GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1985 - pagina 267

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1985 - pagina 267

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

niet laakbaar. De succesvolle fertiliteitsspecialist is de technologische versie van de patriarch met veel vrouw/en en hij is beter te begrijpen dan de chirurg die aborteur van beroep is. Beiden zijn bijna altijd mannen."

^a Je mee Yddertje - en-moedertje spelen ?

Greers conclusie lijkt misschien wat gezocht. Toch laten Robert Edwards en Patrick Steptoe, die in 1978 de geboorte van de eerste 'reageerbuisbaby' mogelijk maakten, zich graag de 'vaders' van Louise Brown noemen. Edwards bevruchtte in het experimentele stadium van deze techniek zelfs enkele eicellen met zijn eigen zaad.

Anonimiteit Ook vóór de techniek van de in vitro fertilisatie bestonden behandelingen ter bestrijding van de onvruchtbaarheid. Als de oorzaak lag bij een defect aan de eileiders van de vrouw, waardoor de eicel nooit de baarmoeder kon bereiken, was een eiieideroperatie de aangewezen methode. De kans op succes was

zeker niet gering, al werd een groot deel van de vrouwen nade operatie toch nietzwanger. Een andere behandeling bestond uit het toedienen van hormonen om de ovulatie te bevorderen. De nadelen van deze methode — de bekende vier- en vijflingen — zijn sinds kort ondervangen met behulp van een speciaal pompje waardoor de hoeveelheid hormonen wat meer gespreid kan worden toegediend in plaats van in één keer. In gevallen waarbij steriliteit van de man de oorzaak was, werd vaak gebruik gemaakt van het zaad van een anonieme donor. Tegen deze, op zich zeer eenvoudige methode, zijn de laatste tijd nogal wat bezwaren gerezen. Deze zijn van tweeërlei aard. Tijdens het al eerder genoemde symposium over in vitro fertilisatie, ging de hoogleraar kinderrecht aan de Rijksuniversiteit van Utrecht, M. W. Rood-de Boer, in op de wens van veel kinderen achter de identiteit van hun 'ware' vader te komen. In gevallen van adoptie is dat niet zo moeilijk omdat die gegevens wel ergens zijn vastgelegd. Het kenmerk van donorinseminaties vu-Magazine 14(1984) 6 juni 1985

is juist dat de donor anoniem blijft en dat hooguit een paar uiterlijke eigenschappen bekend worden gemaakt. Prof. Rood meende dat bekendmaking van de mannelijke donor wel eens £ou kunnen leiden tot een vaderschapsactie. Vaderschap is in de Nederlandse wetgeving een rechtsvermoeden, en geen rechtsfeit zoals het moederschap. Juridisch gezien kan het vaderschap van de partner van de moeder alleen maar worden vermoed en niet bewezen. (Uit een Engels onderzoek bleek overigens dat dit vermoeden in veertig procent van de gevallen niet terecht was.) Door bekend te maken wie de donor is kan onduidelijkheid gaan bestaan over wie nu eigenlijk de vader is. En daar zijn geen van beide mannen (de donor en de vader) volgens prof. Rood bij gebaat. Zij koos in dit geval dan ook voor het belang van de donor door te stellen dat diens anonimiteit gewaarborgd moet blij'ven. In een aantal landen worden overigens al voorstellen gedaan de anonimiteit in beperkte mate op te heffen. In Zweden bij voorbeeld, wil men de gegevens van de donor laten registreren zodat deze altijd opvraagbaarzijn. Een geheel ander bezwaar komt van protestantschristelijke zijde. De heiligheid van de huwelijksband laat in deze visie geen 'derde' toe. Dr. A. Noordegraaf formuleert het in een helder en leesbaar boekje over reageerbuisbevruchting aldus: "Gaat het over het krijgen van kinderen, dan zal de christen, luisterend naar het getuigenis van de Bijbel, in het licht van de onverbrekelijke huwelijksband die kinderen zien als een geschenk en gave van God binnen de tweeëenheid van het huwelijk. Daarom mag men in die zin de voortplanting niet los maken van het huwelijk en de geslachtsgemeenschap, door toe te laten dat er, hoe kunstmatig dan ook, een derde in het spel komt. Inbreuk door een derde betekent schending van het huwelijk." In het VU-ziekenhuis wordt, om dezelfde reden, niet meegewerkt aan donorinseminaties.

Experimentele stadium gepasseerd Vrouwen die onvruchtbaar zijn en zich daar niet bij neer kunnen leggen zijn vaak wanhopig en bereid tot

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1985

VU-Magazine | 530 Pagina's

VU Magazine 1985 - pagina 267

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1985

VU-Magazine | 530 Pagina's