E voto Dordraceno - pagina 300

ZONDAG

288

HOOFDSTUK

XI!.

deze rechtstreeksche bewerking, zooveel

we (1

zien

„aangezicht

Cor. XIII

:

12).

tot

Dan

dit

II.

Dan we gekend

kan, terugkeeren.

aangezicht", „kennen gelijk

zullen zijn",

zegt de Christus, „zeg Ik u niet, dat Ik tot den

Vader voor u bidden zal, want de Vader zelf heeft u lief' (Joh. XVI 26). En ook, dan „zal de Christus het Koninkrijk aan God den Vader over:

geven, opdat Hij zijn

moge

alles

in

allen"

(1

Cor.

XV

:

28).

Niet de Profetische, de Priesterlijke, de Koninklijke heerschappij

des

Heeren Heeren hangt dus aan de zonde, maar wel de bediening van deze drie door een Middelaar; de bediening er van door den dienst van een mensch; of wil men de ambtelijke bediening. Wat buiten de zonde rechtstreeks zonder orgaan, toegaat, heeft waar zonde inkomt, de zijdelingsche bediening door den ambtelij ken mensch van noode.

Evenwel is hiermee niet bedoeld, dat de Zone Gods, ook buiten de zonde om, hier niet zijn eigen werk zou hebben. Deze gedachte ligge verre van u, want hiermee zoudt ge het onderscheiden werk van den Zoon in de goddelijke bedeeling voorbijzien en niet tot zijn recht laten komen. De Zone Gods is de Profeet, de Priester en de Koning ook der engelen. Ook de engelen eeren Hem als hun Heere en Koning, niet om zijn offerande op Golgotha, maar geheel buiten het Middelaarschap der Verzoening om. Van eeuwigheid tot eeuwigheid blijft de Tweede Persoon in de Drieëenigheid het Woord, en als zoodanig de Wijsheid des Heeren Heeren in zich dragende, en is Hij het die alle redelijk en bewust schepsel door den Heiligen Geest bezielt en beheerscht. In dien zin was Hij de Zoon, de Tweede Persoon in de Drieëenheid, dus ook voor Adam in het paradijs, vóór zijn val en geheel buiten het Middelaarschap om, de Drager van zijn bewustzijn, zijn zielsleven en zijn daad. En toch was dit geen ambtelijke werkzaamheid, want dit deed de Zoon almogend, rechtstreeks, als God, in gemeenschap met den Vader en

den Heiligen Geest. Toen daarentegen de zonde was ingeslopen, en de breuke voltooid, en de rechtstreeksche gemeenschap tusschen God en zijn mensch verbroken was, toen ja, is de noodzakelijkheid van den Middelaar ontstaan, niet voor de gevallen engelenwereld, die onherroepelijk weg was, maar voor den gevallen mensch, over wien gedachten der ontferming waren.

Toen ontstond de noodzakelijkheid om bij dezen gevallen mensch een te doen optreden. Voor dat Middelaarschap den mensch Christus Jezus te verordineeren. En nu dien mensch Christus Jezus te doen ingaan in het drieërlei ambt van Profeet, Priester en Koning, opdat ook Middelaar

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen