E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 530

^

XXXTVb. hoofdstuk

ZOND.

532

Christenen toch veiliger, zoo

men

zich

van

IV.

zulke gelijkvormigheid aan.

al

het zondige lotspel onthield.

vormt door „de zwarte kunst" den

Alle toovenarij en waarzeggerij dit

geheimzinnig gebied van Avontuur, en het rechtstreeks;

gebied

van den dienst der Duivelen. Beide, zoo de toovenari>

gang tusschen

^

satanische

over-

als de waarzeggerij,

ontleenen haar oorsprong aan de neiging in het men-

schelijk hart, die in onzen zondigen toestand haar rechte bevrediging alleen

kan vinden

'

in

het iconder en in de profetie. Gelijk toch het wonder ons-

toont dat er een macht Gods

is,

die

band redden kan, zoo poogt ook

ons uit de klem van het natuurver-

alle toovenarij

door een vreemde macht

bevrijdend ten onzen bate te werken tegenover de macht van regelmaat

en natuurverband. En lange n

om

gelijk de xwofetie bevrediging

schenkt aan ons ver-

den sluier der geheimzinnige toekomst voor ons weg

te schui-

ven, zoo poogde ook alle waarzeggerij achter dat mysteneuse gordijn heen

Het is dus volkomen begrijpelijk, dat allerwegen in de heidenwaar noch de wonderheden des Heeren gekend noch zijn profe-

gluren.

te

wereld, ^

tieën gezien waren, de

dem

macht der

vond. Bij al de volken,

toovenarij en

waarmee

Israël in

der waarzeggerij een bo-

aanraking

kwam,

bloeiden bei-

d e dan ook. De slangen en doodenbezweerders, de guichelaars en en die

op-

vogelgeschrei acht gaven, worden telkens aan Israël als een afschrikwek-

/

kend voorbeeld voor de

doen

gesteld.

behoefte

zien,

van

Langs dien weg mocht

zijn hart niet zoeken.

en de Heere zou voor Israël

Israël de bevrediging

God zou het

zijn profeten

Maar nog schuldiger werd natuurlijk het karakter dat deze

^

zeggerij ,

zijn wonderen-

verwekken. tooverij en

aannam toen eenmaal Gods Woord was uitgegaan en

zijn

waar-

won-

deren en profetieën het gemeengoed der Christenen waren geworden. die

ure af

nam

ze een bepaald demonisch karakter aan, en

werd

Van

alle ge-

hoor geven aan toovenarij en waarzeggerij een zich stellen in dienst van

den Booze. De apostelen aarzelen dan ook

niet, al

wat met de Heiden-

sche mysteriën saamhing te kenschetsen als „een drinken van den beker

en een eten van de niet.

tafel der duivelen".

Een macht van Avontuur bestond

Buiten God was er geen andere macht, waarvan een geheimzinnige

werking kon uitgaan dan de macht van den Duivel. En waar nu reeds eer hel Kruis de wereld inging, alle afgoderij en alle machtsontwikkeling in de wereld in die

mate een demonisch karakter had gedragen, dat Jezus

Satan den Overste der ivereld noemde, was het niet zoo vreemd, dat /

door exorcismus Booze,

nam

bij

alle

Heidensche besmetting,

den Doop zocht

uit te

als

men

een besmetting van den

bannen. Maar nog veel boozer karakter

het weer verlevendigen van deze Heidensche traditiën en misbruiken

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen