolutiepogingin Spanje. (,...) Spr, wijst ook op de oorzaken van de politieke onrust, die,ons werelddeel van dag tot dag bedreigt: de toenemende communistische invloeden, de geest, die uit de Duitsche verkiezingen spreekt en waardoor weinig goeds wordtvoorspeld. (,...) De huidige crisis is geen nieuwe maar is de voortzetting van die van 1922, die slechts onderbroken is. Wat in 1922 begonnen is, is nu zijn einddoel ingetreden, nl. de ineenstorting van het wrakke getimmerte, opgezet in de eerste na-oorlogsjaren. (....) In haar diepsten grond — dat blijkt ook — is de crisis een gevolg van de ontzaglijke ontwrichting tengevolge van de grooten wereldoorlog. Dit laatste geldt ook, als men beziet de vraag, waaraan de geestelijke onzekerheid en ver-

warring moeten worden toegeschreven. Daarvan is de oorlog wel niet de diepste grond (..) De oorzaak der geestelijke ontreddering is in de eerste plaats hieraan toe te schrijven, dat men niet meer hooren wil van vaste normen in het leven, die liggen buiten verstand en hart van den mensch, die door God zelf in Zijn Woord zijn gegeven. De mensch heeft zichzelf gesteld om te zeggen, wat goed of kwaad, recht of onrecht is. In het kiezen voor de autoriteit van den mensch ligt de wortel van de ontreddering. Op dien wea is er geen vaste norm voor^

Gasooriog is minder wreed Utrecht lOjan. In palviljoen van den Volksbond in het Wilhelminapark kwam Nederland en Oranje VI onder leiding van Mr. Dr. L. W. G. Scholten bijeen. (..) De heer A. G. Jagt, oud officier der Veldartillerie, hield een referaat over De verdediging van Nederland en Indië en de preventieve werking daarvan. Breed stond spr. stil bij den gasooriog. Men beweert dat die moordadiger is dan de vroegere. Spr. wees er allereerst op, dat men in den grooten oorlog uit vrees voor de eigen besmetting al teruggekomen is op de verspreiding van ziektekiemen. Wat den gasooriog betreft toonde spr. aan, dat windstilte, zonneschijn en regen daarbij een belangrijke tegenwerkende factor kunnen zijn. Ons leger is afdoende beschermd tegen de thans bekende gassen. Spr. meent dat (..) men de andere

wapens niet humaner kan noemen en gelooft dat de gasooriog minder wreed is. Men beweert dat groote steden met enkel vliegtuigen beladen zouden kunnen worden, maar men vergeet dat de bombardementen van Parijs en Londen in den grooten oorlog niet geslaagd zijn.(..) Spr. oordeelt dat Nederland tegen een luchtoorlog zeer wel te verdedigen is. Het benoodigde bedrag voor afweergcschut gaat de draagkracht onzer bevolking niette boven. (..) De eeuwige vrede is in deze bedeeling een onbereikbaar ideaal. Het: „Wij willen den vrede''' is woordepraal. Nog steeds geldt: „ Wie den vrede wil bereide zich ten oorlog" (..) wij voldoen ongeveer aan het minimumvan den Volkenbond, zoodat wij ook uit dat oogpunt tot vermindering van bewapening niet kunnen overgaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen