E voto Dordraceno - pagina 16

ZONDAG

Wat

HOOFDSTUK

I,

I.

ge verre van u

w^erpt, wrijven ze u toch weer dan de onderstelling, dat zeker cataract op Zoo het oog hun onmogelijk maakt, u met den besten wil zich anders voor

spreken letten ze

niet.

blijft niet anders

aan.

te stellen.

Zien wij slechts

dat

toe,

we

kwader ure op het valsche

niet te

dat ze ons voorhouden, gelijken gaan, en rake geen onzer

om

spoor verdoold,

de zake des geloofs

Op

geheugenwerk

ooit bloot

beeld,

dwaal-

of verstandsgymnastiek

met

verwarren.

te

goddelijke realiteit

geestelijke,

in het

komt

het voor

elk

God

kind van

aan, en zoo de Heilige Geest niet met onzen geest getuigt, wat bate heeft

onze

ziele

Toch dit

dan?

zie een iegelijk

onzer even scherp

hechten aan redeneervorm

te

toe,

dat

hij

niet,

uit

zucht

om

mijden, in het tegenoverliggend dwaal-

spoor overga, en met de ethischen het leven van ons bewustzijn benevele,

om

in

onbewuste aandoeningen en voor weergeving onvatbare uitdrukken

het eigenlijke steunpunt der godzaligheid te zoeken.

We

ontkennen noch de waardij dier aandoeningen, noch de kostelijk-

heid dier indrukken, en gelooven vastelijk aan werkingen in den mensch,

zonder dat de mensch staande, dat ons

zelf

dit

zoolang

ik,

maar houden niettemin even vast onbewuste aanhoudt, er niet mee kan

merkt,

dit

rekenen.

Rekenen kan de mensch

alleen

met datgene wat

bewustzijn in-

in zijn

ging, in zijn bewustzijn zich afspiegelt en uit zijn bewustzijn

hem

toespreekt.

Ware dit nu alleen het geval met onze verstandsbegrippen, zoo zouden we met de ethischen in het mystieke sentiment gaan duiken, ook al verdronk er de helderheid van ons geloof en onze belijdenis bloot verstandsmensch te zijn,

God

ons voor beware.

is

Maar nu

in.

Louter, puur,

versterven in een gedachten-skelet, dit niet

zoo

is,

nu

in

waar

ons bewustzijn ook

ons hart, ook onze conscientie, ook onze verbeelding, ook ons gevoel en

wat

al niet

zich weerkaatst, nu vervalt elke vrees voor zulk een eenzijdig-

we niets en bespeuren we kan een ethische zelfs zijn nevelachtige mystiek zich niet voorstellen. De bewustelooze weet van niets en heeft aan niets iets. Door ons bewustzijn moet alles doorgaan, waar we als persoon mee rekenen zullen. En zoo ook zinkt en daalt onze religie beneden het menschelijk waardige, zoo te kwader ure in afscheiding van deze religie van ons menschelijk bewustzijn heil wordt gezocht. heid vanzelf. Zonder ons bewustzijn merken niets.

Zonder

zijn

bewustzijn

Dit nu hebben ook onze vaderen

in

den besten

geloofsleven, dit heeft ook Ursinus, en door

tijd

van het krachtigst

hem de Heidelberger

Cate-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen