In de schaduwe des doods - pagina 62

;

ONVERWACHTE DOOD.

46

maar bovenal, dat ze hun God weer in alles gaan in de plage die nadert; in den welstand, dien ze nog genieten: in het leven van vrouw en kinderen; meer nog in de innerlijke bewegingen hunner ziel. Dan wordt er weer aan God gedacht; dan klimt er weer, ook als de lippen zwijgen, een lofzang op voor zijn oneindige ontfermingen in den Zoon zijner liefde en dan wordt de ziel aldoor biddende gemaakt, of Gods verborgenheid over onze tente mocht wezen, en onze eigene en de ziel der onzen mocht worden voorbereid, om, ziel zoo Hij het geheugde, ónzen God ook in zijn bangen toorn

gen

;

zien,

ontmoeten. is het dan zoo, dat het God behaagt^ ook ons met zijn plage te overvallen, of ook uit ons huis, als een schaap uit de kudde weg te rooven, dan behoeft de overgang in Dan is de dood die komt on/e ziel niet meer gemaakt. geen dief meer die inklimt en ons verrast, maar een bode van onzen God, op wien we gerekend hadden. Dan is er gemeenschap met het Eeuwige Wezen, ook als de nood op het hoogste klimt, ook als de baren en de golven des Almachtigen over ons henengaan. Ja, dan weet onze ziel het, dat zelfs de dood ons van die gemeenschap niet scheiden kan, maar ze integendeel ons nog veel inniger, en dan voor eeuwig brengt. te

En

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen