Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 112

Locus DE Providentia.

112

nog

nu

der

Rijk

enkele

van

met de zonde

niet

aldus

als

van

Gods

aan

is

Decretum en de werking

het

de wil van den mensch

Is

conform

hij

de zonde gerekend, geen

er derhalve, buiten

rijst

vrijen wil te verklaren.

werkend,

de volgende paragraaf aan de

bij

de wereld van de goede engelen of het

in

om den samenhang

moeilijkheid

den

tigst

dan

Heerlijkheid,

komt pas

(die

we ons

Verplaatsen

orde).

hoe kon

wil,

God

breuk bestaan tusschen wat de mensch wil en wat

Het

vastgelegd ?

zonde eerst goed ontstaan,

dus

dan

over

pas vragen,

dit

normale,

plaats

geweest

zijn

horloge

van zedel.

men

gaat

open,

als

goed

liep,

er

vrijheid,

telkens

niet

wat aan hapert.

er

men

ging

te

van de

daardoor

juist

gaan, de zaak normaal

antithese

een niet conform

van

er

wijl

sprake kan

nemen als subject in maar de hoogste

eerst

Waar geen

zijn.

geen

val

evenmin

van

zijn

verschil kan

geweest, dan zou er nooit sprake

als bij

gezonde menschen over bloeds-

zoolang het goed gaat, er

men,

wijl

werk

logisch te

men den mensch Dan is er geen

geen

Was

gehad.

enz.,

verkeerde opvattingen

daar zou ook nooit redeneering over de zedel. vrijheid

waar,

is

hebben

het Decreet heeft

in

alle consideratie

dadelijk in verband bracht met onzen wil

vrijheid,

met Gods wil

komen, dat

omloop,

zedelijke

het krach-

dan ooit een

er

hoever de aberratie verschil brengt. Handelt men

ontwikkeling.

der

menschen

om

we, in

punt buiten

dit

alle

Dei

dan moet

alles,

absolute

ontwikkeling 's

moeten

Eerst

zonde.

in

nemen,

omdat

Reg.

het

we

dat

vaststellen,

men

wijl

noodig,

is

juist

er

niet

kijken

aan denkt.

niet

Bij

een

naar de raderen maar maakt het pas

Zoolang het raderwerk van het zedelijk leven naar

Op

kijken, wèl, toen het verkeerd ging.

den

voorgrond moet worden gesteld, dat de bewering, alsof elke voorstelling

van

zedelijke

Dei, onjuist

vrijheid

een

Gods Dit

in

zou

strijd

is

Ja, zegt de Arminiaan, wijl

hij

ook de gewone, valsche voorstelling.

parallellisme

aannemen, dan wordt daarmee

men metterdaad

het bestaan van

en providentieclc werking

werk naast Gods op de wil

spil,

aan

die

twee

wil ieder

eigen raderwerk beschouwt. Jezus' wil liep op die wijze conform aan

In

het

dan de conformiteit.

is

Regnum

dan, dat er een diviniseering van eigen wil en persoon zal

heft

menschen

komt dit alles? Zijn Gods en 's menschen

wil; beide raderwerken liepen eender, parallel, dat

is

met het Decretum

zijn

het normale.

ontstaat in de derde plaats de vraag: hoe

willen parallel ? als

mensch

Integendeel, juist het conform zijn van den wil des

is.

aan den wil Gods

Nu

den

in

die in

den

laat

God

op.

alle

De

geen oogcnblik

men Gaan wc dat

Gloriae denkt zijn.

Godsdienst geloochend, belijdenis

toe,

ja

dan

van Gods Schepping

den nicnschcnwil

als rader-

wil te zetten. Het raderwerk der zedel. vrijheid loopt steeds

God

zelf

is.

Geen oogenblik mag men het rad van 's menschen En loopt ten slotte in den hemel het

Influxus Dei onttrekken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen