GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De verflauwing der grenzen - pagina 35

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De verflauwing der grenzen - pagina 35

Rede bij de overdracht van het rectoraat aan de Vrije Universiteit op 20 october 1892

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

zin van een Htj, van een Geest, of zelfs van Oorzaak te reppen. lts mystery overshadows me, but it remains a mystery" 134); dan roert zelfs die agnostieke eerbied mij dieper dan het opdreunen van den Kantiaanschen deun van

dichterlijken

in

een

God, Deugd en Onsterfelijkheid. Maar vergeet niet, het gaat hier om de helderheid van ons menschelijk bewustzijn; de klaarheid van ons denken .wordt beneveld. Reeds nu noemt

men

science^

mat

of

in

woog

Engeland, of

telde.

het

alleen

Bene

aflezen

docet

qziï

wat men

van

bene

distinguit

is

waaraan ons denken, om bondig te zijn, zich en hier wordt het een „Bene docet Voor dat amalgameerende qitï ^omnïa bene permiscet" 135). denken moest dan ook, gelijk ik straks reeds opmerkte, door Hegel een nieuw^e Logica worden uitgevonden 136). En natuurlijk bij die onhelderheid van denken wijkt vanzelf ook de beslistheid van overtuiging. In het kleed der bescheidenheid hult zich wat in den grond niets dan aarzeling en onzekerheid is, tot eindelijk de dorst naar weten in een „liebaugen" met het met-weten overslaat, en eerst Du Bois de regel van

niet

mag

Reymond

tucht,

onttrekken,

Ignorabimus

zijn

agnostisch

axioma uitroept

en

137),

138).

straks

Spencer

En zoo nu gaat

zijn

niet enkel

de Philosophie kwijnen, en krimpt de horizont van de wetenschap

almeer

in,

maar maakt ook

practisch in het leven het

scepticisme zich weer meester van ons menschelijk hart, trekt er

gestadig een

wordt ten alleen bij

Sport

al dichter

slotte die

hooge is

nevel over de helderheid van ons

vonk van

inzicht,

en

heilige geestdrift gebluscht, die

blauw azuur, in ons kan gloren. en ook mij heeft het gestreeld,

luchten, onder het

uitnemend, M. H.,

onlangs onze batters en bowlers, met roem overladen» Engeland wederkeerden, maar toch boven dat dwepen met sport zou het mij gaan, als ik in onze opkomende jongelingschap gloed voor de eere onzer historie, bezieling voor het vaderland, geestdrift voor een heilige overtuiging ontwaarde, voor wat lieflijk, rein is en schoon. Maar, helaas, ook hier weer treedt de verflauwing der grenzen u hinderend in den weg, niet het minst in de sfeer van het zedelijk leven. Zonde toen uit

wierd

reeds

een

te

sterk

woord;

heilig

is

door

„braaf", 3

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892

Abraham Kuyper Collection | 104 Pagina's

De verflauwing der grenzen - pagina 35

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892

Abraham Kuyper Collection | 104 Pagina's