Locus de Consummatione Saeculi - pagina 551

219 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). dat het Overheidsambt niet ingesteld is door een Gods en dat God geen opzettelijl^e ordinantie heeft gegeven voor de instelling van de Overheid. Dit nu ligt juist uitgedrukt in de woorden Ktiaig avd'QojTtivt], d. w. z, dat de oprichting van het Overheidsambt, de benoeming, aanstelling, beperking en bepaling van het salaris en alles wat met de architectoniek van het overheidsambt saamhangt geen nriai? xov @sov is, (want daarvoor zijn er geen vaste

Het begin

der

§

zegt,

afzonderlijke

ordinantie

voorschriften)

maar

yiriaig ccv&Qcoxlvr].

Hierdoor wordt uitgesproken: 1*'.

dat het Overheidsambt door het toedoen van menschen

2".

dat het door menschelvjke daden in stand wordt gehouden, en

3**.

dat door menschetvjke beslissing de

Bij die drie

vorm

er

dingen saam bestaat er eerst een

zin des woords. Dit punt

is

van ivordt

tot

stand komt,

vastgesteld.

^Tiatg av&QcoTtivr} in

den vollen

voor de beschouwing van den Locus de Magistratu

van het uiterste gewicht, omdat de verkeerde stelling, het denkbeeld alsof het koningschap de eenige ware vorm voor de overheid of erfelijk was voor goed door de woorden Krloig av&Qamvri op zij wordt gezet. (In de volgende § over de „formae regiminis" zullen we dit nader aanduiden). Hier

is

de architectoniek van het overheidsambt aan den mensch opgedra't volk komen, zoodat de Overhaar oorsprong neemt uit het volk. Desniettemin wordt

gen, en deze menschelijke architectoniek moet uit

heid

in

dit

opzicht

ook stellig uitgesproken, dat men vTtoxdaaeaO^tu moet aan den aldus optredenden magistraat óia rdv Kvqiov, dat men door zich niet te onderwerpen zondigt tegen God, en dat men door zich wel aan de Overheid te onderwerpen, ook gehoorzaamt aan de door God gestelde ordinantiën. In VS. 14 komt het groote beginsel voor de architectoniek van de Overheid nog sterker uit. Hierin toch wordt uitgesproken, dat de Overheid van Godswege de bevoegdheid heeft om zijne macht op anderen, op ambtenaren over te dragen om door die ambtenaren haar macht en gezag uit te oefenen, dat zij de bevoegdheid heeft organen en instrumenten voor de uitoefening van haren wil te scheppen. Zoo heeft b. v. een koning in de verschillende provinciën commissarissen aangesteld. Is die macht nu eenmaal overgedragen, dan verplicht hetzelfde beginsel, dat iemand tot gehoorzaamheid aan God verplicht, hem ook tot gehoorzaamheid aan den ^ccaiUvg en de ijy^iovsg, die de §cc6iXsvg zendt. néintsLv wil hier zeggen, iemand met last, mandaat, instructie zenden. Een gezant reist niet op en neer van het eene land naar het andere, maar blijft daar, waarheen hij gezonden is. Zijn gezonden zijn bestaat juist in zijne instructie en zijn volmacht om zijn zaken voor den koning uit te richten. Wat Paulus in Kom. 13

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen