Tractaat van de reformatie der Kerken - pagina 219

VAN DE REFORMATIEN DIE TOT STAND KWAMEN.

I93

kerk leidden, maar door de wettige, door God bestelde organen der kerk tot stand kwamen terwijl ze niet tot vernieuwing van den kerkvorm of verandering van den eeredienst voerden, maar uitsluitend strekten om de afgoderij uit te roeien, de zedeloosheid te stuiten en den verwaarloosden kerkedienst weer in eere te brengen, Na den val der Koningen tot op Jezus' optreden lezen we in de staande

;

Heilige Schrift van nog drie reformatien.

De

toen Zerubbabel de ballingkerk weer naar Palestina met Jozua de weêropbouwing van Jeruzalems muren begon. De tweede toen Ezra en Nehemia met fleren moed optraden om het nogmaals insluipend bederf in de geboorte te verstikken. En de derde toen, vier eeuwen later, Joannes de Dooper aan de boorden van den Jordaan verscheen, om Israël te manen tot boete eerste

leidde en

en bekeering.

De

was een reformatie die geheel den toestand der kerk en haar voor altoos in twee deelen splitste de kerk die in Babyion bleef en de kerk die zich in Jeruzalem weer verzamelde. De tweede was een geleidelijk kerkherstel tot afweren van verdervende elementen. Terwijl de derde een reformatie door geestelijke verwakkering was, eerste

wijzigde

een

:

réveil

sprake

zonder

meer,

waarbij

de kerkvorm

als

zoodanig buiten

bleef.

En gaan we hiermee nu

over tot de geschiedenis der kerk b u t e n de zoo dient wel onderscheiden tusschen de reformatien door groote Conciliën, de reformatien door de kleine groepen, de rei

Schriftuur,

de

formatien die tot splitsing der kerk leidden, en die reformatien eindelijk die strekten

om

de eens gesplitste kerken

te

bewaren

bij

haar

zuiverheid.

De

wier reeks in 33^5 met het Concilie van waren alle reformatorische Conciliën, en hadden de kerken in 15 17 op gelijke wijze in Concilie de hervorming der kerken kunnen tot stand brengen, zoo zou de jammerlijke splitsing en deeling der kerk ons nooit verscheurd hebben. Immers aan elk dezer Nicaea

groote Conciliën,

opende,

groote Conciliën ging telkens het droeve

feit vooraf, dat ergerlijke dwaalde kerken van Jezus was ingeslopen; tot zelfs in den kring der leeraars op uitgebreide schaal sympathie had gevonden; heel het bestaan der kerk met scheuring en ondergang bedreigde en de godzaligheid op grievende wijze schipbreuk deed lijden. En telkens zijn het dan deze Oecumenische Conciliën geweest, die in 's Heeren

leer in

;

13

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen