E voto Dordraceno - pagina 312

ZONDAG

300

HOOFDSTUK

XII.

Hetzelfde wat Petrus aldus uitdrukt: „Gij geestelijke

offeranden

Christus Jezus".

En

in

op

te

zijt

die

offeren,

IV.

een heilig priesterdom,

Gode aangenaam

om

door

zijn

den brief aan de Hebreen, die zoo breedvoerig Christus behandelt, staat evenzoo tot alle

het eenig Priesterschap van

kinderen Gods gezegd: „Laat ons dan door

eene offerande des

En

hij

voegt er

lofs, d.

bij:

i.

Hem

altijd

de vrucht der lippen, die

zijn

Gode opofferen

Naam

belijden".

„Vergeet de weldadigheid en de mededeelzaamheid

want aan zoodanige offerande heeft God een welbehagen."

niet,

Om m.oet

in

deze ingewikkelde stof tot helderheid van inzicht

men dus

te

geraken,

terstond en van meet af scherp en streng tusschen tweeër-

lei soort van offerande onderscheiden. Er zijn namelijk offeranden voor de zonde, en er zijn off eranden, cf/e geheel buiten de zonde omgaan. De eerste kunnen we gemakshalve de offerande der verzoening noemen, de andere de offerande des danks, des lofs en der liefde. Neem nu Adam vóór den val, en natuurlijk kon er van een zoenoffer bij hem toen geen sprake wezen, maar de offerande des danks,

der liefde en des lofs was ook

hij

zijn

God

schuldig.

Denk

zonde gekomen ware, toch zou de offerande van dank en altoos gebleven zijn,

want God de Heere zou ook dan gebleven

Fontein aller goeden, die dat

we

we

en

lof

zijn

de

eenig danken, het AUerbeminlijkste Wezen,

eenig lieven, de Aanbiddelijkste Majesteit, die

zouden.

dat er nooit liefde

En vandaar, dat ook

als

de

zonde

we eeuwig

gebroken,

loven

verzoend

en

weer vernietigd zal zijn, toch altoos die tweede soort offerande bestaan blijft. Niet meer het zoenoffer, maar wel het offer van lof en dank en min.

Omdat wij nu met onze zonden te worstelen hebben, en altoos op worden gehouden door de vraag: Hoe komen we van onze schuld af? lijkt

óns wel de offerande voor de zonde hoofdzaak, en die tweede soort

offerande

een

bijzaak;

maar een goed Christenmensch mag aan deze

valsche en onware voorstelling toch geen voet geven; vooral

Gereformeerd wil

niet,

zoo

hij

zijn.

De Catechismus vat het dan ook heel anders op, en handelt wel eerst van de Verlossing, d. i. van de offerande der Verzoening, maar daarna vooral niet minder breed van de Dankbaarheid, d. i. van het offer des danks en des lofs. En dan eerst krijgt ge in uw Catechismus een helder inzicht, zoo ge wel vat, dat heel het derde deel van den Catechismus niets anders behelst dan uw priesterschap, het priester-zijn en als priester offeren van al Gods kinderen onder en door Immanuël. De zaak komt dan ook juist omgekeerd te staan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen