Afgeperst - pagina 12

8

mooie taalbeeld misduid.

't

En nu

het derde punt.

Ik zou,

zoo vatte mijn geachte ambtge-

noot mijn opmerkingen samen, na het brevet van geestelijke armoede,

twee dagen te voren z. i. aan den Minister van Koloniën uitgereikt, er nu aan hebben toegevoegd „een brevet van intellectueele armoede". Moet ik hieruit opmaken, dat ik Dr. de Visser niet mag Hij verweet mij toch teilen onder de lezers van De Standaard ?

8 December, en juist den avond te hand in De Standaard van 7 December, met ditzelfde onderwerp, over den heer de in verband nog al Waal Malefijt dit oordeel „Voor een man, die nimmer in Indië deze

enormiteit,

voren

stond

wel, op

let

van

mijn

:

was,

een

nooit

koloniale betrekking bekleedde, niet gestudeerd

alles een selfmade man is, verwondert men zich veeleer zeldzamen ijver, waarmede hij zich tot in de détails in alles ingewerkt heeft, hiermede ten eenenmale het laatdunkend oordeel beschamend, dat de liberale pers bij zijn optreden over hem Mij dunkt. Dr. de V. moet toch zelf gevoelen, dat 't vellen dorst." kwalijk aangaat, om aan iemand, die dit op 7 December publiceeren

en den

heeft,

over

in

op 8 December

liet,

ten laste te leggen, dat

hij

dienzelfden Minister

armoede" zou hebben uitgereikt. ambtgenoot dan op hetgeen ik 8 December in de Kamer verklaarde, dan wil het mij toch voorkomen, dat de „vat ik het taalbeeld gedachte hem niet vreemd had mogen zijn door Dr. K. gebezigd, ook verkeerd op ?" En met die vraag ware

een

van

brevet

En

„intellectueele

wijst mijn geachte

:

hij

er geweest.

Wat

December gezegd

? Dit „Voor iemand, moet de verdediging van de begroovan Koloniën, met haar vele departementen, een zoo omvat-

toch had ik op 8

die niet in Indië geweest ting

tende en inspannende taak geest,

toen

ik

dit

:

is,

zijn

geweest, dat de heer Minister

punt aan de orde bracht, niet

genoeg heeft kunnen

bewegen.''

In

los en

woorden

deze

zijn

vrijelijk

nu waande

Dr. de Visser, dat een adder school, een giftig dierken, natuurlijk

door

hem

zelf

alleen,

woorden ingeschoven. was,

omgekeerd,

juist

en

De

dan geheel

te

goeder trouw,

in

mijn

woorden toch mag ze daarom

zin en strekking mijner

beslist

verzoenend.

Ik

nemen, want ze vormden een onmisbare schakel in het accoord, dat ik vlak daarop in „pays en vree" sloot. Hoe Dr. de V. dan tot zulk een misduiding van mijn zeggen kwam ? Blijkbaar ontglipte hem de zin van mijn taalbeeld. Laat mij 't gevolg hiervan, half-komisch, in dezer voege mogen uitdrukken Door mijn woorden, in strijd met alle goede taal-

zelfs niet terug

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen