Antirevolutionaire Staatkunde - pagina 291

GEEN MOZPIEK. niet

zelf

hij

kiem

deze

die

't,

uitdacht en tot aanzijn deed l<omen.

De

denl<:ende en realiseerende macht,

uit

hem, ze bestaat zelfstandig en

beide,

verklaarbaar

volkomen

men dan

bij

mensch, en voor

als

om

dient,

of

op een eenigen

onze

geest.

En

op een eenig naar gelang

al

men

bij

het

Animisme

Voor zoover nu de toeleg was en

uit.

den mensch

verhoogen,

van

mensch-waarde,

zijn

die laatste keuze kiest voor den geest, als een bewuste-

het Christendom

te

bron, waaruit alleen

eenling en in gemeenschap,

looze kracht of als een bewust vermogen komt bij

dit alles uitging, is niet

hem de

gelijk staan, of hij terug gaat

op een eenige natuur,

stofken,

waarvan voor

is

zijn exploiten, als

Voor hem

zijn.

het alzoo

blijft

en

aanzijn

zijn

283

in

oorsprong

zijn eersten

of

prijs ver-

niet te verlagen,

maar

het duidelijk, dat alle verklaring van ons aanzijn en

is

historie

de

uit

stof,

uit

de natuur, of

uit

de monade, ons

van ons heilig ideaal berooft, en dat daarentegen eeniglijk de verklaring van

en van

ons aanzijn

Voorziener

§

onze historie

uit

nimmer gelukken

wel

gang van ons

leven,

om

te rijmen,

en naar

is,

men vermoeden

dezen onzen oorsprong en den en

in

geven

saamhang, met ons eigen

we zonder voorbehoud

toe.

het samenstel der dingen en het verloop der historie zich denkt

als

een mozaiek met

die

op

deze

wat

ziet

bestel

aarde

waagd

er

sprake

heeft,

om

't

Almachtig,

en

bindt

dit alles

in

zeker

werkingen

individu te

in

vrijblijft,

volgen en

zou

God

grijpt,

kunnen

eigen

en

zijn.

initiatief

bij

zet,

leven,

te

wien van een Voorzienig

stellen, dat

te

kan

lijdelijk toe-

Zelfs de poging, die

waarnemende, hetgeen verband

nog zullen

denken, dan zulk een, die

zich dan zóó voor

naar

individuen

lijke

geleefd hebben, of

leven,

gebeurt of plaats

geen

van de millioenen individuen,

vrije wilsuitingen

zich hierbij geen anderen

wil

zal,

eenlingen

als

verantwoordelijkheidsbesef

Alle

Schepper èn

ons verheft en ons bezielen kan.

is,

Dat het ons dusver nog nimmer gelukt

Wie

die èn

Geen Mozaiek.

16.

mag,

Hem,

men

ge-

wel de mensche-

werk gaan, maar dat God er uitkomt, dan toch saam-

geeft hier geen de minste uitkomst.

het leven gaan toe door menschen, en indien elk

om op uit te

elk

gegeven oogenblik eigen idee en eigen

voeren, ontbreekt aan

God den Heer

zelfs

de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen