VU Magazine 1985 - pagina 352

Slachtpartij Nederlanders in Zuid-Afrika plegen de nadruk te leggen op de gekompliceerdheid van de situatie. Standaardonderweip van gesprek is daarbij de spanningen tussen zwarten onderling. De heer Vlug vergelijkt in dat verband de situatie met Europa: "300 jaar geleden was het in Europa een zooitje. Op een gegeven moment heeft men grenzen getroken op basis van de taal die de mensen spreken. Datzelfde gebeurt hier in Zuid-Afrika ook. Als alle Xhosa's, Zulu's en Tswana's zich met elkaar zouden moeten vermengen, zou het één grote slachtpartij worden. Vandaar dat de Zuidafrikaanse regering zo druk in de weer is om de verschillende stammen in hun eigen gebied onder te brengen. En waar dat gebeurt, zie je ook dat het rustig is. Er zijn geen onlusten in Bophutatswana, er worden geen stenen gegooid in Transkei. Ik begrijp echt niet, waarom deze thuislanden door de rest van de wereld niet erkend worden." Op de vraag wat de oorzaak van de onrust in de townships is, merkt Vlug op: "Ja, we hebben inderdaad wat problemen met die zwarten die stenen gooien. Ik vind dat erg vervelend, nog afgezien van de schade die het teweeg brengt. Maar niemand weet waarom ze dat doen. Ik weet het niet en de regering weet het evenmin. Trouwens, ik praat regelmatig met de zwarten bij mij in het bedrijf en dan vraag ik ze wel eens: wat is volgens jullie nu eigenlijk het probleem? En ook zij zeggen: nee, we weten het niet." Cruciale vraag De cruciale vraag is wie in Zuid-Afrika het meest op de hoogte is van de eigen samen-

286

leving. Zijn de Nederlandse immigranten geschikte gidsen om anderen over de ZuidAfrikaanse situatie voor te lichten? Dat laatste valt te betwijfelen. Het is opvallend hoe slecht Nederlandse immigranten geïnformeerd zijn over hun nieuwe land. Vrijwel alle immigranten die we er naar vroegen, hadden nog nooit een thuisland bezocht. De overgrote meerderheid moest opbiechten nog nooit in een zwarte woonwijk te zijn geweest. In dat opzicht verschillen de Nederlanders trouwens niet van alle andere blanken in Zuid-Afrika. De kennis van deze groep moet komen van de kranten en de televisie, die stelselmatig praten in termen van 'relschoppers' en 'oproerkraaiers'. Enige achtergrondinformatie wordt niet gegeven. Door de bedroevende kwaliteit van de media en een uiterst gesloten sociaal leven, sluiten de Nederlandse immigranten zich op in hun eigen kleine wereldje. Ze maken zich nauwelijks druk over het toenemende geweld in de zwarte townships. Hoewel de onrusthaarden vaak slechts enkele tientallen kilometers van hun huizen verwijderd zijn, zou voor de meeste immigranten alles zich net zo goed in een ander land kunnen afspelen.

De Nederlandse gemeente

in Johannesburg

maar dat heb je altijd in een tijd van hervormingen. Het is jammer dat er nog geen oplossing voor de zwarten is gevonden, maar ik heb goede hoop." Veel Nederlanders in Zuid-Afrika denken dat als de regering maar meer geld vrijmaakt voor onderwijs aan zwarten, deze vanzelf wel zullen stijgen op de maatschappelijke ladder. Een immigrant vatte dit optimisme treffend samen: "Als Zuid-Afrika bij wil blijven met de technologische ontwikkelingen, zullen we gewoonweg een beroep moeten doen op goedopgeleide zwarten. De regering probeert nu al het bantu-onderwijs te verbeteren. Als dat lukt, en ik heb daar het volste vertrouwen in, dan ebt de huidige onrust automatisch wel weer weg. Nee, ik ben echt niet bang voor de toekomst. Zuid-Afrika is een mooi en rijk land." D

Misschien is dit ook de reden dat slechts enkelen, zoals de eerder genoemde zakenman in het vliegtuig, bang zijn voor de huidige ontwikkelingen. De meerderheid van de immigranten ziet de toekomst met vertrouwen tegemoet. Vernède bijvoorbeeld vindt Botha een fantastisch staatsman: "Kijk eens hoeveel die man het laatste jaar bereikt heeft. De Indiërs en kleurlingen nemen nu deel aan de politieke besluitvorming. De wet op de gemengde huwelijken is afgeschaft. Natuurlijk is er oppositie.

VU-magazine. M e jaargang nr 8. september 1985

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen