Starrentritsen - pagina 47
45
Dat
dit
niet
alzoo
zijn
mocht, lag minder aan de
steri<e
machts-
ontwikkeling van Links, dan wel aan de dissidenten Rechts.
Men weet, wat zonderlinge rol van 1902 af door den heer Staalman, als Kamerlid, werd aangenomen. Hoezeer als Antirevolutionair gekozen, begon hij aanstonds een vrij scherpe oppositie tegen het Hij wilde, hoe ook, de oplossing van het kiesKabinet te voeren. wetvraagstuk vooropzetten, en alzoo onverwijld op Grondwetsherziening aansturen.
Dat
om
hier te kiezen of te deelen viel, en dat de
ondoordachte poging,
het electorale vraagstuk voorop te dringen, er noodzakelijkerwijs
zou geleid hebben, dat noch de Onderwijswetten noch de Dranke.a. aangenomen, noch de sociale ontwerpen en dat voor het Tarief in gereedheid waren gekomen, om in 1905 tot nog veel pijnlijker échec te leiden, doorzag de heer Staalman niet, en werd in den kring zijner geestverwanten nog veel minder beseft. Men wilde, wat toe
wet
't
ook
dingen,
kostte, rechtstreeksche Kiesrecht-uiibreiding en zulks
en
zag anders
liever
vóór
alle
weer de Liberalen aan het bewind
Deze onverstandige tactiek heeft, gelijk wel niet anders kon, aan den heer Staalman zelf straks zijn politieke leven gekost, maar werkte er zeer stellig toe mede om het tweede Christelijke Kabinet te doen vallen. De Tijd voorspelde het reeds, eer de definitieve uitslag bekend werd „Lijden wij de nederlaag (zoo liet dit blad zich uit) dan zal het zijn, niet omdat we overmeesterd werden door de vijanden .... ." maar .... verlaten van onze vrienden komen.
niet alleen
:
.
Staalman's groep, die zich
op24
.
.
April 1905 van de Antirevolutionaire
Partij, ook formeel, afscheidde, en zich van toen af als zelfstandige par/// met eigen orgaan opwierp, deed niet alleen Enkhuizen voor ons verloren gaan, maar hielp ook in enkele andere districten ons bestrijden. En naast Staalman werkte, met geheel ander bedoelen, maar met gelijk resultaat,
een kleine groep der Christelijk-Historischen, die vooral in Ds. Wagenaar van Rotterdam haar aandrijver vond. Deze actie kostte ons Kampen en Leiden, en met de Staalmansche actie saam, behalve deze beide districten en Enkhuizen, nog Utrecht en Gouda, De einduitslag der verkiezingen op 28 Juni was dientengevolge dat het Kabinet slechts op 48 leden rekenen kon en dat 52 leden tegen onze mannen overstonden. Hadden Staalman en de groep van Ds. Wagenaar bedoelde vijf districten niet omgezet, zoo zou het 53 vóór het Kabinet en 47 tegen geweest zijn. Aanstonds zou het Kabinet alsdan tot afdoening van de Verzekeringswetten en andere sociale vraagstukken kunnen zijn overgegaan, en de daarna komende politieke ellende zou ons zijn gespaard. Deze teleurstellende uitkomst was niet veroorzaakt door de zeven
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1915
Abraham Kuyper Collection | 108 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1915
Abraham Kuyper Collection | 108 Pagina's