GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1982 - pagina 11

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1982 - pagina 11

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Doden op verzoek Van de zijde van de Vrije Universiteit zijn er in de laatste tijd twee publicaties verschenen over euthanasie. Het ene is een discussienota van de Commissie Medische Ethiek van het Academisch Ziekenhuis, het ander is een boekje van prof. dr. H. M. KUITERT in een reeks van het bezinningscentrum van deze universiteit. door prof. dr. C. van der Meer

Er is in het laatste decennium veel geschreven over stervensbegeleiding en euthanasie en men kan zich afvragen of nu weer een boek over dit onderwerp niet te veel wordt. Dit is zeker het geval als de nieuwe publicatie geen echte bijdrage meer geeft aan de discussie. Toch is de discussie over dit onderwerp nog lang niet afgerond en iedere nieuwe publicatie die een nieuwen ander licht werpt, is welkom. Opvallend is, dat temidden van al deze publicaties er slechts weinige zijn verschenen die zoeken naar bijbelse gronden voor een beschouwing over euthanasie. Van de kant van absolute tegenstanders van de euthanasie is deze voorhanden. (J. Douma, 1973", W. H. Velema, 1973) Het is nu opvallend, dat in de laatste tijd van andere zijde de discussie hierover meer op gang komt. Zo is er een lezenswaardig artikel van dr. E. Schroten, die hier diep op in gaat. En een proefschrift van dr. W. den Toom. De discussienota van de Commissie Medische Ethiek is gepubliceerd in het blad voor het Academisch Ziekenhuis ,,Opde Hoogte". Zij wil het nadenken over de euthanasie stimuleren, de beleidsvorming bevorderen en het inzicht in de verantwoordelijkheid voor de mens in de stervensfase verdiepen. De nota mag zeker niet gezien worden als een beleidsvoorschrift of zelfs als een richtlijn, geldend voor het Academisch Ziei<enhuis. De nota geeft noch de mening van het Bestuur, noch die van de Directie van het Academisch Ziekenhuis weer. Daar de beschikbaarheid van de nota voor buitenstaanders nauwelijks aan-

vu-Magazine 11 (1982) 1 (januari)

lijden in een Academisch Ziekenhuis door de technische mogelijkheden haast ongelimiteerd gerekt kan worden, terwijl uiteraard ook de stervende zich in een moeilijke positie kan bevinden. Enerzijds zijn afhankelijkheid en zijn afhankelijkheidsgevoel, waardoor hij maar laat komen wat er kome, anderzijds zijn opstandigheid die zich kan uiten in tirannie. De stellingen onder D gaan over de verantwoordelijkheid van het ziekenhuis en van de arts, waarbij uitgegaan wordt van de visie van het evangelie opdemens. De stellingen onder E betreffen de verantwoordelijkheid t.o.v. het leven van de medemens. wezig is, laat ik deze in een addendum volgen. De nota is met grote zorgvuldigheid gecomponeerd, leder woord heeft zijn betekenis in het verband waarin het staat. De stellingen onder A geven iets weer van de geschiedenis en het ontstaan van de actualiteit van de euthanasie. De stellingen onder B gaan in op het recht op zelfbeschikking en de verantwoordelijkheid tegenover God en de medemensen. De stellingen onder O laten vooral zien hoe er een competitie is in de strijd tegen de dood, tegen het lijden en het toepassen van euthanasie en hoe dit

In zo'n geval kan soms euthanasie geboden zijn

Het komt er op neer dat de nota zegt, heel in het kort en daardoor ook weer te kort doend aan een aantal facetten, dat de mens de mogelijkheid heeft gekregen van God om zelf over zijn leven te beschikken, maar dat hij uiteraard dat recht in een persoonlijke verantwoordelijkheid tegenover God en zijn medemensen heeft. In de eerste plaats zal het ziekenhuis en de daarin werkende arts de patiƫnt in zijn lijden moeten steunen en helpen. Dat kan op vele manieren. In de tweede plaats moet ook worden gezegd dat, nu de arts zo veel mogelijkheden ter beschikking heeft gekregen tot toepassen van grote vooruitstrevende behandelingen, hij ook verantwoordelijk blijft als deze behandelingen (ten dele) mislukken en daardoor een inhumaan leven ontstaat. In zo'n geval kan in verantwoordelijkheid tegenover God en tegenover de

9

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1982

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1982 - pagina 11

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1982

VU-Magazine | 484 Pagina's