Geen duimbreed?! - pagina 211

DE P S Y C H O L O O G ALS

PLEITBEZORGER

een zenuwarts. Waterink stuurde zelfs aan het hoofdkwartier van de SD een afschrift van een brief van Boelens aan zijn moeder toe, waarin hij voorgoed afscheid nam en zijn hele bezit aan meubels, kleren en dergelijke aan zijn familie en vrienden vermaakte. En dit bleek uiteindelijk succes te hebben. Nelis slaagde er in de 'zenuwpees' vrij te krijgen, net voor het kamp in Vught werd ontruimd en vóór de grote massa-executies. 31 Geen wonder dat Boele Boelens en zijn ouders van dankbaarheid vervuld waren. 'U verwent ons wel verschrikkelijk!' schreef Waterink, 'eerst met een prachtige bus koffie en nu met schitterende bloemen.' Het regende wel vaker bedankjes in huize Waterink. Op zijn minst 33 gevangenen hebben volgens de gegevens uit het archief Waterink hun vrijheid aan Waterinks bemoeienissen te danken. Daarnaast zijn er dan nog eens twee gevallen waarin Waterink voor vermindering van straf heeft kunnen zorgen, en zeker twee keer heeft hij kunnen voorkomen dat een gevangene op transport naar Duitsland werd gesteld. In verschillende andere zaken heeft Waterinks optreden tot uitstel van uitvoering van straf of van transport geleid, maar het precieze aantal is daar niet meer van na te gaan. Vaak hebben gevangenen ook niet geweten, dat zij hun vrijheid aan Waterink te danken hadden. Uit een aantal brieven is dat op te maken. Maar ook het geven van hoop, het ondernemen van wat dan ook, kon voor hun naasten en voor henzelf van betekenis zijn. Vaak speelde Waterinks wetenschappelijke prestige een rol. Zo schreef de Leeuwarder advocaat mr. J. van der Schaaf begin september 1944 naar aanleiding van de strafvermindering van anderhalf jaar gevangenisstraf tot acht maanden met aftrek van ds. H. Muis uit Hijum: 'Ik ben van meening dat uw karakteranalyse voor de verdediging van belang is geweest en dank u daarvoor.' 32 In deze zaak was Waterinks werk door de advocaat betaald. Dat was vaker het geval. Het kwam ook voor dat Waterinks onkosten werden vergoed. Reiskosten, omkoopgelden vermoedelijk vaak, al is het maar een enkele keer te constateren. De SD-agenten deden niets voor niets, zo blijkt tussen de regels door. Eén keer slaagde Waterink er in een doodvonnis in gevangenisstraf omgezet te krijgen. Dat betrof Pieter Bakker, jongste zoon van het echtpaar J.C. Bakker-Visser uit Heemstede. Hij was op 9 juni 1944 ter dood veroordeeld, mogelijk in verband met activiteiten bij de LO

211

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen