Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 162

Locus DE Providentia.

162

ondergaat

zonde,

de

en

die

maar dat

doet,

hij

er ooi<

eene concatenatie

is

Daar-

tusschen persoons- of volicslijden en de zonden van vorige gesiaciiten.

wordt de

door „lijden

van

gevolg

is

men

maar neemt

:

zonden der vorige geslachten, dan zou, gaan

heel het Godsbestuur te loor

dan

zonde,

persoonlijke

bepaald

persoonskring

Zoolang men nog zeggen kan

nog wat ingewikkelder.

zaaic

blijft

het lijden

we houden dan

:

ook

tot

:

den

verband met de

in

men de zonde

stelt

nog

het lijden

buiten het

bestel,

slechts over het bestel over

enkele oasen in de groote woestijn des levens. In

Ezechiel 18 hebben wij een uitvoerig stuk, waarin die atavistische

van het

ontkend

lijden schijnt

te

Daar komt het spreekwoord

worden.

ter

sprake

(vs.

druiven gegeten, en de tanden der kinderen kenis van het spreekwoord

duidelijk.

is

barst het émail van de tanden

viel

in

Met

Oosten

't

meer

te

Door

„De vaders hebben

:

in

't

onrijpe

stomp geworden." De betee-

het eten

Men had

af.

van

zure, onrijpe druiven

om

geen geduld, leelijk

te

wachten, dat

Dat

en verwrongen.

oog, omdat daar ieder blinkend-witte tanden heeft.

spreekwoord gaan nu de

dit

2)

zijn

Daardoor werden de tanden

die druiven rijp waren.

affiliatie

de boosheid hunner harten

Israëlieten in

tegen de profeten.

in

we

Hetzelfde vinden

Men kwam was.

De

groote

belang

er

hiertoe,

bij,

in

Jeremia 31

omdat

juist

:

29.

Israël in

deze periode er

Israël

en Juda (waardoor de heirweg ging) op hunne hand

hebben. Daarvan maken de laatste koningen van

Israels

wel aan toe

ging toen tusschen de Farao's en Babyion. Beiden hadden

strijd

twee tegen elkander

vrij

uit.

De

te

en spelen die

Israël gebruik,

profeten verzetten zich hiertegen, zeggende, dat

koningen zich buiten de internationale politiek moeten houden.

Toen

dat toch deden, ging er eene profetie uit van het oordeel, dat Israël wachtte:

zij

Babyion

zou

bestaan

doen

Palestina veroveren, den koning wegvoeren, Israels volks-

heel

ophouden.

Nu

weigert Israël te erkennen, dat dat

schuld en wil het zóó opvatten, dat het oordeel Palestina trof

vaderen

der

:

de Joden verootmoedigen zich

niet.

was om hun

om

de zonden

Dit gevoelen sprak zich

uit

het spreekwoord van de onrijpe druiven.

in

Hiertegen

dit

vooral

treedt

bedoeling der

Hoofdstuk

straf,

Ezechiel

een

verklaring

geheel indruischend tegen de 'aan

de kinderen

:

op.

Door dat gevoelen

dat ze zich in schuld voor

de

ziel,

van

leer,

zal niet

verijdelden ze de

buigen. Vandaar

in

het recht en de gerechtigheid, schijnbaar

worden „Wanneer nu

dat de zonden der vaderen bezocht

die zondigt, die zal sterven" (vs. 4).

iemand rechtvaardig is,.... die rechtvaardige

„De zoon

God zouden

zal gewisselijk

leven"

(i'S.

dragen de ongerechtigheid des vaders, en de vader

5— P). zal niet

dragen de ongerechtigheid des zoons, de gerechtigheid des rechtvaardigen

zal

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen