Zions roem en sterkte - pagina 42

ARTIKEL

34

van zonde, Hebr. 2

:

15.

vreeze des doods, door

worpen waren

XVII.

En verlossen zoude alle degenen, die met hun leven, der dienstbaarheid onder-

al

;

van de eeuwige verdoemenis, Rom. 8:1. Zoo is er dan nu geen verdoemenis, voor degenen die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vleesch wandelen, maar naar den Geest. Vraag. Hoe is die belofte van het vrouwenzaad naderhand voortgezet geworden ? Antw. Door verscheidene trappen en tijden telkens hoe langer hoe klaarder. 1. Hier geschiedt ze aan Adam en Eva, destamboom van het menschelijk geslacht. 2. Omtrent twee honderd jaren na den zondvloed hoort Abraham, de stamboom van het 18. 3. Als Abrahams Joodsche volk, deze belofte. Gen. 22 nakomelingen zich in twaalf stamvaderen verdeelden, wordt deze 4. belofte vastgemaakt aan den stam van Juda, Gen. 49 10, Omtrent zeven honderd jaren daarna wordt het geslacht van den Messias aangewezen in David, Ps. 132 5. Omtrent 11, 17, 18. drie honderd jaar daarna wordt zijne moeder voorzegd,Jes. 7: 14, 1. Wederom na en zijne geboorteplaats aangewezen, Mich. 5 verloop van twee honderd jaren den juisten tijd zijns doods 24. Eindelijk omtrent vier duizend jaar na opgesteld. Dan. 9 de schepping der wereld eerst zijne moeder als tegenwoordig 43. Waarop zijne verschijaangewezen door Elizabeth, Lukas 1 ning in het vleesch, als het ware vrouvvenzaad volgde, Gal. 4 4. Lukas 2 6, 7. e.

.

.

:

:

:

:

:

:

;

:

Vraag. Wat leert gij uit de verhandeling van Gods verbond ? Antw. Dat zij te bestraffen zijn, die op de vriendelijke aanbieding van genade weigerende blijven, om met God in dit verbond over te gaan, levende als vreemdelingen van de verbonden der belofte, zonder hope, zonder God in de wereld, Ef.

2

12.

:

Vraag. Waar komt het vandaan, dat velen in dit verbond overgaan ? Antw. 1. Uit onwetendheid. Velen merken niet op wat tot hunnen vrede dient. Zij hebben geen begrip van het verbond dat hun verkondigd wordt. Ze weten niet, dat het zoo noodig Wisten zij dit, zij zouden is met God in een verbond te staan. 10. Indien gij de gave Gods den Christus begeeren. Joh. 4 kendet, en wie Hij is, die tot u zegt geef mij te drinken, zoo zoudt gij van Hem hebben begeerd, en Hij zou u levend water gegeven hebben. 2. Uit ongeloof. Men hoort de beloften van dit verbond, men acht ze als goed en beminnelijk, maar men durft niet gelooven, dat men die zaken zou kunnen deelachtig worden. Dies laat men ze staan en ziet er af, en het woord der prediking doet geen nut, omdat het met geen geloof vermengd is in degenen, 2. die het hooren, Hebr. 4 3. Het is lustelooze luiheid bij de meesten. Men hoort de bekendmaking van dit verbond men geeft er zijne goedkeuring .

'

.

niet

:

:

:

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen