Buitenlanv.

N. Amerika. Bill Sunday's prediking

Wij deelden reeds mede hoc de bekende ÉvangeUst zich bij zijn campagne in New-York, die tien weken duurde, uitliet over dea oorlog. Gelukkig dat hij ook andere dingen heeft ten gehoore gebracht. Wij willen omtrent zijn prediking in de voornaamste stad van de Vereenigde Staten nóg het volgende medededeelen:

Zoodra als Sunday op de eerste avondsamenkomst, gehouden op 8 April, zich vertoonde, werd hij luide toegejuicht. Zijn gehoor applaudiseerde ook toen hij er op aandrong, dat het Christelijk leven meer zijn zou dan een vorm; het moest voortspruiten uit persoonlijke toewijding aan God.

Hy werd toegejuicht toen zijn eerste woorden luidden: > Ik bemerk dat gij hetzelfde warme, geestdriftige gezelschap gebleven zijt, dat gij waart toen gij op de tribune of op het bleekveld zat, als ik op het oude Poloterrein speelde.

Het kwam er niet op aan of iemand bij de eene of andere partij behoorde. Als hij goed speelde kreeg hij een wannen handdruk.

De avondsamenkomst werd geopend met de woorden: »Uit hetgeen ik gehoord had meende ik te moeten afleiden, dat New-York koud en critisch zijn zou, en dat het er van houdt iemand met scheele oogen aan te zien. Ik preek nu al twintig jaar en ik zag nooit een stad met zooveel levenskracht, gember, tabak en peper als het lieve oude New-York.« Het gehoor juichte ook dit toe, onbewust dat Sunday hetzelfde zegt in elke stad waarin hij optreedt. Maar de menigte was er voor bewerkt, om den spreker met welwillendheid te ontvangen. Een van de methoden van Sunday is om allerlei handelingen te laten plaats grijpen, die het gehoor bezig houden tot de hoofdman komt. Daarvoor doet de heer Rodehaever dienst, welke optreedt als leider van het koor (dat bij de opening der iheetings uit 1000 man bestond) zanger en trombonist, een man die de > crowd psychologie" goed verstaat, m. a. w. die weet wat men doen moet om een groote menigte daar te brengen, waar m > haar hebben wil.

voor den dank te zullen te betalen. Daarna móest het koor met de vergadering het gezang: Kom, o Almachtige Koning! aanheffen. Het

gezang werd begeleid door de heeren Brewster en Matthews, die op twee groote piano's sloegen als stoomhamers op klinknagels, en den heer Rodeheaver zelf, die op de trombone speelde. Er werden nog twee »hyrans" gezongen, en daarna kwamen de heer en mevr. Sunday binnen. Het was echter nog niet dg tijd voor Sunday om te spreken.

Eerst bad de predikant Goodell, daarna nam de heer Rodeheaver • het woord om het koor te prijzen en de organisatie te roemen, waarvoor menigeen zooveel arbeid verricht had, waarna de predikant van het locale comité, de heer Speers, aan de vergadering werd voorgesteld.

Deze las een telegram voor van den Mayor (burgemeester) Mitchel die tot zijn spijt niet kon tegenwoordig zijn. Met dankbaarheid werd gemeld dat de burgemeester en het geheele bestuur sympathiseert met de meetings. Daarop heette hij den heer Sunday welkom en sprak daarbij het volgende:

»Ik hoop dat door uw invloed duizenden, die gedacht hebben dat zij Christenen zijn, omdat hunne namen geschreven zijn in de registers der kerk, tot nieuw leven zullen gebracht worden, en dat duizenden van hen, zij die den Heere Jezus Christus nooit gekend hebben, wedergeboren zjiUen worden. Gij komt op een tijd waarin de oorlogsstorm ook onze kusten bereikt heeft, nu het noodzakelijker is dan ooit dat de menschen zullen gelooven, dat een rechtvaardig God regeert, en dat menschen en zaken slechts instrumenten zijn om zijn groote doeleinden voor deze wereld ten uitvoer te brengen".

Daarna begon Sunday te zeggen, hoe blij hij was dat hij in New-York vertoefde. Hij voorspelde dat er betere tijden zouden aanbreken en de eerste »cheers" werden aan de schare ontlokt toen hij zeide, dat als hij geëindigd had, het gemakkelijker voor een man zou zijn nuchter in zijn huis te komen, dan waggelend te vallen in de armen van zijn vrouw.

»Gij li^unt niet naar den hemel gaan omdat gij in New-York leeft. De dame van de wereld, die met diamanten overdekt is totdat zij schittert als de. melkweg, heeft evenzeer een gevoel van onrust, als de vrouw die haar nagels cureert op het waschbord. Allen tasten naar God. Ik breng u niets nieuws. Ik ben een ouderwetsch prediker van den Godsdienst van den ouden tijd. Als gij het Evangelie van Jezus Christus niet noodig hebt, neem dan een tipje van mij en stoot uw hoofd niet aan alles rondom u".

De collecte werd aldus aanbevolen: »Nu gaan wij een collecte houden voor onze loopende uitgaven. Ik denk dat New-York het geld wel in één dag kon geven. Ik weet natuurlijk wel, dat gij niet allen rijk zijt. Ik krijg niets van dit geld. Ik heb niets om u te verkoopen".

Daarop kwamen twintig|helpers op het platform. Allen werden een voor een geïntroduceerd met eenige woorden, waarmede een beschrijving van hun persoon gepaard ging. De laatste werd voorgesteld met de woorden: j.Mevrouw Sunday".

Terwijl er gecollecteerd werd, hief men een gezang aan, terwijl de heer Rodeheaver een solo zong „het ouderwetsche geloof'.

(Slot volgt).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen