Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 64

DE STELSELS VAN KERKREGEERING.

50

macht en de bevoegdheid van een kerke

elk voor zich de

dat wel in den,

de gereformeerden steeds staande hielden grootere steden tal van kerspelen konden gevormd wor

•

maar dat

sieclits

Christi te

Waar tegenover

hebben.

één

dorp slechts ééne kerk en dus ook der kerke kon bestaan, waarin de leerende en re-

in elke stad of

raad

geerende ouderlingen van alle kerspelen zitting hadden van rechtswege. Ten tweede oordeelden de Independenten dat niet slechts het kerkelijk gezag in generalen zin, maar ook het besturend gezag de geloovigen berustte, zoodat de gemeente in alle ding meè had en sterker nog, had te beslissen waar tegenover de gereformeerden volhielden dat het besturend gezag over de kerk niet bij

te

oordeelen,

bij

de leden, maar wel terdege bij de presbyters berustte, een onderveelal opgehelderd door het duidelijke voorbeeld, dat wel

;

scheiding

de

levenskracht

lichaam

toch

door

niet

zien

heel

kan

ons

dan

lichaam verspreid

door

het

oog

is,

en

maar dat ons niet

erestuurd

kan worden dan door het hoofd. In de derde plaats hieven de Independenten feitelijk het onderscheid op tus.^chen leerende en regeerende ouderlingen en wilden dat elk ouderling leeraren zou, en dus ook ouderling zou zijn levenslang; een theorie waartegenover de gereformeerden aanvoerden dat de bediening des Woords een eigen dienst is, die een eigen voorbereiding en een eigenaardige gave eischt, en van den anderen kant dat invoering van een ouderlingschap ad v t a m_ kerk^ en gemeente te zeer vervreemdt. In de v ij f d e plaats waren ze van meening, dat meerdere kerken wel conferentiën mochten houden, maar dat de deputatie van meerdere kerken nooit classicaal of synodaal gezag over de enkele kerken konden uitoefenen, ook niet zoolang ze in kerkverband waren aaneengesloten; waartegenover de gereformeerden het beginsel vasthielden, dat het gezag van Christus over heel zijn kerk gaat en dus ook de tucht van meerdere kerken noodzakelijk was om de enkele kerken te houden in de paden des Woords. Terwijl de Independenten eindelijk, in de zesde plaats aan de kerk alle recht betwistten, om door confessie, catechismus of liturgisch formulier de waarheid der Schrift tegen kettersche opvatting te verdedigen. De Schrift, zoo meenden ze, moest éénig symbool zijn. Een idealistische onware stelling, die onze gereformeerden door de juiste opmerking bestreden, dat de Heilige Geest- het Woord in de gemeente aller eeuwen uitlegt en deze historische uitlegging kracht en autoriteit behoort te hebben tegenover de vaak willekeurige uitlegging van den enkelen pre d k e r. Feitelijk is het Independentisme alzoo een poging om de zichtbare gestalte der kerk tot een schaduw i

i

te

herleiden,

zich

schier geheel terug te trekken in haar geestelijk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen