Leven en arbeid van Dr. A. Kuyper - pagina 313

DR.

En

al

KUYPER ALS REFORMATOR DER KERK

291

kon het aangegeven onheil bezworen, zoo wordt aan de

Synode toegeroepen: Gij moogt geen ongerechtigheid begaan.

mannen van

Aan

met heilige liefde voor het ambt bezield, voor altoos het recht te ontnemen om het Evangelie der behoudenis te verkondigen, is de zwaarste straf die te bedenken is, zulken „naakt aan den dijk te zetten" is een al te wreede gestrengheid, die nooit door bijoogmerk of nevenbedoeling kan worden verschoond. Het zou een gruwel der ongerechtigheid zijn, die zich wreken moest. Ten slotte wordt in dit „laatste woord" gezegd, dat men er niet aan dacht om gratie te vragen. Wel werd te kennen gegeven dat men studie en

in alle bijzaken

bereid was,

ook

in

maar dat

de Beheers-regeling

tot alle eerlijke schikking

genomen worden zou met een dan aan de autoriteit van Gods

er geen vrede

Kerkverband, dat anders bindt Heilige Schriftuur.

Doch

dit

klemmend betoog

1 December Synode werd bevestigd.

heeft niet verhinderd dat

1886 de uitspraak van afzetting door de volle

Er ging een schok van verontwaardiging door het land. Jhr. E 1 o u t brak na deze uitspraak, te kennen gevend

van Soeterwoude dat

hij

gehoopt en gewenscht had, dat die anders zou geweest

zijn,

met de Synodale organisatie, en sloot zich bij de Chr. Geref. Kerk van 's-Gravenhage aan. Wat de Hiërachie steeds geopenbaard had in de zeventig jaar van haar bestaan, vijandige zindheid tegen hen die de belijdenis der Vaderen zochten te handhaven, was op nieuw helder aan het licht gekomen. Vijf en zeventig ambtsdragers had zij uit hun ambten ontzet, alleen omdat zij gepoogd hadden dezulken af te houden van des Heeren Avondmaal, die zich niet als belijders des Heeren deden kennen, en op handhaving van het recht der Gemeente op haar goed bedacht waren geweest. Onder de afgezetten waren de dienaren des woords, de heeren P. v a n S o n, H. W. v a n

Loon, B. van Schelven, N. A. de Gaay Fortman en D. J. K a r s s e n, waarbij zich later ook Ds. R e n e r voegde. Deze mannen waren in de gemeente geacht om huns werks wil; men kan i

met welke gevoelens hunne afzetting vernomen werd, terwijl men zoovele predikers die alles wat een Christus dierbaar is, loochenden, ongemoeid liet! De Synode trachtte door een Encycliek haar doen te rechtvaardigen. Zij had de volkskerk willen redden. Maar ieder die nadacht moest tot de slotsom komen, dat al had de Synode steeds gepoogd zich indenken

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen