Leven en arbeid van Dr. A. Kuyper - pagina 268

DR-

246 rijzenis,

iets

waar

zelfs

KUYPER ALS GELEERDE.

Schol ten

En nu van achteren kan mijn ik toen mijn

ziel

destijds nog aan vast hield. nog beven over den smaad dien

Heiland aandeed".

Op grond dus van eigen ervaring waarschuwt Dr. K u y p e r dat men zich niet late meesleepen met ethische en moderne denkbeelden. Het heeft hem metterdaad wel eens zorg gebaard dat de trouw van zoo weinigen van de studenten der Vrije Universiteit aan het langzaam verloopen was, zonder dat de hoogleeraren er altoos de hoogere bezieling in konden wakker houden. Voor hem gingen soms vrij sombere schaduwen over het jonge leven der

het Calvinisme

bij

niet

want ik wist dat tenslotte individualisme zwakke op wreede ontnuchtering wankele en al vaak bij bittere teleurstelling doet uitloopt en het schijn-vrome zoo Vrije Universiteit. „Vrees kende ik niet; dit

uitkomen. Maar voor de Vrije Universiteit werkt

dit

toch niet op-

nu de dagen bleken te naderen, waarin onze God, die ons de school gaf, de oudere professoren, van ons scheen te gaan wegroepen", Maar juist met het oog hierop werd de verrassing op 29 Oct. des te grooter. Het werd hem gegund het weeropglooren van de oude bezieling te beleven. „Gegund in wat frisschend, en dit te minder

voorbereid werd,

om

een dusgenaamde Kuyper-katheder

in

de Juri-

dische faculteit te stichten, waar een bedrag van anderhalven ton

gouds voor bijeen zal worden gebracht. Maar ook gegund, en niet minder warm, in wat studenten en oud-studenten met dit kunstraam bedoelden. Van verzet was daarbij geen sprake. Steeds had ik geleeraard, dat „Eenvormigheid de vloek

en zoo was er nu geen sprake van, dat

aan

alle variatie

wat

ik

den kop

in drukte,

met „Souvereiniteit

om

in eigen

is

van de moderne richting", in de mij geboden hulde

men

in alles eeniglijk uit te

spreken,

kring" begonnen was. Dat uit

den wortel van mijn bedoelen stengel na stengel opschoot, hield men in eere. Maar wat in de jongste uiting van studenten en oudstudenten sprak, verried diepere eenheidszin, en hield de bewuste erkenning juist

in

van wat

als uitgangspunt

stemde mij zoo dankbaar

een uniformiteit

door mij was ingezet; en dat

Men had

er niet

te verzinnen, die niet bestond,

aan gedacht

maar

bij

om

elke scha-

keering met beslistheid gegrepen naar ons oorspronkelijk uitgangspunt, en dit bij alle variatie in eere wilde houden. C a 1 v ij n zou

ware hij getuige van deze verwakkering geweest zijn, in deze profetie van een betere toekomst genoten hebben. Of ook over

zelf,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen