Uit de diepte - pagina 103

97 en dikwijls in de Schrift voorkomende uitdrukking: verbond maken. Het woord maken beteekent daar eigenlijk in stukken snijden. Omdat men de gewoonte had, bij het sluiten van een verbond dieren in stukken te snijden, de helften tegenover elkander te leggen en gezamenlijk tusschen die stukken door te gaan, te kennen gevende, dat de verbond- en trouwbreker waardig zou zijn in stukken gedeeld te worden. Dit was nu een zinrijke afschaduwing van het genadig verbond des Heeren met zijn volk. Want dat verbond is ge:

fondeerd in het geslachte Lam, in Jezus Christus, in Hem, wiens lichaam aan het kruis verbroken en wiens bloed vergoten is voor de zonden des volks, en die het gescheurde voorhangsel is. Maar wat is dan nu de treffelijkheid van het nieuwe verbond boven het oude? Komt, laat ons het beschouwen uit de woorden des Heeren. De Heere zegt: »Ik zal mijne wet

in

hun binnenste geven, en zal die

in hun hart

V e n." Of gelijk de apostel in den brief aan de Hebreen het overzet: »Ik zal mijne wetten in hun verstand geven, en in hunne harten zal ik die inschrijven." o Wonderlijk, hoe kan dat geschieden? Onder de wetten des Heeren hebben we hier te verstaan de openbaring Gods aan zijn volk in het algemeen. Niet alleen de eischen en bevelen, maar ook de beloften ingesloten, ook de toezegging van het heil des Heeren in den Messias er bij. Gelijk zoo de geheele openbaring des Heeren aan zijn oude volk menigmaal samengevat wordt onder de benaming: »de wet des Heeren". Gelijk bijv. in het woord: »De wet des Heeren is volmaakt, bekeerende de ziel." Waarop stond in het oude verbond die wet geschreven ? Die wet stond gegrift in steenen tafelen en ook in het boek der wet, waarin Mozes op Gods bevel dat alles geschreven had, wat God hem had geopenbaard. Maar o, wie zou dat nu recht verstaan? De mensch toch is van nature zoo verduisterd in het verstand door de zonde en vervreemd van het leven Gods. Zie het maar aan het vleeschelyk Israël. Wat hebben ze zich niet verloren in onnutte en ijdele uitpluizingen, alles om een eigengerechtigheid voor God op te richten, terwijl ze toch den g e e s t e1 y k e n, veelomvattenden, het harte rakenden zin van Gods eischen niet verstonden, en dientengevolge ook niet konden proeven recht de beloften van genadeheil die God daaronder strooide als mannakorrels. En is het zoo niet met een iegelijk onzer van nature ? Maar wat zegt de Heere hier nu ? zal Hij doen in het verbond? »Ik zal mijne wet in hun binnenste en in hun verstand geven." Hier belooft de Heere een werk van v e rs c

h

r

ij

,

,

,

Wat

nieuwe

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen