GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1983 - pagina 446

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1983 - pagina 446

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

kocht u nog bij AH champignons en duurclosetpapier.' ,lk ben een weduwe en heb ook altijd de kleren voor mijn kinderen zelf genaaid, dat is niks ergs.' ,Mijn man werkt voor u.' ,U moet niet zo klagen want u heeft gewoon een gat in uw hand'." Schoolgeld Bijstandmoeders en -vrouwen hebben inmiddels overal actiegroepen opgericht. In januari hebben zij op verschillende plaatsen in het land van hun ongenoegen doen blijken. Hun belangrijkste eis is een forse verhoging van de uitkering met ƒ 400,- per maand. Zij baseren deze eis op een aantal onderzoeken waaruit bleek dat de koopkrachtdaling voor de minima nogal fors is geweest. De laatste tijd zijn maatregelen genomen, of in de maak, die vooral voor mensen met lage inkomens nadelig uitpakken. Zoals: verhoging van de kosten van het openbaar vervoer (met 10 %, plus een verkleining van de zones), verlaging van de huursubsidie, eigen bijdrage van ƒ 2,50 per medicijn, eigen bijdrage van ƒ 50,- voor rechtshulp, afschaffing vrijstelling motorrijtuigenbelasting, verhoging collegegeld, verhoging eigen bijdrage gezinsverzorging en invoeren van het schoolgeld. En dan zijn er nog alle andere bezuinigingsmaatregelen, zoals de 3,5 procentverlaging van alle uitkeringen. Vierhonderd gulden erbij lijkt zeker geen overbodige luxe. Maar de vraag is natuurlijk of dat ..iiaalbaar" is. So-

ciaal-economisch redacteur van Trouw, Joiian van Workum, rekende uit dat als de bijstandvrouwén hun zin zouden krijgen, ze meer geld zouden hebben dan zestig procent van de inkomens die in Nederland wórden verdiend. Dat betekent natuurlijk dat er, naast de bijstandmoeder, nog veel meer mensen zijn die van een laag inkomen moeten rond komen. Het lijkt, vanwege de hoge kosten die dit met zich mee zal brengen, echter niet erg waarschijnlijk dat het kabinet tot deze verhoging zal besluiten. Integendeel: mensen zullen er steeds meer op achteruit gaan. De zestig procent die het volgens de berekening van Van Workum nu niet al te ruim heeft, zal alleen maar groeien. Straf Maar daar schieten de bijstandmoeders natuurlijk weinig mee op. Ze zullen het moeten blijven doen met een te laag inkomen en een beperking van hun vrijheid. Over dat laatste valt in de scriptie van Jan Lanser nog het een en ander te lezen. Bijstandmoeders, zo zegt hij, doorbreken het ,,normale" gezinspatroon, en worden daardoor een speciale categorie uitkeringsontvangers. Hij probeert hun positie te verklaren door deze met de positie van andere vrouwen te vergelijken. Dat betekent allereerst dat de staat hen een inkomen garandeert, waartegenover een zekere ,,trouw" wordt verwacht. De vrouw mag niet samenwonen met een (andere?) man, want dan wordt ze gestraft met een korting op de uitkering.

Ten tweede betekent het dat van bijstandmoeders, minder dan van andere uitkeringsontvangers, verwacht wordt dat zij betaalde arbeid gaan verrichten. Ze moeten immers voor hun kinderen zorgen. De eisen ten aanzien van het aanvaarden van passende arbeid, of de sollicitatieplicht, zullen minder stringent gesteld worden. Daarentegen zijn de regels ten aanzien van de bijverdiensten vrij strak. Conclusie van Jan Lanser: ,yoorkomen dient te worden dat er een voorbeeldwerking van bijstandmoeders uitgaat. Hun inkomen moet daarop afgestemd zijn, en dient dan ook niet meer dan liet minimum te bedragen. Daarbij moet wel bedacht worden dat dit proces zicti de ene keer meer bewust afspeelt dan de andere keer." Een verbetering van de positie van bijstandmoeders ziet hij allereerst in een hogere uitkering.,,Binnen de huidige machtsverhoudingen lijkt dat een onhaalbare kaart." Op lange termijn lijkt de afschaffing van het kostwinnersbeginsel de belangrijkste voorwaarde. Het zou daarbij moeten gaan om een geïndividualiseerd stelsel van vorming van alle inkomen. Als iedereen recht heeft op een eigen inkomen, onafhankelijk van de leefsituatie, zijn ook bijstandvrouwen verlost van controlerende ambtenaren. Maar datkost natuurlijk geld. Misschien als de ,,economie weer wat aantrekt", of ,,het bedrijfsleven meer ruimte krijgt"...

c:i^t kost U UW witken'n^ mevfouwfje.....

372

vu-Magazine 12(1983) 10 november 1983

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's

VU Magazine 1983 - pagina 446

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's