Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 22
college-dictaat van een der studenten
LOCUS DE PROVIDENTIA.
22
In deze verzen vinden we dus de zuivere grens tusschen de Creatio en de Providentia.
tweede punt, dat we
Het
II.
het droogste en doodste,
is
beidend
als
krijgt
men van
ware een
't
moet een eenheid vormen
:
„Loei".
wel
a.
ping b. c.
is
er
geen verband,
ontstaat geen Dogmatiek, die als vertakkingen zijn, organisch
men
de dagen van Petrus
in
Men
begrip.
had alleen zorg, dat men
zich met het verband niet
men de poging om de Dogmatiek histoHoe kwam men daartoe? 't Is niet zoo vreemd als het
de periode van de „loei" kreeg
risch te behandelen. klinkt,
maar
behan-
geen poging toe deed.
ja er zelfs
Na
behandelen hebben,
elk stuk apart te
Daarvan had men
vergat en alles uitvoerig bewees, terwijl
inliet,
om
Zóó
de dogmata moeten
Lombardus en Thomas van Aquino geen niets
te
die opvatting
Bij
stapel cahiers.
denzelfden wortel opspruitend.
uit
deze paragraaf nog
had men lang de gewoonte
is,
delen en daarom sprak
men
in
de vraag, welke plaats de Locus de Providentia
organisme der Dogmatiek inneemt.
in het geheele
Zooals
n.1.
:
't
Dogma
handelt
men
de
mensch
zijn
moest,
de mensch
dan
zoodanig raakt wel het wezenlijk bestand der dingen;
als
over den Mensch, dan moet onderscheiden
b.v.
wezen
in zijn
als
Beeld Gods (dus
in zijn deterioreering
zooals
:
hij
:
in
de schep-
uit
de zonde
door de zonde,
de reformatie, de opheffing van den mensch
om hem
doen omkomen.
te
Daarin
zit
vanzelf een historisch verloop.
Een
sterk voorbeeld hiervan zien
we in wat de Catech. zegt over de Drieëenheid, n.1. God heeft Zich in Zijn Woord geopenbaard als Vader, Zoon en H. Geest, dus is er te handelen van God den Vader en onze Schepping; van God den Zoon en onze Verlossing; van God den H. Geest en onze Heiligmaking. Dat is nu geen bespreking van het
wezen en van
dan kan van
er
heiligmaking,
verlossing krijgen 't
zin
we
Zelfde
het zijn en van het bestaan
geen sprake die
pas
èn heiligmaking
Gods
in en
op
op in
Waar nu
de ontheiliging volgt.
èn zonde en
verband met het wezen Gods gebracht worden
dadelijk een historisch element.
van de
geldt
gekomen zou
val voorts geen
zijn
Engelen, van de Ecclesia, die zonder val
maar een
koninkrijk
Gods zou geweest
onzen
in
zijn
zonder
;
Locus de Peccato, geen Dood, geen Opstanding, enz. Al
men
schijnt
het dus
bij
zetting
van de stukken der essentiëele waarheden, terstond een proces
het eerste hooren vreemd, dat
in
de Dogmatiek,
toch kan het historisch element niet gemist worden.
zonde tusschen gekomen, historische
want
zichzelf,
van verlossing, die pas na de zonde komt, noch
zijn
element
ook dan zou
ingekomen
zijn
;
En
er een proces
zelfs al
geweest
in
de uiteen-
ware zijn,
krijgt,
er
geen
zou dat
immers, de schepping was niet terstond
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1910
Abraham Kuyper Collection | 1028 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1910
Abraham Kuyper Collection | 1028 Pagina's