Contra-memorie in zake het Amsterdamsch conflict - pagina 85

,

83

§ 22a. DE yi'iJziGiNG in de beheersregeling van 14 DEC. 1885. mogelijk

van de belijdenis^ van goede trouw en aanvaarde organisatie, dat wij niet sterk

legen alle beginselen

pleit

gehoorzaamheid aan de

vrijwillig

genoeg onze diepe verontii'uardiging kunnen uitspreken." Sterker kan het w^el niet uitgedrukt. Er is ingegaai:^ plegen alle beginselen van gehoorzaamheid aan de vrijwillig aanvaarde organisatie." Welke zijn deze „alle beginselen?'* Bij gehoorzaamheid aan een KerkeP. wien, 2". lijke organisatie komen slechts drie beginselen ter sprake in hoeverre, en 3. in wat zaak ge hem te gehoorzamen hebt. Nu is één dezer drie beginselen op Protestantsch terrein steeds aldus geformunooit den niensch, waar hem te gehoorzamen u leerd: , Gehoorzaam ongehoorzaam aan uw God zou maken". Vrage: Pleit artikel 41 zoo sterk mogelijk, gelijk de Classicale Memorie beweert, tegen dit Protestantsch beginsel ? Eer zou men zeggen, gaat het juist van dit beginsel uit Er is al verder ingegaan, zegt de Classicale Memorie, „tegen alle beginselen van de belijdenis^ Wat zijn „beginselen van de belijdenis?" Onder meer zekerlijk ook dit, ,dat de Gemeente bij het Woord Gods alleen leven kan, en daarom door zijn Opzieners bij dat Woord Gods moet gehouden Pleit artikel 41 zoo sterk mogelijk tegen dit primorworden." Vrage diaal 1::oginsel van geheel onze Confessie? Eer zou men zeggen, is het juist door dit beginsel in de pen gegeven. En eindelijk, zegt de Classicale Memorie, is er ingegaan „tegen alle beginselen van goede trouw'\ Nu is een der eerste beginselen van goede trouw toch wel, dat men openlijk en rond voor zijn bedoeling uitkomt en het zegt gelijk men het meent. Kan men nu beweren, dat ook dit beginsel door art 41 geschonden is ? Eer geeft het, naar het schijnt, den indruk van te groote openhartigheid, en draagt in die openhartigheid den stempel van goede trouw op het aangezicht. De vraag of er in dit artikel kwaad schuilt dient dan ook iets dieper opgevat dan de Classicale Memorie doet. Er dient gevraagd: Is een gelijktijdig optreden van twee Bestuurscolleges in eenzelfde plaatselijke Kerk al dan niet denkbaar? Zoo niet, dan is het artikel volkomen doelloos en slinkt weg in eigen ongerijmdheid. Dan toch zou het nooit Is zalk een geval daarentegen ivel denkbaar toepasselijk zijn. en met kan dit op Protestantsch de geschiedenis der Reformatie voor oogen zoo volgt hieruit dat de Kerkterrein toch kwalijk betwist worden voogdij c. q. voor de vraag zou komen te staan: „Welk dier twee Bestuurscolleges heb ik te erkennen ?" Staande voor zulk een vraag is een regel te volgen door uw lastgever voorgeschreven het raadzamer dan uitsluitend te rade te gaan met eigen inzichten. De Kerkvoogdij geen geestelijk Bestuurscollege en moet dus voor al wat het geesteis lijk terrein betreft zooveel mogelijk de aanwijzingen volgen die de Kerkeraad haar geeft. Ware nu art. 41 uitgebleven, zoo had die regel ontbroken en zou de Kerkvoogdij zelve een geestelijk oordeel hebben moeten vellen. Dit nu juist wilden Kerkmeesters niet, en daarom stelden dat door dezen de regel zou bepaald worden. zij aan den Kerkeraad voor En toen gaf de Kerkeraad als regel deze bej)aling aan: „Bijaldien deze twee Bestuurscolleges zóó tegenover elkander staan dat het ëéne Gods Woord en diensvolgens de drie Formulieren van Eenigheid maintineert, en het andere niet volg dan dien eersten Kerkeraad die bij Gods :

!

:

,

,

,

,

,

,

,

,

-

,

,

,

,

,

,

,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen