Helpende handen - pagina 60

VROUWEN-EMANCIPATIE

NAAR G E R E F O R M E E R D

BEGINSEL

wen zich voor de vu lieten mobiliseren was een teken van vernieuwing, omdat zij een taak op zich namen die tot dusver buiten hun gezichtsveld had gelegen. Een belangrijk verschil met de hiervoor genoemde vrouwenclubs was echter, dat de spaarsters van vu-plan 1937 zich begaven op een terrein dat vooral door mannen werd beheerst. Gezien de opvattingen in gereformeerde kring zou hun aanwezigheid op dit gebied dus bedenkingen hebben kunnen oproepen. 58

Dat deze vorm van 'emancipatie' toch aanvaardbaar werd geacht, valt te verklaren uit het feit dat de traditionele verhoudingen tussen man en vrouw hierbij strikt in acht werden genomen. Allereerst moet erop gewezen worden dat de vrouwen van vu-plan 1937 nauwelijks zelfstandig konden optreden. Hun medewerking werd op prijs gesteld en was om financiële reden zelfs dringend gewenst, maar dan ook alleen als medewerking, als 'hulpe' voor de man die de leiding onverminderd in handen hield. De spaarsters van vuplan 1937 hadden geen moeite met deze beperking, omdat deze concreet uiting gaf aan het ook door hen onderschreven onderscheid tussen man en vrouw. Zoals in de voorgaande hoofdstukken bleek schikten de leden van het moderamen, die toch grotendeels afkomstig waren uit de gereformeerde kerngroep, zich zonder veel problemen in de aanwijzingen die de vu-directeuren gaven. Dat de leiding van de moderamenvergaderingen in handen was van de heren Grosheide en Verdam werd al even vanzelfsprekend geacht. Over het doel van de aktie was aanvankelijk wel enig meningsverschil geweest, maar ten slotte hadden de vrouwen zich 'meegaand' getoond en de 'nadere bestemming' van het geld vol vertrouwen aan het college van directeuren overgelaten. Deze gezagsgetrouwe houding werd nog versterkt door de gevoelens van eerbied en aanhankelijkheid, die 'grootevoormannen' als Idenburg en Colijn opriepen. We zagen daarbij dat Colijn zijn vrouwelijke publiek doorgaans doeltreffend wist te bespelen door in zijn toespraken een toon van vaderlijkheid en gemoedelijkheid aan te slaan. Niet zonder reden werd hij door mevrouw Verdam als 'Vader Colijn' aangeduid. Met deze ondergeschikte vorm van betrokkenheid conformeerden de vrouwen van vu-plan 1937 zich dus aan de traditionele verhoudingen in gereformeerde kring. Door akkoord te gaan met hun rol als 'hulpe' handelden zij in zekere zin rolbevestigend, om een term uit de populaire psychologie te gebruiken. Toch was hiermee niet alles

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen