Uit de diepte - pagina 680

!

674 te wezen; dat iets van de ware soort kan zijn, zonder dat het nog tot vollen wasdom en ontwikkeling kwam In de verschijnselen des geestelijken levens is het toch niet anders dan in die des natuurlij kea. Daarin zijn ook graden en trappen van meerdere of mindere volkomenheid, die samenhangen met een korteren of langeren groeitijd, met het ontstaan of uitblijven van wat storend op den voortgang inwerkt. Gods Woord spreekt ons telkens van het onderscheid tusschen die kinderen zijn in de genade of tot jongeling reeds optusschen die mannen zijn of als vaders daar staan groeiden onder de burgers des Koninkrijks. Er is een onderscheid in de spijs, maar ook in de kracht en de diepte van levenservaring. Ach, ware dat nimmer vergeten in de Gemeente des Heeren Wat geestelijke schade ware én voor zichzelven éa voor anderen vaak voorkomen! Dit moet door allen als waar worden vastgehouden: niet de trap, dien men bereikte, beslist over het Op het feit der zelfal of niet echt zijn der zelfbeproeving. beproeving naar den eisch des Woords daarop, en daarop

nog zeer sterk

;

,

alleen

komt het

aan.

Niet ter voorbereiding voor het Avondmaal zijn wij saam. Toch mag de gelegenheid niet verzuimd, om daarop de aandacht te vestigen. Een verkeerd inzicht dienaangaande is zoo vaak een struikelblok voor het toetreden tot den heiligen disch. Let er toch op, waarin het verschil tusschen een Judas de elven bestaat; waarom de éen wèl en de anderen een oordeel zich aten aan het Avondmaal des Heeren. Oppervlakkig is het niet zoo klaar te merken. Het bedrijf van eiken hypocriet speurt gij ook bij Judas. Daar allen vragen: »Ben ik het, Heere ?" merkt hij al spoedig, dat, indien

en

niet

zwijgen hem zal blootstellen aan 't gevaar medediscipelen te worden onderkend als de schuldige. Vandaar dat ook zijne stem weldra met de hunne zich paart en hij 't hooge spel speelt, om zelf ook, ofschoon wetende wat hij slechts eenige uren geleden deed, tot den Heere de vraag te richten: »Ben ik het, Heere?" Zóó ver kan de hypocriet gaan en uitwendig misleiden. Maar innerlijk, bij zichzelven kan de ware geloovige nagaan en onderscheiden, of de zelfbeproeving aanwezig is of slechts valschelijk wordt hij

van

zwijgt,

door

dat

zijne

voorgewend. En waarin dan het onderscheid ligt? De Evangelist zegt het ons immers, wanneer hij van de elven getuigt, dat zij zeer bedroefd geworden zyn. Bedroefd, waarom? Omdat zij hadden zulks te doen? Immers neen! In hun 't voornemen hart was de gedachte daaraan niet eens opgekomen. Als een

gruwzaam schrikbeeld stond

het hun voor oogen.

Maar be-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen