Uit de diepte - pagina 384

;,

378 laten storen! Hier is het een gerustheid, die dingen, in aardsche voorrechten en toestanden gegrond is, waarin de ziel, helaas, bevrediging vindt, wil

niet

zich

bloot

wereldsche

in

zonder zich om hare behoudenis te bekommeren. Ginds is een gerustheid, die gegrond is in het waarnemen van de uitwendige godsdienstplichten, zonder dat het harte wezenlijk in behoefte voor den Heere verkeert. Elders heeft men wel eens gehoord, dat er wat met den mensch gebeuren moet, en verbeeldt men zich dan ook, dat er eens iets heel wat bijzonders gebeurd is, en daar is men dan gerust op, al heeft het volstrekt geen grond in Gods Woord, al is het, dat Gods Woord heel wat anders zegt van den weg der bekeering. er

En

driegelijke

waar zouden wij eindigen, indien wij alle die begronden moesten ontdekken, waarop een mensch

gerust kan

zijn,

och,

zonder dat

ellendig zondaar de leert zoeken.

hij

als een

doemschuldig, arm en in Christus Jezus

ware gerustheid

Maar wat is het een aangrijpende zaak als we eens bedenken, hoevelen er zelfs onder de geregelde bediening van de middelen der genade verkeeren, van hunne jeugd aan en van wie, helaas, het woord geldt: »Moab is van zgne ,

,

jeugd aan gerust gewees t." »En is

hij

heeft op zijne heffe stil gelegen, en in vat niet geledigd" — zoo volgt er

van vat

Het beeld

hier ontleend aan de bereiding van den is druiven. Men trad de druiven met de voeten dan vloeide de most in den wynpersbak. In dien wijnpersbak nu, of ook wel in groote kruiken of nieuwe lederzakken, waarin men terstond den nieuwen wijn deed liet men hem wel stilstaan, met den droesem op den bodem. Dan gistte dat door en behield de wijn zijne eigenaardigheid geur en kracht. Men ledigde dien dan niet over van vat in vat, want dan zou de wyn eenigermate van smaak en geur veranderen. Men liet den wijn stillekens staan op zijn droesem, dan behield hij die smaak en geur. Zoo is er nu, zegt de Heere hier, ook in Moab geen begekomen of geweest. Moab is altijd dezelfde gebleven. Het is altijd alles vrede gebleven bij Moab. Hij had bet goed. Het was wel met hem. Hij had voorspoed. Zijn land was in rust. En hij heeft stil gelegen op zijne heffe op zijn droesem. Stil gelegen, als die wijn op den droesem, op de heffe van zijne aardschgezindheid, van zijne goederen, van zijne weelde, van zijne kracht, waarop hij betrouwde. Moab behaagde zich daar ook in. Hij vond dat zoo goed.

dan. wijn

uit

de

,

.

weging

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen