Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 176

VAN REFORMATIE DOOR BREUKE MET DE BESTAANDE KERK.

102

Maar hiermee

dan ook geoordeeld het Hchtvaardig doen van

is

dat ze wel konden uittreden, maar nog maar blijven willen of ook van hen die achtten dat ze wel hadden kunnen blijven, maar toch maar uittraden, en nochtans ook na hun uittreding de verlatene kerk als een „half en half nog ware" kerk bleven steunen. niet

weinigen,

toch

liefst

oordeelen

die

;

Van tweeën

één:

of ge

ziet,

tast,

dat

weet,

uw

kerk een syna-

goge des Satans is geworden, en dan moet ge op staanden voet over haar drempel uitgaan en het stof uwer voeten tegen haar afschudof wel, ge ziet, tast, weet, dat ze nog geen synagoge van den Satan wierd, maar dan moogt ge haar den scheldbrief ook niet zen-

—

;

den, en

uw

integendeel blijven

is

plicht.

maakt het van hoog aanbelang voor de kinderen Gods, dat onderwezen worden over de merkteekenen, waaraan ze duidelijk ze onderscheiden kunnen, wat nog ware kerk is en wat reeds synagoge des Satans wierd en het is uit dien hoofde, dat we in de volgende paragraaf bescheidenlijk een poging willen wagen, om bij de beantwoording dier vraag onze broederen en zusteren eenig lichi te bieden. Thans echter laten we die straks te behandelen vraag rusDit

;

ten

gaan

en

van God

worden

in

lid is

om

is,

van de vooronderstelling, dat een kind van een kerk, die metterdaad valsche kerk gevoorts te onderzoeken, hoe hij alsdan in het werk deze

§ uit

der reformatie te ver'reeren heeft.

We

schreven

formatie

te

met

hoe

opzet,

verkeeren heeft,

en

hij

niet,

alsdan

in

het

hoe

hij

er

werk der redan heeft uit

te lo o p en.

Dat alsof

laatste

toch

het einde

is

een

ongeestelijke

kon valsche kerk zonder meer had niet misschien

zijn,

opvatting der zaak. dat

hij

Niet

moederziel alleen

uit te treden; maar, omdat hij, uit die zonder groote schuld, hiermede niet mag beginnen, en zonder groote liefdeloosheid de quaestie niet alzoo stellen mag. Te zeggen: „ik loop er uit," is egoïstisch, zelfzuchtig gedacht. Men zorgt dan voor zichzelven, en toont zoo voor zijne broederen als voor de kerk geen hart te hebben. Of erger nog, door gemis aan hart

voor de broederen en voor de kerk loopt men gevaar om het rechte hart te missen voor zichzelven. Dit zal het best uitkomen, indien we den goeden weg voor een kind van God onder zulke omstandigheden voorteekenen. Staat bij een godzalig man de reformatie der kerk op den voorgrond, en niet de zucht om maar voor zichzelven een gewenschte kerk

te

bezitten,

dan

zal

zulk een kind Gods

zijn

bemoeienis met

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen