Tractaat van de reformatie der Kerken - pagina 199

ONDERSCHEIDING fUSSCHËN ÖÈ WARE ÉN VALSCHE KERK.

t^j

eerst te loor, als de verkondiging

van het Woord in haar ophoudt, of ook de Sacramentsbediening wegvalt. In onze Confessie is dan ook volstrekt niet bedoeld, dat elke kerk, die één der drie genoemde kenteekenen in haar volle zuiverheid miste, daarmee aanstonds in de valsche kerk zou zijn omgeslagen maar slechts dit dat een kerk, waarin de drie kenteekenen uitblonken, zeer stellig voor de ware kerk moest erkend. Er was tegenstelhng in die dagen. p:enerzijds stond de Roomsche kerk naast haar woelde de Anabaptistische secte en tegenover die beiden hadden :

;

;

;

de kerken der Hervorming geplaatst. Deze laatste kerken nu vertoonden destijds de drie genoemde kenteekenen ten volle, en het was op dien grond dat onze kerken in hun belijdenis beweerden zelven zeer stellig en ongetwijfeld de ware kerke Christi te zijn. Dat dit de bedoeling van onze Confessie is, blijkt overtuigend zich

uit het slot van art. 29. Immers, indien men bedoeld had, dat elke kerk valsch zou zijn, waarin van deze drie kenmerken één ontbrak, zou men ter kenschetsing van de valsche kerk eenvoudig hebben

verklaard mist.

:

valsch

is

elke kerk, die één van deze drie kenteekenen

Maar wel verre van zoo oppervlakkig over de zaak heen

te glijden,

achtten onze vaderen zich veeleer verplicht het wezen der valsche kerk niet in negatieven, maar in positieven zin te omschrijven, als zulk eene die eigen ordonnantiën boven Gods

Woord

Sacramenten vervalscht,

en ...

de

tucht

stelt,

de

nalaat .?....

neen, 'dat niet, .... maar „die zich meer op menschen dan op Christus grondt, en vervolgt die heiliglijk willen leven." .

men dus niet op het w e w e z e n, maar op het wezen der mag de kerk dan eerst voor valsche kerk worden uitgekreten, als ze het Woord terzij zet, de Sacramenten vervalscht en Let

kerk,

1

zoo

Gods heiligen vervolgt. Evenwel ook dit mag, naar den Schrift, gelijk

geest en de bedoeling der heihge onze vaderen die verstonden, nooit zóó opgevat, alsof

de prediking des Woords volkomen zuiver en de bediening der Sacramenten volkomen ongerept moet zijn, op straffe van bij gemis dier volkomen uitgewerkte hoedanigheden het karakter der kerke Christi te verliezen.

Het duidelijkst geeft Turretin te dien opzichte het gevoelen onzer kerk terug als hij zegt: „Voorts verlieze men niet uit het oog, dat deze kenteekenen onderscheidene graden van noodwendigheid toelaten. In eersten rang staat de zuivere prediking en behjdenis van het Woord, waarzonder geen kerk denkbaar is. Maar reeds de bediening van het Sacrament staat hiermee niet op ééne lijn, zoo zelfs dat ze

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen