GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1986 - pagina 476

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1986 - pagina 476

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

D e oude R i j k s - H . B . S . aan het Molenplein Deze school werd op i september 1900 in gebruik genomen en mocht zich in een bijzonder grote bloei verheugen. Lccrhngc'i v,m deze school zijn over het 'gehele land en over de gehele wereld uitgezwermd. Zij bewaren aan dit gebomv, dat eens een vast punt in hun jeugdige leven veas, de allerbeste herinneringen. onderwerp begrepen en aan de reacties van de merendeels niet uitgesproken religieuze leraren van de Rijks-hbs kan ik met dankbaarheid terugdenken. Mijn gefascineerdheid voor schelpvormen werd voorts nog aanmerkelijk aangewakkerd doordat mijn reeds genoemde oom, die inmiddels resident van de Molukken was geworden, mij een grote kist met schelpen stuurde, die hij tijdeas een toernee door zijn gebied voor mij had laten verzamelen. Al deze stimulerende jeugdervaringen heb ik nooit vergeten en hebben mij het grote belang doen inzien van positieve attentie voor de aanleg van kinderen en jonge mensen en van kleine middelbare scholen waarin de leerlingen individueel herkend worden door aan de universiteit degelijk in de wetenschap gevormde leraren. Gepromoveerde leraren komen binnenkort, dank zij het huidige systeem, in ons land niet meer voor. Het zou wel eens zo kunnen zijn dat een deel van de problemen waar de huidige jeugd mee te kampen heeft geweten moet worden aan de massaliteit en onordelijke slordigheid van het onderwijs. Met veel genoegen kijk en luister ik naar TV-programma's als 'Jonge mensen op het concertpodium' en het verheugt mij dat prille topsporters reeds vroeg veel aandacht krijgen, maar ik betreur het dat de VARA reeds jaren geleden gestopt is met de uitzendingen over jonge onderzoekers. Ook de stimulering van jonge wetenschappelijke talenten is immers van groot belang. Vandaar dat ilc vanaf het begin, achttien jaren geleden, graag lid ben geweest van de internationale jury van de door Philips georganiseerde European Contest for Young Scientist and Inventors. et toeval is, zoals wij zagen, bij de nieuwsgierige reizigers een geliefd artikel, waar zij op inspringen om het in bruikbare vorm te gieten. Het zal u niet verbazen dat ik in 1939 beslist marien-bioloog wilde worden. In de

H

422

De Rijks-HBS te Den Helder: 'Ik had het grote geluk dat de meesk docenten van mijn HBS een echt-wetenschappelijke belangstelling heden'

oorlog sloten de duitsers echter het aan de Helderse haven gelegen Zoölogisch Station. In Utrecht trof ik het aan de andere kant wel dat mijn leermeesters C.P. Raven en H.J. Jordan beiden in slakken geïnteresseerd waren. Toen ik een keer vanuit mijn onderduikplaats waaghalzig bij de eerstgenoemde op bezoek was geweest om over een theoretische scriptie te praten kwam ik op de gang in het laboratorium toevallig diens medewerker LH. Bretschneider tegen. Deze vroeg mij of ik er niet voor voelde een onderzoek over hormonen bij kanaries te komen doen, dat betaald zou worden door de vogelzaadfirma Sluis en waarbij - zo deden wij dat in die tijd - beschermende papieren konden worden verstrekt die verklaarden dat deze studie van groot belang was voor de voedselvoorziening. Ik accepteerde dit aanbod dadelijk en tijdens deze eerste baan (waarbij mijn salaris f 25, per maand bedroeg) werd een nieuwe, vierde, liefde, namelijk voor de endocrinologie, gewekt, die uiteindelijk voerde tot mijn promotie op een proefschrift over de structuur van de schildklier, bij mijn leermeester G.J. van Oordt, de pionier van de vergelijkende endocrinologie in Nederland. Nog weer later, in 1956, kon deze belangstelling aan de Vrije Universiteit geïntegreerd worden met die voor slakken en dit voerde tot de thematiek die ik in mijn diesrede van 21 oktober 1974 beschreef en die nu nog steeds centraal staat in de Vakgroep Organismale Dierkunde. Deze hele weg was weer geplaveid met toevalligheden waarvan ik slechts één cate-

J

Ik herinner mij nog goed hoe ik op mijn hurken in onze bijkeuken lang doodstil naar een huisjesslak op de muur zat te kijken. Het dier gleed langzaam bewegingloos stil voort, ook naar bouen!_ Hoe kon dat?

9

VU-MAGAZINE - DECEMBER 1986

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1986

VU-Magazine | 496 Pagina's

VU Magazine 1986 - pagina 476

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1986

VU-Magazine | 496 Pagina's