E voto Dordraceno - pagina 476

ZONDAG

464

HOOFDSTUK

XVI.

eigenlijk alles vergeeft en kwijtscheldt

wel bezien, geen eisch, dat aan bestaat;

God

en dat

Wat

heeft laten treden.

bange

God de

niet

leert,

schuld nooit gehouden heeft,

geringe gedachte van zijn

te

tafereel

Ritschl, thans in

onzent, de meest gevierde theoloog,

dat

zonder rantsoen; dat er bij God, voldaan moet worden,

zijn gerechtigheid

enkel opdat wij

heiligheid zouden hebben, het

VII.

van Golgotha tusschenbeide

Duitschland, en straks ook ten

dat het geloof is

in

is

te

gelooven,

den grond niets anders

dan wat de Remonstranten reeds in Episcopius' dagen bazelden. Hiermee nu ligt natuurlijk heel het werk des heils omver. En daarom hielden de Gereformeerden er steeds zoo gestreng aan vast, dat Christus wel terdege en in volle waarheid het eigenlijke, volle rantsoen betaald heeft; dat er in den beker zijns lijdens geen druppel minder was, dan het lijden dat uitgedronken moest worden; dat alzoo door zijn lijden en sterven wel waarlijk volkomenlijk aan de gerechtigheid Gods voldaan was; en dat dientengevolge de gerechtigheid Gods niets hoegenaamd meer van de verlosten had te vorderen. Er bestaat geen schuld meer.

En zoo spant

dan natuurlijk de zenuw van heel het verlossings-

zich

werk en kan de vrucht niet uitblijven.

Een afdoening van schuld heeft vanzelf vrucht en kan niet zonder uitwerksel zijn; want het vanzelf komend en noodzakelijk volgend uitwerksel

dat de schuld ophield, dat dus de schuldenaar geen schulde-

is,

naar meer

is,

dat derhalve de beschaamde van straks nu een vrijgemaakte

en jubelende wordt, en dat de rechtvaardigmaking die plaats greep door niets

meer

is

te stuiten.

Men mag dus

onze Gereformeerde kringen wel scherp toezien, of van de Gereformeerde belijdenis wel overal zonder

in

de rechte, zuivere

lijn

bochten of krommingen, met vaste hand wordt doorgetrokken, en of er geen half RemiOnstrantsche afwijkingen zijn.

Het moet die in die

en

al

één heilige stuwkracht wezen, die van

Christus'

lijden

en sterven

haar volle

Gods Raad

van daar uitgaande dan nu ook onwederstandelijk vrucht in

uitgaat,

mogendheid openbaart, en teelt

voor

de verkorenen.

Alleen zoo wordt de vnymacht der verkiezing in de a/macht der genade verheerlijkt.

Doch ditzelfde gaat dan nu ook door van de heiligmaking. Van heiligmaking sprekende moet ge altoos twee dingen wel onderscheiden,

t.

w.

wegingen uwer

uw

heiligheid

ziele.

voor de Wet, en

uw

heiligheid

in

de be-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen