VU Magazine 1990 - pagina 400

Van de redactie

De nasleep Houdt het dan nooit op? Vijftig jaar na het begin van de bezetting, en 45 jaar na de bevrijding, heeft 1990 in het teken gestaan van het herdenken. Maar 1990 is vooral zelf een historisch jaar gebleken, dat met grote regelmaat herdacht zal worden als het jaar van de Duitse hereniging. Is dat geen mooie gelegenheid om nu eens definitief een punt te zetten achter de nasleep van de Tweede Wereldoorlog? Eigenlijk niet. Onuitgesproken is bij velen de al dan niet gerechtvaardigde

vrees voor dat nieuwe, machtige Duitsland. En bovendien is met het verdwijnen van grenzen in het allengs naar eenheid groeiende Europa, de geest van xenofobie en extreem nationalisme nog niet terug in defles.Integendeel. Het verruimen van horizonten blijkt eerder aanleiding om hier en daar verjaarde burenruzies weer uit de kast te halen. Uit angst voor identiteitsverlies en grensvervaging groeit de neiging het eigene van volk, cultuur en vaderland weer eens krachtig te onderstrepen. Zo lijkt het alsof, bij wijze van onontkoombare wetmatigheid, het streven naar eenheid de groei van nationalistische sentimenten oproept. Herdenken en gedenken heeft daarom meer dan ooit zin en betekenis. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Als

de geschiedenis ons al iets bijbrengt, dan is het toch vooral die wijsheid. Het is dus bepaald niet toevaüig dat dit nummer van VU-Magazine grotendeels in beslag wordt genomen door een drieluik dat de oorlog en de nasleep ervan tot onderwerp heeft. Er is het verhaal over de lessen uit de holocaust, die eigenlijk pas nu, na vijf decennia, getrokken kunnen worden. Daarin laat prof. Raul Hilberg zien hoe de Amerikanen zo snel mogelijk de oorlogsellende van zich afzetten ("the philosophy was to forget"). En in een vraaggesprek \tgl prof. Ido Abram uit hoe hij de gruwelen van toen, verantwoord onder de aandacht probeert te brengen van kinderen van nu. Er is het indringende verhaal van het Landelijk Co-

mité tegen de Doodstraf, in '45 opgericht door (nota bene) oorlogsslachtoffers en verzetsstrijders. Zij keerden zich tegen het opleggen van die ultieme straf, omdat de herinvoering ervan de introductie betekende van een moraal die zij vijfjaar lang tot het uiterste bevochten hadden. En er is het verhaal van het beruchte schisma van 1944, waarbij de 'vrijgemaakten' zich losscheurden van de gereformeerde kerk. Centraal daarin staat de verwevenheid van collaboratie en verzet met een tot in het absurde toe doorgevoerde kerkstrijd. Dit drieluik is in geen geval een punt achter de traditie van het herdenken. Hooguit een puntkomma. Gert J. Peelen

Ij een abonnee, ü een bewaarmap Speciaal voor VU-Magazine zijn bewaarmappen vervaardigd waarin een hele jaargang van elf nummers kan worden opgeborgen -simpel, aantrekkelijk en overzichtelijk. Nieuwe jaarabonnees ontvangen de bewaarmap gratis als welkomstgeschenk. Aanbrengers van een nieuwe jaarabonnee ontvangen deze als premie. Uiteraard is deze aantrekkelijke bewaarmap ook tegen betaling verkrijgbaar. Én omdat op de map geen jaartal is vermeld, kan deze voor verschillende jaargangen van VU-Magazine worden gebruikt. Het is dan ook mogelijk meerdere exemplaren tegelijk te bestellen; mét korting. Voor één map betaalt u f 8.50, per twee f 15,inclusief verzendkosten.

2

Maak één van beide bedragen (of een veelvoud daarvan) over op gironummer 37 16 100 t.n.v. Maandblad VU-Magazine, Amsterdam, onder vermelding van 'bewaarmap', en u ontvangt binnen enkele weken de map(pen) franco thuis.

VU-MAGAZINE—NOVEMBER 1990

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen